a:

Accrual accounting is ook bekend als de accrual-basis, of opbouwmethode, van de financiële administratie. Uitgangspunt is dat transacties moeten worden geregistreerd wanneer ze zich voordoen en niet wanneer betalingen daadwerkelijk worden ontvangen. Financiële boekhouding, die de basis vormt voor het opstellen van financiële overzichten, is sterk afhankelijk van de transactiebasis. Accrual accounting is het alternatief voor de kasbasis van de boekhouding, die opbrengsten en kosten registreert wanneer contanten van eigenaar wisselen.

De baten-lastingsmethode is vereist voor (en wordt begunstigd door) de meeste middelgrote en grote bedrijven, en verbiedt kasgeldverwerking aan kleine bedrijven en particulieren. Bepaalde financiële regelingen creëren tijdsverschillen tussen de levering van een dienst of een goed en de daadwerkelijke betaling voor de dienst of het goed; misschien is het meest gebruikelijke voorbeeld een kredietrekening of zakelijke lening. Deze betalingen worden mogelijk niet gedurende dezelfde verslagperiode ontvangen, waardoor het gebruik van crediteuren en debiteuren noodzakelijk is om de verwachte instroom en uitstroom te volgen. Onder cash accounting kunnen bedrijven die op krediet verkopen, de verkoop niet melden totdat het geld is verzameld.

Met opgebouwde inkomsten en toegerekende uitgaven die de bedrijfsactiviteit nauwkeuriger kunnen weerspiegelen, hebben beleggers en kredietverstrekkers een beter inzicht in de operationele werkzaamheid en algehele hefboomeffecten van een bedrijf. De toerekeningsmethode vereist bovendien dat uitgaven en inkomsten overeenkomen, hetgeen een aanvulling vormt op het matching-principe zoals uiteengezet in algemeen aanvaarde grondslagen voor financiële verslaggeving en weergegeven in de winst-en-verliesrekening en de balans.

Overlopende rekeningen kunnen ook worden gebruikt voor belastingen en lonen, om ervoor te zorgen dat het volledige bedrag van deze uitgaven wordt erkend. Managers en eigenaren geven de voorkeur aan de opbouwmethode omdat deze een meer accurate weergave is van de maandelijkse uitgaven en winst. Voor het grootste deel hebben bedrijven echter geen keuze. De Internal Revenue Service (IRS) vereist dat bedrijven accrual accounting gebruiken zodra ze groot genoeg zijn, en elk bedrijf met een inventaris moet de methode van de baten gebruiken. Alleen gekwalificeerde kleine bedrijven kunnen ervoor kiezen om te kiezen tussen cash en accrual, en zij moeten bij hun beslissing blijven.

Kleinere bewerkingen hebben in het verleden de voorkeur gegeven aan de kasbasis van de boekhouding vanwege het gebruiksgemak. Accrual accounting kan het inhuren van een accountant hebben gedwongen, maar een kasbasisboekhouding kan vaak worden afgehandeld met een klein team of zelfs door de eenigenaar zelf. De permeatie van bedrijfssoftware die accrual accounting kan uitvoeren, zoals QuickBooks, verandert langzaam de afhankelijkheid van kleine bedrijven van cash accounting.

Een negatief gevolg van de accrual-basis voor de boekhouding komt voort uit de neiging om tijd te negeren.Als een bedrijf sterk afhankelijk is van kredietrekeningen om omzet te genereren, biedt de methode van de transactie geen nauwkeurige weergave van de reële kasstroom. Dit kan problemen veroorzaken als het bedrijf de kasstroom niet afzonderlijk bijhoudt en een effectieve verwerking van debiteurenverzamelingen heeft. Dit kan ook van belang zijn voor beleggers en kredietverstrekkers die grote inkomstencijfers zouden kunnen zien op de resultatenrekening, om later te ontdekken dat collecties ontbraken en dat het bedrijf zijn activiteiten niet kon handhaven. Dit is een van de redenen waarom het overzicht van kasstromen wordt beschouwd als een financieel kerndocument.