a:

Nutsbedrijven zijn populair bij beleggers vanwege hun stabiele kasstromen en dividendrendementen. De sector nutsbedrijven omvat verschillende soorten voorzieningen, zoals elektriciteit, aardgas en multiline-hulpprogramma's. Omdat nutsvoorzieningen sterk gereguleerd zijn, is de groei in de nutssector in hoge mate afhankelijk van de overheid die nutsbedrijven in staat stelt prijzen te verhogen. Beleggers beoordelen doorgaans de historische groei van een sector door te kijken naar groeipercentages in de inkomsten en winst per aandeel van de sector. In juni 2015 stegen de opbrengsten met gemiddeld 13 4% per jaar in de afgelopen vijf jaar, terwijl de gemiddelde groei in EPS in de afgelopen vijf jaar 4% was.

Natuurlijke monopoliestatus

De nutssector vertoont een hoge mate van geografische segmentatie doordat nutsbedrijven op hun markten een natuurlijke monopoliepositie innemen. Nutsbedrijven hebben aanzienlijke initiële kosten om te beginnen met het leveren van nutsvoorzieningen door de aanschaf van stroom- en waterapparatuur en het installeren van een distributienetwerk. Vanwege hoge vaste kosten en relatief stabiele en lage marginale vervolgkosten om extra producteenheden te produceren, worden nutsbedrijven natuurlijke monopolisten in specifieke geografische gebieden. Het installeren van een gedupliceerd distributienetwerk met de bouw van stroom- en waterplanten door andere bedrijven resulteert in hogere kosten voor de gemeenschap in vergelijking met een enkele natuurlijke monopolist.

Overheidsregulering

Vanwege een natuurlijke monopoliepositie reguleren overheden over de hele wereld nutsbedrijven en bepalen zij de prijzen die nutsbedrijven aan klanten mogen vragen. Regeringen zijn ook betrokken bij het bevorderen van een groene energiebron en zijn onlangs begonnen de energieproductie door nutsbedrijven te belasten, wat resulteert in hoge uitstoot van koolstofdioxide.