De risicowaarstand is een statistische techniek voor risicobeheer die het risiconiveau van een beleggingsportefeuille bewaakt en kwantificeert. De risicowaarde meet de maximale hoeveelheid verlies over een bepaalde tijdshorizon met een bepaald betrouwbaarheidsniveau. Backtesting meet de nauwkeurigheid van de value-at-risk berekeningen. De verliesprognose berekend door de risicowaarde wordt vergeleken met werkelijke verliezen aan het einde van de opgegeven tijdshorizon.
Backtesting is een techniek voor het simuleren van een model of strategie op gegevens uit het verleden om de nauwkeurigheid en effectiviteit ervan te meten. Backtesting in value at risk wordt gebruikt om de voorspelde verliezen van de berekende risicowaarde te vergelijken met de werkelijke verliezen die worden gerealiseerd aan het einde van de opgegeven tijdshorizon. Deze vergelijking identificeert de perioden waarin de risicowaarde wordt onderschat of waarbij de portefeuille verliezen groter zijn dan de oorspronkelijke verwachte risicowaarde. De Value at Risk-voorspellingen kunnen opnieuw worden berekend als de waarden voor de backtesting niet nauwkeurig zijn, waardoor het risico van onverwachte verliezen wordt verminderd.
Waarde-risico berekent de potentiële maximale verliezen over een bepaalde tijdshorizon met een zekere mate van vertrouwen. De waarde van een beleggingsportefeuille met een looptijd van één jaar is bijvoorbeeld $ 10 miljoen met een betrouwbaarheidsniveau van 95%. De risicowaarde geeft aan dat er een kans van 5% is dat er aan het eind van het jaar verliezen zijn van meer dan $ 10 miljoen. Met 95% vertrouwen zal het slechtste verwachte verlies aan portefeuille over een handelsjaar niet meer dan $ 10 miljoen bedragen.
Als de risicovolle waarde wordt gesimuleerd over de afgelopen jaargegevens en de werkelijke portefeuille-verliezen de verwachte waarde bij risicoverliezen niet hebben overschreden, dan is de berekende risicowaardering een geschikte maatstaf. Aan de andere kant, als de werkelijke portefeuille verliezen groter zijn dan de berekende waarde bij risicoverliezen, dan is de verwachte waarde bij risicobeoordeling mogelijk niet nauwkeurig.
Wanneer de werkelijke portefeuilleverliezen groter zijn dan de berekende risicowaarde van het geschatte verlies, staat dit bekend als een waardevermindering. Als het feitelijke portefeuilleverlies echter slechts enkele malen hoger is dan de geschatte risicogrootte, betekent dit niet dat de geschatte risicowaarde is mislukt. De frequentie van inbreuken moet worden bepaald.
De dagelijkse risicowaardering van een beleggingsportefeuille is bijvoorbeeld $ 500.000 met een betrouwbaarheidsniveau van 95% gedurende 250 dagen. Bij een betrouwbaarheidsniveau van 95% wordt verwacht dat de werkelijke verliezen $ 500, 000 ongeveer 13 dagen op 250 dagen overschrijden. Er is alleen een probleem met de geschatte waardeschattingen wanneer inbreuken meer dan 13 dagen op 250 dagen voorkomen; dit geeft aan dat de schatting van het risicopercentage onnauwkeurig is en opnieuw moet worden beoordeeld.
Backtesting Value-at-Risk (VaR): de basisprincipes
Leren hoe u uw VaR-model kunt testen op nauwkeurigheid.
Wat is het verschil tussen EaR, Value at Risk (VaR) en EVE?
Leren over risico-inkomsten, value at risk en toegevoegde economische waarde, hoe deze risicomaatstaven worden gebruikt en het verschil daartussen.
Wat zegt Value at Risk (VaR) over de "staart" van de verliesverdeling?
Leren over value at risk en conditional value at risk en hoe beide modellen de staartpunten van de verliesverdeling van een beleggingsportefeuille interpreteren.