a:

Hoewel Wall Street een rijke financier en makelaar is, is de meest blijvende nalatenschap van Bernard Baruch die van een ambtenaar en een oudere staatsman. Hij gebruikte zijn rijkdom en invloed om het beleid te beïnvloeden gedurende een periode van ongeveer 60 jaar, waarbij hij presidenten adviseerde over belangrijke kwesties die de U. S.-samenleving vormden tijdens vrede en oorlog. Baruch was een adviseur op economisch, industrieel en buitenlands beleid voor vele presidenten, waaronder Wilson, Harding, Coolidge, Hoover, Roosevelt en Truman. Hij was lid van het oorlogskabinet van Woodrow Wilson en was lid van de Raadgevende Commissie van de Raad van Nationale Defensie tijdens de Eerste Wereldoorlog; hij was ook voorzitter van de War Industries Board en werkte met Wilson aan het bemiddelen van vredesakkoorden tijdens de vredesconferentie in Parijs aan het einde van de oorlog. Hij was een vertrouwde adviseur van president Roosevelt, die mee vorm gaf aan de New Deal en de vorming van de National Recovery Administration; Roosevelt verbleef kort voor zijn dood als gast in Hobcaw Barony, het landgoed van Baruch in het lage land van South Carolina, in 1944.

Na de Tweede Wereldoorlog werd Baruch benoemd tot lid van de Atomic Energy Commission onder president Truman, waar hij het "Baruch-plan" aan de Verenigde Naties voorstelde, waarin om internationale controle over kernenergie en wapens werd gevraagd, een plan dat werd afgewezen door de Sovjet-Unie. Later bedacht hij de term 'koude oorlog' tijdens een toespraak voor het Huis van Afgevaardigden van South Carolina, een term die in de volksmond werd aangenomen om de niet-verklaarde strijd tussen de VS en de Sovjet-Unie te beschrijven.

Bernard Baruch werd in zijn latere jaren omschreven als de "park bench staatsman" omdat hij vaak de politiek besprak op een bank in Lafayette Park bij het Witte Huis. Hij stierf op 20 juni 1965, op 94-jarige leeftijd.