a:

Drie beïnvloeders van tycoon Bernard Baruch zijn zijn vader, Simon Baruch, Schotse journalist Charles Mackay, auteur van 'Extraordinary Popular Delusions and the Madness of Crowds', en de bekende Wall Street-handelaar, Gerald Loeb. Baruch geeft Simon Baruch de eer voor zijn beslissing om de focus van zijn leven als marketmaker en ondernemer te verschuiven van het verdienen van geld en het dienen van het publiek door burgerzaken. In zijn memoires, 'Mijn eigen verhaal', merkt hij op dat zijn vader niet onder de indruk was van zijn financiële succes en hem duidelijk maakte dat het verdienen van geld voor hem een ​​kwestie van ondergeschikt belang was. De nadruk die zijn vader legde op het belang van iets de moeite waard te doen met geld, in plaats van het alleen maar te hebben, leidde tot Bernard's interesse in openbare dienstverlening. Hij begon zijn carrière in de publieke sfeer in 1910, toen hij een trusteeship kreeg aan het college van de stad New York, de universiteit die hij had bezocht. Baruchs rol bij het college leidde hem uiteindelijk ertoe om betrokken te raken bij de burgerdienst op nationaal en internationaal niveau.

Bernard Baruch crediteert Charles Mackey voor zijn beslissing om al zijn aandelen te verkopen voorafgaand aan de Grote Depressie. De invloed van Mackay's "Extraordinary Popular Delusions and the Madness of Crowds" bracht hem ertoe om deze levensveranderende beslissing te nemen die hem behoedde voor financiële ondergang. Dit werk had zo'n grote invloed op Baruch dat hij bekend stond om het spreken van woorden die uit het boek voortkomen, zoals: "Alle economische bewegingen worden door hun aard gemotiveerd door crowd psychologie."

In hoofdstuk zeven tot en met 14 en hoofdstuk 19 van "My Own Story" bespreekt Baruch zijn aandelenmarktervaringen. Hier presenteert hij ook zijn regels van speculeren, die opvallende gelijkenis vertonen met de methoden die Gerald Loeb uiteenzet in zijn boek getiteld "The Battle for Investment Survival."