a:

De Internationale Kamer van Koophandel (ICC) heeft in 1936 12 voorwaarden vastgelegd die bekend staan ​​als Internationale handelsvoorwaarden of Incoterms. Elk van deze verwijst naar overeenkomsten die het gedrag van verkopers en kopers in internationale handel regelen. De voorwaarden beschrijven ook de verantwoordelijkheden van kopers aan verkopers evenals verkopers aan kopers. Kosten vracht en verzekering (CIF) is een van de 12 Incoterms.

Twee van de meest gebruikte Incoterms-overeenkomsten zijn (CIF) en Free On Board (FOB). Bij gebruik van CIF zijn de verantwoordelijkheden van de verkoper onder meer het transporteren van de goederen naar de dichtstbijzijnde haven, het laden ervan op een schip en het betalen voor de verzekering en vracht. De goederen worden als geleverd beschouwd zodra ze de haven van bestemming bereiken, waar ze dan de verantwoordelijkheid van de koper worden.

CIF wordt als een duurdere optie beschouwd bij het kopen van goederen. Dit komt omdat de verkoper een expediteur van zijn of haar keuze gebruikt die de koper meer in rekening kan brengen om de winst op de transactie te verhogen. Communicatie kan ook een probleem zijn omdat de koper alleen afhankelijk is van mensen die namens de verkoper handelen. En de koper moet mogelijk nog steeds extra kosten in de haven betalen, zoals aanmeergelden en inklaringskosten voordat de goederen kunnen worden gewist.

FOB is vaak de voorkeursmethode voor het verzenden van goederen. De producten worden als geleverd beschouwd zodra ze de scheepsrail passeren. De koper kan daarom met een expediteur van zijn keuze een goedkopere prijs voor de vracht en verzekering bedingen. Sommige internationale handelaren proberen zelfs hun winst te maximaliseren door FOB te kopen en CIF te verkopen.