a:

Kosten, verzekeringen en vracht (CIF) en Free on Board (FOB) zijn internationale verzendovereenkomsten die worden gebruikt bij het vervoer van goederen tussen een koper en een verkoper. De specifieke definities zijn verschillend voor elk land, maar CIF en FOB hebben vergelijkbare toepassingen. Ze verschillen in wie verantwoordelijk is voor de goederen tijdens de doorvoer. Beide contracten specificeren de herkomst- en bestemmingsinformatie die wordt gebruikt om te bepalen waar de aansprakelijkheid officieel begint en eindigt.

In CIF-overeenkomsten worden de verzekeringskosten en andere kosten gedragen door de verkoper, met aansprakelijkheid en kosten in verband met een succesvolle doorvoer betaald door de verkoper totdat de goederen door de koper zijn ontvangen. Goederen worden niet als geleverd beschouwd totdat ze in het bezit van de koper zijn.

FOB-contracten ontheffen de verkoper van verantwoordelijkheid zodra de goederen zijn verzonden. Zodra goederen de scheepsrail zijn gepasseerd, worden ze geacht te zijn afgeleverd onder de controle van de koper. Wanneer het verzenden naar de koper begint, aanvaardt de koper alle aansprakelijkheid.

Elke overeenkomst heeft specifieke voordelen en nadelen voor beide partijen. Terwijl verkopers vaak de voorkeur geven aan FOB en kopers de voorkeur geven aan CIF, vinden sommige handelsovereenkomsten één methode handiger voor beide partijen. Een verkoper met expertise in lokale gebruiken die de koper mist, zou waarschijnlijk de verantwoordelijkheid op zich nemen om de koper aan te moedigen een deal te accepteren, bijvoorbeeld. Kleinere bedrijven kunnen er de voorkeur aan geven dat de grotere partij aansprakelijkheid op zich neemt, omdat dit kan leiden tot lagere kosten. Sommige bedrijven hebben ook speciale toegang via de douane, vrachtkosten voor documenten bij het berekenen van belastingen en andere behoeften die een bepaalde vervoersovereenkomst noodzakelijk maken.