a:

In grote lijnen interpreteren twee verschillende benaderingen ceteris paribus-veronderstellingen in de economie. De eerste hiervan staat bekend als substantieve isolatie, waarbij bepaalde mogelijke oorzakelijke en verklarende factoren buiten beschouwing worden gelaten omdat wordt aangenomen dat ze een onbelangrijke correlatie bezitten; variabelen verwijderd van substantieve isolatie zijn niet exogeen noch endogeen. De tweede is hypothetische isolatie, waarbij van bepaalde variabelen kan worden aangenomen dat ze een tijdje constant zijn om de lijst te verfijnen voor theoretische eenvoud.

Dit lijkt op het eerste gezicht verwarrend, maar deze voorwaarden moeten duidelijk worden gemaakt met een paar voorbeelden. Het onderscheid tussen inhoudelijk en hypothetisch isolement is zelden een definitieve. Dat wil zeggen, ook al hebben ze verschillende logische wortels, deze twee methoden worden vaak vermengd met ceteris paribus-analyse.

Inhoudelijke isolatie

Vaak wordt aangenomen dat variabele gegevens een logische keuze zijn voor inhoudelijke isolatie, zodat ze voldoende stabiel moeten zijn, zodat bewegingen in de andere gegevens deze niet vernietigen of vervangen. Economen noemen dit misschien het "isolatieprincipe", wat een belangrijke ontdekking is in de geschiedenis van het economisch denken.

Twee belangrijke aspecten van het isolatieprincipe zijn tijd en causaliteit. Tijdelijke isolatie is eenvoudig; de tijd moet voorbijgaan om welke oorzaak dan ook om de effecten ervan te produceren. Volgens de Britse econoom Alfred Marshall is tijdelijke isolatie een van de moeilijkste aspecten van de algemene evenwichtseconomie.

Marshall bedoelde dat een evenwichtsprijs dynamisch is en voortdurend verandert. De evenwichtsprijs van brood in Colorado kan op een dag $ 3 zijn, maar binnen een week kan het $ 4 of $ 40 zijn, afhankelijk van een groot aantal variabelen.

Een economisch model zou een "neiging tot evenwicht" moeten aantonen. Een model dat gebouwd is om naar een $ 3-evenwicht te streven, zou misschien niet, als factoren te snel veranderen, neigen naar een nieuw $ 40-evenwicht. Kort gezegd, de verandering in evenwichtsgegevens moet langzaam genoeg zijn om de veranderingen in de variabele gegevens zinvol te maken.

Causale isolatie betekent dat de bevroren gedeelten van de gegevens niet rechtstreeks door de niet-bevroren gedeelten moeten worden beïnvloed. In statistieken wordt dit probleem vaak endogeniteit genoemd. Overweeg een sportieve analogie: Joe Montana en Jerry Rice hebben samen drie Super Bowls gewonnen. Heeft Jerry Rice het succes van Joe Montana veroorzaakt, of was het andersom? Het antwoord is duidelijk dat ze elkaar hebben beïnvloed; een lus van causaliteit maakt het isoleren van beide variabel waardeloos.

Hypothetische isolatie

Hypothetische isolatie is veel minder rigoureus dan inhoudelijke isolatie.Eenvoudig gezegd, hypothetische isolatie maakt het mogelijk om variabelen in het bestaan ​​te verbeelden of weg te denken. Een econoom kan zich bijvoorbeeld een ruileconomie voorstellen waarin al het geld wordt weggenomen.

Als kan worden aangetoond dat bedachtzame aftrekken noodzakelijkerwijs waar zijn, kan het hypothetische isolement met meer zekerheid inzichten opleveren dan het empirisme van inhoudelijk isolement.