a:

De hoeveelheid schuld waarvoor een bedrijf verantwoordelijk is, is een belangrijke factor bij het beoordelen van de relatieve sterkte en financiële stabiliteit. Of u nu de ondernemer, een accountant of een externe partij bent die naar een potentiële investering kijkt, de schuldgraad van een bedrijf speelt een cruciale rol bij tal van financiële beslissingen. Meestal uitgedrukt als een ratio of percentage, kunnen schuldniveaus worden gemeten in verhouding tot de middelen die een bedrijf heeft om die schulden te dekken, hoewel sommige meer omvatten dan andere. Twee soorten gebruikte schuldmetingsratio's zijn de rentedekkingsratio en de debt-service dekkingsratio, of DSCR. Hoewel ze allebei belangrijke inzichten geven in de financiële stabiliteit van een bedrijf, verschillen hun berekeningen en interpretaties op belangrijke manieren.

De rentedekkingsratio dient om het bedrag van het eigen vermogen van een bedrijf te meten in vergelijking met het bedrag aan rente dat het moet betalen voor alle schulden voor een bepaalde periode. Dit wordt uitgedrukt als een ratio en wordt meestal berekend op jaarbasis. Om de rentedekkingsratio te berekenen, verdeelt u eenvoudig de winst vóór rente en belastingen, of EBIT, voor de vastgestelde periode met de totale rentebetalingen die voor diezelfde periode verschuldigd zijn. EBIT, vaak nettobedrijfsresultaat of bedrijfswinst genoemd, wordt berekend door overhead en bedrijfskosten, zoals huur, kosten van goederen, vracht, lonen en nutsvoorzieningen, af te trekken van de opbrengsten. Dit cijfer geeft het beschikbare bedrag weer na aftrek van alle kosten die nodig zijn om het bedrijf draaiende te houden. Hoe hoger de verhouding tussen EBIT en rentebetalingen, hoe stabieler het bedrijf. Deze waarde houdt alleen rekening met rentebetalingen en niet met betalingen op hoofdsomschulden die door kredietverstrekkers kunnen worden geëist.

De dekkingsgraad van de schuldendienst is iets uitgebreider. Deze statistiek beoordeelt het vermogen van een bedrijf om te voldoen aan zijn minimale hoofdsom- en rentebetalingen, inclusief het dalen van fondsbetalingen, voor een bepaalde periode. Om DSCR te berekenen, wordt de EBIT gedeeld door het totale bedrag aan hoofdsom- en rentebetalingen die voor een bepaalde periode zijn vereist. Omdat het naast de rente ook rekening houdt met hoofdsombetalingen, is de DSCR een iets robuustere indicator voor de financiële geschiktheid van een bedrijf.

In beide gevallen genereert een bedrijf met een ratio van minder dan 1 niet genoeg inkomsten om de minimale schuldenlast te dekken. Op het gebied van bedrijfsbeheer of investeringen vormt dit een zeer riskant vooruitzicht, omdat zelfs een korte periode met een lager dan gemiddeld inkomen een ramp zou kunnen betekenen. Een bedrijf met een dekkingsgraad van de rente of een DSCR van minder dan 1, kan voldoende inkomsten genereren om de verlichting aan te houden maar niet aan haar schuldverplichtingen te voldoen.Daarom worden bedrijven met hogere ratio's door beleggers en kredietinstellingen beschouwd als financieel stabieler. Het is bijvoorbeeld onwaarschijnlijk dat banken geld lenen aan een bedrijf met een DSCR van 0. 89, omdat dit een strijd weerspiegelt om minimale betalingen te doen aan lopende verplichtingen. Over het algemeen wordt een ratio van minder dan 1,5: 1 of 150% als een hoog risico beschouwd. Beide verhoudingen kunnen natuurlijk drastisch veranderen als het bedrijf nieuwe schulden opneemt, oude schulden afbetaalt of schommelingen in de opbrengst ervaart.