a:

Er worden drie algemene winstmarge-metingen gebruikt om de financiële situatie en vooruitzichten voor groei van een bedrijf te evalueren. Operationele marge is een van de drie maatregelen. De andere twee zijn de brutomarge en de nettomarge.

De operationele marge wordt het best begrepen door een korte uitleg van alle verschillende cijfers waarnaar wordt verwezen met de term 'winstmarge'. De eerste meting van de winstmarge wordt meer bepaald de brutowinstmarge genoemd. De brutowinstmarge verwijst naar het bedrag aan overgebleven verkoopinkomsten na aftrek van de totale kosten van goederen die worden gebruikt bij de productie van het (de) product (en) van het bedrijf. Dit is de eenvoudigste berekening van de winstmarge en het geeft een schatting van het vermogen van een bedrijf om productiekosten te beheersen of te minimaliseren.

De bedrijfswinstmarge gaat een stap verder door aan te geven hoeveel omzet een bedrijf behoudt na factoring van alle operationele of overheadkosten; met andere woorden, zijn bedrijfskosten als een bedrijf boven het bedrag dat rechtstreeks wordt besteed aan goederen of onderdelen die nodig zijn om de producten van het bedrijf te produceren. Operationele uitgaven omvatten administratieve kosten, salarissen, onroerend goed of bouwkosten, afschrijvingen en alle kosten in verband met de marketing van de producten van het bedrijf. Kort gezegd omvat de operationele marge alle uitgaven, behalve de rente betaald op uitstaande schulden en alle belastingen die het bedrijf moet betalen.

Operationele marge laat zien hoe goed een bedrijf is in het beheersen van de totale totale uitgaven en kan nuttig zijn bij het identificeren van gebieden waar een bedrijf mogelijk in staat is om kosten te besparen en daarmee zijn winstmarge te vergroten. Rente en belastingcijfers die niet zijn opgenomen in de berekening van de operationele marge zijn opgenomen in de derde maatstaf van winstgevendheid, nettowinstmarge, die het definitieve omzetbedrag na een verkoop weergeeft.