a:

Wanneer wordt verwezen naar de waarde van financiële instrumenten, is er geen verschil tussen nominale waarde en nominale waarde. Beide termen verwijzen naar de aangegeven waarde van het financiële instrument op het moment dat het wordt uitgegeven.

De nominale waarde van een obligatie kan ook worden beschouwd als het bedrag dat aan de koper moet worden betaald op de vervaldag van de obligatie. Over het algemeen worden obligaties uitgegeven met par-waarden van $ 1, 000 of $ 100. Als een belegger een obligatie koopt met een nominale waarde van $ 1, 000 en een vervaldatum die vijf jaar verder is vastgesteld, moet de uitgevende entiteit de belegger of obligatiehouder $ 1, 000 betalen na het verstrijken van de vijf jaar.

De nominale waarde van een aandeel in aandelen is de waarde per aandeel zoals vermeld in het charter van de uitgevende onderneming. Dit is de minimumwaarde die elke aandeelhouder naar verwachting per aandelenaandeel zal betalen om het bedrijf te financieren. Deze waarde is meestal vrij laag, dichtbij $ 0 per aandeel, om aandeelhouders te beschermen tegen aansprakelijkheid in het geval dat het bedrijf niet in staat is om aan zijn financiële verplichtingen te voldoen.

Hoewel de nominale waarde van deze effecten belangrijk is, heeft deze weinig te maken met de prijs die een belegger moet betalen om een ​​obligatie of aandelenaandeel te kopen, de marktwaarde genoemd. De marktwaarde van aandelen en obligaties wordt bepaald door het kopen en verkopen van effecten op de open markt. De verkoopprijs van deze effecten wordt daarom meer gedicteerd door de psychologie en concurrerende meningen van beleggers dan door de aangegeven waarde van de uitgiftebeveiliging.