a:

Perfecte concurrentie is een micro-economisch concept dat een marktstructuur beschrijft die volledig door marktkrachten wordt gecontroleerd. In een perfect concurrerende markt verkopen alle bedrijven identieke producten en diensten, hebben bedrijven geen controle over de geldende marktprijzen, is het marktaandeel per bedrijf klein, hebben bedrijven en klanten perfecte kennis over de sector en bestaan ​​er geen belemmeringen voor toegang of exit. Als aan een van deze voorwaarden niet wordt voldaan, is een markt niet perfect concurrerend.

Perfecte concurrentie is een abstract concept dat voorkomt in economische studieboeken, maar niet in de echte wereld. Onvolmaakte concurrentie, waarbij een concurrerende markt niet aan de bovengenoemde voorwaarden voldoet, is heel gebruikelijk. Voorbeelden van imperfecte concurrentie zijn oligopolie, monopolistische concurrentie, monopsie en oligopsony.

In een oligopolie zijn er veel kopers voor een product of service, maar slechts een paar verkopers. De kabeltelevisie-industrie in de meeste delen van de Verenigde Staten is een prototypisch oligopolie. Hoewel een oligopolistische markt concurrerend is - de weinige actieve bedrijven in een sector concurreren met elkaar - schiet het op een aantal belangrijke gebieden ver achter op de perfecte concurrentie. De betrokken bedrijven verkopen meestal vergelijkbare producten, maar ze zijn niet identiek. Vanwege het kleine aantal bedrijven heeft een enkelvoudig bedrijf de macht om marktprijzen te beïnvloeden; in feite domineert collusie, een achterbakse tactiek waarin concurrerende bedrijven hun krachten bundelen om marktprijzen te manipuleren, van oudsher in oligopolies. Door zijn aard levert een oligopolie voor elke onderneming een groot marktaandeel. Perfecte kennis bestaat niet en de toetredingsdrempels zijn doorgaans hoog, waardoor het aantal spelers klein blijft.

Monopolistische concurrentie beschrijft een markt met veel kopers en verkopers, maar van wie bedrijven sterk verschillende producten verkopen. Daarom is niet voldaan aan de voorwaarde van een perfecte concurrentie dat producten identiek moeten zijn, van firma tot onderneming. De restaurant-, kleding- en schoenenindustrie vertonen allemaal monopolistische concurrentie; Bedrijven in die bedrijfstakken proberen hun eigen subindustrieën op te sporen door producten of diensten aan te bieden die niet worden gedupliceerd door hun concurrenten. In veel opzichten is monopolistische concurrentie dichterbij dan oligopolie om de concurrentie te perfectioneren. Belemmeringen voor toegang en vertrek zijn lager, individuele bedrijven hebben minder controle over marktprijzen en consumenten zijn voor het grootste deel goed geïnformeerd over de verschillen tussen de producten van bedrijven.

Monopsony en oligopsony zijn tegenpunten voor monopolie en oligopolie. In plaats van te worden samengesteld uit vele kopers en weinig verkopers, hebben deze unieke markten veel verkopers maar weinig kopers. De defensie-industrie in de U.S. vormt een monoponie; veel bedrijven creëren producten en diensten en proberen ze te verkopen aan een enkele koper, het Amerikaanse leger. Een voorbeeld van een oligopsony is de tabaksindustrie. Bijna alle tabak die in de wereld wordt geteeld, wordt gekocht door minder dan vijf bedrijven die sigaretten en rookloze tabaksproducten produceren. In een monoponie of een oligopsony is het de koper, niet de verkoper, die de mogelijkheid heeft om marktprijzen te manipuleren door bedrijven tegen elkaar te spelen.