a:

Structurele werkloosheid en cyclische werkloosheid komen voor in een hele economie. Structurele werkloosheid wordt veroorzaakt door verschuivingen in de economie, verbetering van technologie en gebrek aan vereiste vaardigheden voor werknemers, waardoor het voor werknemers moeilijk is om een ​​baan te vinden. Omgekeerd veroorzaken schommelingen in de bedrijfcycli van bedrijven cyclische werkloosheid.

Structurele werkgelegenheid

Structurele werkloosheid is een vorm van langdurige werkloosheid die meerdere oorzaken heeft, zoals het onvermogen van bedrijven om werklozen banen te bieden die passen bij hun vaardigheden.

Stel bijvoorbeeld dat er belangrijke technologische ontwikkelingen in de industrie zijn in de hele economie. Bedrijven moeten werknemers aannemen met technische vaardigheden, zoals programmeren en wiskundige vaardigheden, om hun groei voort te zetten. Personen zonder technische vaardigheden kunnen worden gemarginaliseerd en zij kunnen structurele werkloosheid ervaren omdat er een mismatch is tussen banen in de markt en werknemers.

Cyclische werkloosheid

Aan de andere kant gaat cyclische werkloosheid om met de conjunctuurcyclus van een economie. Cyclische werkloosheid treedt op wanneer banen verloren gaan tijdens recessies en contracties in de conjunctuurcyclus. Een gebrek aan vraag is een van de belangrijkste factoren die cyclische werkloosheid veroorzaken.

Wanneer de consumentenvraag daalt, nemen de bedrijfsinkomsten meestal af. Bedrijven moeten dus werknemers ontslaan om hun kosten te drukken om hun winstmarges te behouden.
De Amerikaanse economie kreeg bijvoorbeeld te maken met cyclische werkloosheid tijdens de financiële crisis van 2008. Naarmate meer en meer subprime hypotheekverstrekkers faillissement vorderden, werden er geen huizen gebouwd. Bijgevolg verloren veel mensen die in dienst waren als bouwvakkers en thuisbouwers hun baan en leden cyclische werkloosheid.