a:

Het capital asset pricing model, of CAPM, is een berekening die wordt gebruikt in bedrijfsfinanciering om het verwachte rendement te bepalen dat door een actief wordt gegenereerd. Hoewel veel analisten de voorkeur geven aan financiële ratio's als middel om hun activa te waarderen, is de CAPM-formule een belangrijk onderdeel van de kapitaalbegroting. Bij het bepalen van de optimale kapitaalstructuur voor een bedrijf gebruiken bedrijfsaccountants de gewogen gemiddelde vermogenskostenvoet of de WACC-formule om de mix van schuld- en aandelenfinanciering te vinden die het meest kosteneffectief is. De CAPM-formule wordt gebruikt om de kosten van het eigen vermogen te berekenen, gedefinieerd als de rendementspercentages die aandeelhouders verwachten van hun beleggingen op basis van de prestaties van de bredere markt.

De formule voor de CAPM-berekening is:

CAPM = Marktrisicovrije rente + marktrisicopremie * Voorraad Beta

De risicovrije rentevoet verwijst naar het rendement dat wordt berekend min of meer gegarandeerd. Omdat er niet zoiets bestaat als een risicovrije aandelen, is dit cijfer gebaseerd op de rendementspercentages van schatkistpapier (T-bills). T-bills hebben stabiele waarden en rendementspercentages die worden ondersteund door de Amerikaanse overheid, waardoor het risico van verlies van geïnvesteerd kapitaal vrijwel nul is en een bepaald bedrag van de winst is gegarandeerd.

De marktrisicopremie verwijst naar het deel van het rendement dat is toe te schrijven aan de volatiliteit of het risico inherent aan de aandelenmarkt. De risicopremie is gelijk aan het totale rendement van de aandelenmarkt minus de risicovrije rente zoals hierboven gedefinieerd. Het rendement van een belangrijke index, zoals de S & P 500 of Nasdaq, wordt gebruikt in deze berekening. Stel dat de S & P 500 een retourpercentage heeft van 12% en dat T-facturen een rendement van 4% hebben. Dit betekent dat de risicopremie van de markt 12% - 4%, of 8% is.

Het laatste onderdeel van de CAPM-formule is bèta. Bèta is een meeteenheid die wordt gebruikt om de volatiliteit van een bepaald aandeel te vergelijken met de volatiliteit van de grotere markt. Een beta van 1 betekent daarom dat de beveiliging even volatiel is als de aandelenmarkt in het algemeen. Als de S & P 500 in één dag 4% springt, geniet de betreffende stapel van dezelfde stijging. Een bèta-waarde van nul geeft aan dat de beveiliging perfect stabiel is. Contant geld is een goed voorbeeld van een beveiliging met een bèta-waarde van nul. Als de S & P 500 met 15% daalt, blijft de waarde van de dollar constant.

De bètagewaarde van de afzonderlijke aandelen wordt vermenigvuldigd met de risicopremie van de bredere markt om een ​​verwachte risicogerelateerde retourratio te produceren die de volatiliteit van de individuele beveiliging en de marktprestaties weerspiegelt. De risicovrije rente wordt vervolgens weer toegevoegd aan dit cijfer om rekening te houden met de mate waarin rendementen worden gegarandeerd op elke investering. Het resultaat is een rendement dat aandeelhouders redelijkerwijs kunnen verwachten van elke investering in de aandelen van het bedrijf, wat waardevolle informatie is voor zowel het bedrijf als zijn investeerders.

De componenten van de CAPM-formule zijn niet terug te vinden op de balans of andere financiële overzichten van een onderneming. Een snelle zoekopdracht op internet naar de meest recente T-biljetten en indexrendementen levert echter de risicovrije rente en risicopremie op. De bètawaarde van een effect kan worden gevonden met behulp van een website met aandeleninformatie of een handelsplatform.