a:

De omloopsnelheid van de voorraad is een belangrijke efficiëntiemaat, vooral voor die in de detailhandel. Deze verhouding vergelijkt de hoeveelheid product die een bedrijf bij zich heeft, de zogenaamde voorraad, tot het bedrag dat het daadwerkelijk verkoopt. Deze vergelijking informeert een bedrijf over hoe efficiënt het zijn product verkoopt. Onder andere gebruiken bedrijven de omloopsnelheid van voorraden om beslissingen over productie, verkooptactieken en advertenties te helpen informeren.

De meest nauwkeurige methode voor het berekenen van de omzet van een voorraad is:

Voorraadomzet = kosten van verkochte goederen / ((inventarisatie begin / eind voorraad) / 2)

De berekening van de omzet van de voorraad kan variëren enigszins van bedrijf tot bedrijf. Sommigen berekenen deze ratio door de totale verkoop per inventaris te delen. Omdat de verkopen doorgaans worden geboekt tegen de marktwaarde en de voorraad wordt geboekt tegen kostprijs, kan deze vergelijking vals opgeblazen resultaten opleveren. Voor een nauwkeurigere verhouding gebruiken de meeste bedrijven de kosten van verkochte goederen (COG's) als teller. Omdat het de totale kosten van het produceren van goederen voor verkoop weergeeft en markthoudprijs niet uitsluit, is COGS een meer geschikt cijfer voor deze vergelijking.

Bovendien ervaren de meeste bedrijven fluctuerende verkopen gedurende het jaar, dus het gebruik van de huidige voorraad in deze berekening kan scheve resultaten opleveren. Om rekening te houden met variaties in verkoopkoersen, wordt de gemiddelde voorraad over het algemeen als noemer gebruikt. De gemiddelde voorraad wordt berekend door de voorraad aan het begin van de periode toe te voegen aan de voorraad aan het einde van de periode en te delen door twee. Deze aanpassing is vooral belangrijk voor bedrijven waarvan de verkoop seizoensgebonden is.

Alle informatie die nodig is om de omzet van een bedrijfsinventaris te berekenen, is beschikbaar op de jaarrekening. COGS is te vinden op de resultatenrekening en zowel de begin- als de eindvoorraad is te vinden op de balans.

Stel dat een bedrijf COGS heeft van in totaal $ 150.000, waarbij een begin wordt gemaakt met een voorraad van $ 75.000 en een voorraad eindigt van $ 12.000, als gevolg van het seizoenseffect. De voorraadomzet voor deze periode is $ 150, 000 / (($ 75, 000 + $ 12, 000) / 2), of 3. 45. Dit geeft aan dat het bedrijf zijn gehele gemiddelde voorraad meer dan drie keer heeft verkocht gedurende de gegeven periode .

De optimale omzetratio van de voorraad is afhankelijk van het bedrijf en de sector in kwestie, dus de huidige voorraadratio van een bedrijf moet altijd worden vergeleken met zijn prestaties in het verleden, evenals met de prestaties van andere bedrijven in zijn sector. Een lage ratio is een aanwijzing voor slechte verkopen of voor overstocking van voorraad. Slechte verkoop kan het gevolg zijn van niet-effectieve advertenties, slechte kwaliteit, hoge prijs of productveroudering.Overmatige voorraad kan even gevaarlijk zijn voor een bedrijf, omdat het typische rendement op onverkochte voorraad nul is. Voorraad in een magazijn kost het zakelijke geld om te produceren, maar genereert geen inkomsten.

Hoewel een omzetratio met een hoge voorraad de voorkeur heeft boven een lage ratio, is dit niet altijd een indicatie voor een efficiënt bedrijfsmodel. Een hoge ratio kan een zeer efficiënt verkoopmodel weerspiegelen. Het kan echter ook worden verkregen door het handhaven van lage voorraadniveaus, wat kan leiden tot problemen om klanten tijdig te bedienen. Een hoge ratio vanwege anemische voorraad kan het volgende jaar gemakkelijk leiden tot een lage ratio als gevolg van een daling van het klantenbestand.