a:

De gearing-ratio is een maatstaf voor de invloed van een bedrijf die een vergelijking tussen aandelen of activa en vreemd vermogen probeert te evalueren. De meest gebruikte gearing ratio is de ratio schuld / eigen vermogen.

De ratio schuld / eigen vermogen is een maatstaf voor kapitaal, met name kapitaal van crediteuren (schuld) in vergelijking met kapitaal van eigenaren of aandeelhouders (eigen vermogen). De ratio wordt berekend als de totale financiële verplichtingen gedeeld door het totale eigen vermogen van de eigenaars of aandeelhouders. Het is bedoeld om een ​​algemene indicatie te geven van het aandeel van schulden en eigen vermogen dat een onderneming gebruikt om haar totale activiteiten te financieren. De berekening van de verplichting omvat gewoonlijk alleen langetermijnschulden of financieringsregelingen, maar er kan variatie zijn wat betreft de berekening. Analisten nemen gewoonlijk aansprakelijkheidsitems op of sluiten deze uit volgens het type bedrijf, soms met inbegrip van kortlopende schulden, contractuele verplichtingen of leases. Analyse verschilt ook over de vraag of uitgestelde belastingen deel zouden moeten uitmaken van de schuld of als een deel van het eigen vermogen in de vergelijking moeten worden beschouwd. Preferente aandelen worden gewoonlijk berekend als schuld of eigen vermogen, afhankelijk van de bedrijfsstructuur van het bedrijf. Een bedrijf heeft een ratio schuld / eigen vermogen van 1 als de helft van het vermogen wordt gefinancierd door eigenaren of aandeelhouders en de helft door crediteuren. Een waarde lager dan 1 duidt op een hoger percentage activa uit het eigen vermogen van de eigenaar, en een waarde hoger dan 1 betekent een hoger percentage van door schuld gefinancierde activa. De verhouding schulden / eigen vermogen varieert gewoonlijk van 0,5 tot 2,9

Het doel van het kijken naar de ratio schuld / eigen vermogen is om de algehele stabiliteit of het risiconiveau van een bedrijf te evalueren. Het toont het vermogen van een eigen vermogen om de verplichtingen van het bedrijf jegens crediteuren na te komen en wordt daarom door kredietverstrekkers nauwlettend onderzocht en cruciaal bij het bepalen van het vermogen van een onderneming om extra financiering te verkrijgen. De ratio schuld / eigen vermogen van een bedrijf wordt ook in aanmerking genomen door aandeelhouders en marktanalisten.

Over het algemeen geven schuldeisers en beleggers de voorkeur aan een lagere verhouding schulden / eigen vermogen, omdat dit hun investeringen in het bedrijf fundamenteler veiliger maakt. Als een bedrijf eenmaal is opgericht en al enkele jaren in bedrijf is, wordt een stijgende ratio schulden / eigen vermogen doorgaans als een negatieve trend beschouwd. Een lage schuld / eigen vermogen ratio wordt echter niet automatisch als een goede zaak beschouwd. Lage schulden naar eigen vermogen kunnen bijvoorbeeld aangeven dat een bedrijf niet zo snel groeit als het zou kunnen met extra financiering, en een dergelijk falen om te groeien kan in de toekomst de bedrijfsactiviteiten van het bedrijf negatief beïnvloeden.

Wat wordt beschouwd als een gepaste schuld / eigen vermogen verhouding, verschilt sterk van de ene industrie tot de andere.Zeer kapitaalintensieve industrieën, zoals energiebedrijven of grote productiebedrijven, hebben hogere ratio's voor schulden / eigen vermogen vanwege het aanzienlijke kapitaal dat zij moeten investeren in apparatuur, onderzoek, exploratie en productie- of verwerkingsfaciliteiten. Hoe stabieler het inkomen van een bedrijf, hoe hoger de ratio schuld / eigen vermogen die analisten toestaan.