Beleggers zouden moeten opgeven om te proberen beslissingen te nemen op basis van macro-economische voorspellingen.

Dit advies kan indruisen tegen de beleggingscultuur die door de grote nieuwssites wordt gecreëerd, maar overweeg het alternatief: een belegger moet de juiste macro-economische voorspelling identificeren, waarvan er vele zijn, en vervolgens de juiste investeringsselecties maken, waarvan er sprake is ook veel. Zelfs de best getrainde economen interpreteren macro-economische gegevens vaak verkeerd.

De kans is klein dat beleggers het beter zullen doen. In plaats daarvan moeten beleggers de fundamentele realiteiten begrijpen die in de micro-economische theorie worden gepresenteerd. Het is een subtielere en meer gevestigde wetenschap met veel minder nadelen dan macro-economie. Als gevolg hiervan is er veel minder kans op aanzienlijke investeringsfouten.

Micro vs. Macro: twee soorten economie

Volgens de meeste economen zijn verschillende methoden nodig om afzonderlijke markten te bestuderen in vergelijking met de hele economie, maar zeker niet allemaal. Het moderne onderscheid tussen micro-economie en macro-economie is nog geen 100 jaar oud, en de voorwaarden waren waarschijnlijk oorspronkelijk ontleend aan de natuurkunde. Natuurkundigen scheiden microscopische of atoomfysica van de molaire fysica, of wat door menselijke zintuigen kan worden waargenomen. Het idee is dat microscopische fysica beschrijft hoe de wereld werkelijk is, maar molaire fysica is een nuttig steno- en heuristisch apparaat.

Economie handelt het onderscheid echter bijna in de tegenovergestelde richting af. Hoewel de meeste economen het eens zijn over de basisprincipes van micro-economische analyse, groeide het veld van de macro-economie uit onvrede met de waargenomen beperkingen in de voorspelde resultaten van de micro-economie. Er is geen brede overeenstemming over de conclusies van macro-economische studies. Daarom is het niet kort voor micro-economische waarheden.

Hoe elk veld werkt

Micro-economie houdt zich bezig met afzonderlijke huishoudens, bedrijven of bedrijfstakken. Het meet de kruising van vraag en aanbod in deze smalle reeksen en negeert in wezen andere factoren om echte relaties beter te begrijpen. Grafisch gepresenteerd, is micro-economische analyse grotendeels gebaseerd op logica en laat zien hoe prijzen helpen bij het coördineren van menselijke activiteit in de richting van een evenwichtspunt.

Macro-economie verloopt op een heel andere manier. Het probeert de economie-brede verschijnselen te meten, voornamelijk door geaggregeerde statistieken en econometrische correlaties. In de micro-economie worden bijvoorbeeld complicerende variabelen vaak constant gehouden om te isoleren hoe actoren reageren op specifieke veranderingen. Dit verandert in macro-economie, waar historische gegevens eerst worden verzameld en vervolgens worden onderzocht op thema's met onverwachte uitkomsten.Dit vereist een enorme hoeveelheid echte kennis die goed moet worden gedaan, en in sommige gevallen hebben macro-economici niet eens de nodige instrumenten om te meten.

Investeerders hebben micro, niet-macro nodig

Micro-economie omvat specifieke wijzigingen in regelgeving en concurrentiedruk.

Het is daarentegen niet eens duidelijk of beleggers macro-economie nodig hebben om goede beslissingen te nemen. Warren Buffett noemde ooit macro-economische literatuur "de grappige papieren" en zei: "Ik kan geen moment bedenken waarop ze een beslissing over een aandeel of een bedrijf hebben beïnvloed." Niet elke belegger of fondsbeheerder is het met dit gevoel eens, maar het is veelzeggend wanneer een dergelijke prominente figuur vol vertrouwen de hele wetenschap negeert.

Een economie is een uiterst complex en dynamisch systeem. Om termen te lenen van elektrotechniek, is het moeilijk om echte signalen in macro-economie te identificeren omdat de gegevens luidruchtig zijn. Macro-economen zijn het vaak oneens over hoe effectief te meten of hoe voorspellingen te doen. Sommige nieuwe economen duiken altijd op met een andere interpretatie of spin. Hierdoor kunnen beleggers gemakkelijk verkeerde conclusies trekken of zelfs tegenstrijdige indicatoren aannemen.

Beleggers moeten voorzichtig zijn

Investeerders moeten basiseconomie studeren, hoewel de beperkingen van het veld voldoende mogelijkheden bieden om op een dwaalspoor te worden gebracht. Economen presenteren informatie vaak op een definitieve manier om degelijk gezaghebbend of wetenschappelijk te zijn, maar de meeste economen maken slechte voorspellingen. Dit weerhoudt hen er echter niet van om veler proclamaties te maken, elk over onderwerpen met veel onzekerheid.

Investeerders moeten meer nederigheid tonen, en dit is waar micro-economie echt kan helpen. Het is niet zinvol om te voorspellen waar de S & P 500 over 12 maanden zal zijn of wat de inflatie in China op dat moment zal zijn. Maar beleggers kunnen bedrijven proberen te vinden met producten die een lage prijselasticiteit van de vraag vertonen, of identificeren welke industrieën het meest afhankelijk zijn van lage olieprijzen of hoge investeringsuitgaven nodig hebben om te overleven.

De meeste beleggers kopen eigen vermogen of schulden, hetzij rechtstreeks, hetzij via een fonds. Micro-economie kan helpen identificeren welke bedrijven hun middelen het meest waarschijnlijk efficiënt gebruiken en een hoger rendement genereren, en de analysehulpmiddelen zijn gemakkelijk te begrijpen. Macro-economie is misschien ambitieuzer, maar tot nu toe heeft het een veel slechtere staat van dienst.