U. S.-aandelen genoten sterke winsten in de jaren na de financiële crisis, maar sommige marktwaarnemers waren bezorgd dat schuldafbouw een rode vlag zou kunnen zijn voor deze effecten. Dit onbehagen is volkomen redelijk, aangezien Amerikaanse aandelen op prijs stelden naarmate de wereldwijde schuldniveaus stegen en de Federal Reserve (Fed) zich bezighield met ongekende prikkels. Veel marktwaarnemers waarschuwden dat de voorraden zijn opgeblazen, wat hen in gevaar zou kunnen brengen, mocht de centrale bank activa van haar balans verwijderen.

Voorraadwinsten

De robuuste winsten van aandelen zorgden voor een significante zichtbaarheid, omdat veel marktwaarnemers na de financiële crisis aarzelden om in deze beleggingscategorie te beleggen. Een perfect voorbeeld van deze waardering is de Standard & Poor's 500-index (S & P 500), die in de jaren na de crisis meer dan 200% steeg. Na een dieptepunt van 12 jaar in maart 2009 genoot de S & P 500 een gestage opwaartse trend, waarbij hij tegen augustus 2016 een reeks nieuwe recordniveaus bereikte en in de buurt van 2, 200 kwam.

De Dow Jones Industrial Average, ook een veel gebruikte maatstaf voor Amerikaanse aandelen, steeg van ongeveer 6, 600 in maart 2009 naar 18, 600 in augustus 2016. Deze steile klim vertegenwoordigde een winst van ongeveer 180% .

Hoewel deze sterke prijsstijgingen veel marktdeelnemers een aantrekkelijk rendement opleverden, lokten ze ook bezorgdheden uit over de waarderingen van Amerikaanse aandelen. Naarmate deze waarderingen hoger klommen, riepen rationele stemmen, waarschuwend dat de hoge prijzen voor verlies zouden kunnen zorgen.

Aankopen van activa van de Federal Reserve

In de nasleep van de financiële crisis heeft de Fed verschillende kwantitatieve versoepelingsprogramma's (QE) gebruikt om de economie te stimuleren. Op basis van deze programma's kocht de centrale bank een breed scala aan activa, waaronder mortgage-backed securities en langlopende Treasuries.

De snelle en liberale benadering van de centrale bank hielp de recessie van de financiële crisis minder ernstig maken, zo schreef Ray Dalio, oprichter van hedgefonds Bridgewater Associates, in How the Economic Machine Works.

Het Fed-beleid drukte de balans van de financiële instelling echter verder dan $ 4 biljoen. De centrale bank heeft haar aanzienlijke balans vele jaren gehandhaafd door gebruik te maken van een beleid van herinvestering van obligatiebelangen.

Balansverlagingsplannen

Hoewel de Fed wist dat de balans op enig moment moest worden verlaagd, verklaarden de key officers dat zij zich volledig bewust waren van de potentiële risico's. In augustus 2016 verklaarde Fed-voorzitter Janet Yellen in een toespraak dat de Fed overwogen had om de omvang van haar balans te verminderen, maar had besloten dit niet te doen.

Yellen benadrukte het belang van voorzichtigheid en merkte op dat als de centrale bank activa te langzaam zou verkopen, deze benadering "buitensporige inflatoire druk zou kunnen creëren"."Ze merkte echter ook op dat" de financiële markten en de economie potentieel kunnen worden gedestabiliseerd als activa te agressief worden verkocht. "

Terwijl Yellen een voorzichtige toon sloeg, gaf de voormalige Fed-voorzitter Ben Bernanke een meer optimistische kijk op de zaak tijdens een interview in april 2016. Hij verklaarde dat, "in termen van het afwikkelen, het een eenvoudig proces is en de Fed zeer duidelijk is geweest, op een gegeven moment zal de Fed simpelweg stoppen met het herbeleggen van effecten terwijl ze volwassen worden en ze laten afvloeien als ze volwassen worden en over een periode van een aantal jaren zal het gewoon dalen. "

Bernanke kan de afwikkeling als een eenvoudige zaak beschouwen, maar het Fed-beleid is bij vele gelegenheden als de bron van de prijsactie van Amerikaanse aandelen geboekt. Niet alleen hebben beleidsaankondigingen dit effect gehad, maar uitspraken die vaag verwijzen naar toekomstige versoepeling hebben hetzelfde gedaan.

Samenvatting

U. S.-aandelen genoten sterke rendementen in de jaren na de financiële crisis, maar deze sterke winsten lokten zorgen uit dat de effecten te hoog waren gestegen. Het feit dat deze appreciatie plaatsvond terwijl de Fed biljoenen dollars aan activa kocht, versterkte deze bezorgdheid. Sommige critici speculeerden dat het geld dat de centrale bank in de economie injecteerde grotendeels naar vermogenswaarden ging.

Functionarissen van de centrale bank maakten duidelijk dat zij potentiële risico's in de gaten hielden bij het formuleren van hun plannen om de balans van de Fed te verminderen. De algemene gevoeligheid van de aandelenmarkt voor beleidsmededelingen van de centrale bank opende echter de mogelijkheid dat Amerikaanse aandelen sterk daalden toen de Fed de schuldafbouw begon.