a:

De term 'geaccrediteerde beleggers' wordt door de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) gedefinieerd als personen met een nettowaarde (exclusief een hoofdverblijf) van meer dan $ 1 miljoen, of individuen met een bruto-inkomen van minstens $ 200.000 ($ 300.000 voor gezamenlijke inkomsten met een echtgenoot) voor elk van de twee laatste jaren. Het individu moet de verwachting hebben dat hetzelfde niveau van inkomsten zal blijven in het lopende jaar. De definitie voor geaccrediteerde belegger is opgenomen in regel 501 van Regulation D van de Securities Act van 1933 (Reg D).

Regel 506 van Reg D bevat een uitzondering op de vereiste van de erkende belegger en verklaart dat maximaal 35 niet-geaccrediteerde beleggers kunnen beleggen in een onderhandse plaatsingsaanbieding. Regel 506 bevat normen voor het soort niet-geaccrediteerde beleggers dat kan deelnemen, waarbij staat dat niet-geaccrediteerde beleggers kennis en ervaring moeten hebben op financieel en zakelijk gebied, zodat zij in staat zijn om de voordelen en risico's van de private plaatsing te beoordelen. Dit is een dubbelzinnige standaard en het kan moeilijk zijn om te bewijzen of er later een rechtszaak komt ten aanzien van een investering in private plaatsing. Regel 506 bevat verder informatie over aanvullende informatie als de plaatsing ook niet-geaccrediteerde beleggers omvat. De vereiste informatie is vergelijkbaar met die van openbare bedrijven. Er is nog een andere vrijstelling van geaccrediteerde beleggers in regel 504, waardoor een bedrijf minder dan $ 1 miljoen kan ophalen in een periode van 12 maanden en geen beperking bevat voor de verkoop van effecten aan erkende beleggers. Alle verzoeken gedaan krachtens Regel 504 moeten echter in overeenstemming zijn met de voorschriften inzake staatsobligaties.

Reg D biedt een vrijstelling aan de SEC voor registratie-eisen voor private plaatsingen. Onderhandse plaatsingen zijn bedrijven die effecten aanbieden in niet-openbare aanbiedingen die niet verplicht zijn om te voldoen aan bepaalde delen van de federale effectenwetgeving. Bedrijven vertrouwen op Reg D om vrijstelling van SEC-vereisten te eisen. Reg D biedt kleinere bedrijven toegang tot kapitaal zonder het dure proces van een openbare aanbieding te hoeven doorlopen.

De SEC beperkt particuliere plaatsingsinvesteringen over het algemeen aan geaccrediteerde beleggers vanwege risico. Private plaatsingen hebben om een ​​aantal redenen een groter risico. Er is beperkte informatie beschikbaar over het bedrijf dat de effecten uitgeeft. Er zijn geen wettelijke achtergrondcontroles uitgevoerd op het management van het bedrijf. De financiële informatie is niet beoordeeld door een regelgevende instantie en is niet openbaar gemaakt. Dit maakt het moeilijk om de juistheid van de financiële informatie in het memorandum van private plaatsing te achterhalen.De beperkte informatie voor een private plaatsing maakt het moeilijker om het risico van een investering af te wegen.

Een andere factor die private plaatsingen risicovol maakt, is dat particuliere effecten illiquide zijn. Aangezien de effecten niet openbaar worden verhandeld, kunnen beleggers worden gedwongen de effecten lange tijd vast te houden als ze niet in staat zijn om een ​​geschikte koper voor de effecten te vinden. Private effecten zijn ook illiquide omdat ze alleen mogen worden verkocht aan andere geaccrediteerde beleggers, waardoor de pool van mogelijke kopers afneemt.