Waardebeleggen is een beleggingsdiscipline die werd gepopulariseerd door Benjamin Graham door zijn baanbrekende boeken zoals Beveiligingsanalyse gepubliceerd in 1934 en The Intelligent Investor in 1949. Waardebeleggen tracht ondergewaardeerde aandelen te identificeren die onder hun intrinsieke waarde handelen, en deze te kopen en vast te houden totdat ze zich omkeren. Dergelijke waardeaandelen worden doorgaans verhandeld tegen koers / winstverhouding (P / E) en prijs / boeken (P / B) multiples die aanzienlijk onder de waarderingen liggen waarop de markt of hun peers handelen. Hoewel Warren Buffett een kolossaal fortuin heeft vergaard door zich te houden aan de principes van waardebeleggen, lijdt het geen twijfel dat voor onze minder stervelingen waardevermindering naast de onmiskenbare voordelen ook valkuilen heeft. We bespreken enkele van deze voors en tegens hieronder.

Voordelen van Value Investing

• Potentieel voor spectaculaire winsten : Value Investing biedt het potentieel voor spectaculaire winsten, omdat de value-investeerder tracht de aandelen te kopen wanneer deze met een korting handelt naar intrinsieke waarde, en verkoop het wanneer het op of boven de intrinsieke waarde wordt verhandeld. Aandelen die zich met succes kunnen omdraaien, kunnen in de loop van de tijd exponentiële rendementen genereren, omdat hun winsten verbeteren en aan beleggers hogere waarderingen worden toegekend.
• Aantrekkelijk risico / beloning : waardeaandelen handelen gewoonlijk tegen redelijk lage waarderingen en hebben mogelijk ook een lage dollarkoers, wat betekent dat het neerwaartse risico wordt beperkt. Aan de andere kant, zoals eerder opgemerkt, bestaat het potentieel voor spectaculaire winsten, als de waarde-investeerder de voorraad correct heeft beoordeeld. Deze combinatie zorgt voor een aantrekkelijke risico / beloning uitbetaling voor een typische waarde voorraad.
• Gebaseerd op solide onderzoek in plaats van hottips : waardebelegging is gebaseerd op het bepalen van de intrinsieke waarde van een aandeel en de 'veiligheidsmarge', het nadeel dat beschikbaar is voor de belegger via de verdisconteerde waarde van de aandelen. Dit vereist solide onderzoek naar waardepapieren, branchegenoten en de sector. Waardebeleggers zullen hun aandelenkandidaten waarschijnlijk niet door hype of hot tips vinden.
• Skewed Towards Blue Chips : de gewenste waarderingsstatistieken van een waardepapier, zoals een lage P / E, lage P / B, of een bovengemiddeld dividendrendement, kantelen de schalen naar blauwe fiches, die over het algemeen veiliger zijn dan hun kleinere tegenhangers.
• Vroege deelnemer aan turnaround : waarde-investeerders zijn meestal de vroegste deelnemers aan een aandeel dat zich omkeert. Dit betekent dat hun invoerprijs waarschijnlijk aanzienlijk lager zal zijn dan die van andere investeerders die te laat zijn op het feest.
• Lage instapkoers maakt voorraadvolatiliteit mogelijk : een lage instapprijs betekent ook dat de value-investeerder over de middelen beschikt om de volatiliteit van de aandelenkoers weg te nemen vanwege een lager break-evenpunt.

Tegens van Value Investing

• heeft een tegenstrijdige aanpak nodig : waardebeleggen heeft een contraire benadering of een neiging om "tegen de kudde" te zijn, aangezien men wedijvert met het meerderheidsstandpunt dat de voorraad is een mand of bijna één. Een consequent standpunt innemen is makkelijker gezegd dan gedaan.
• Risico om te worden betrapt in een "val van waarde" : als het meerderheidsstandpunt het bij een waardevoorraad wel goed doet, riskeert de investeerder dat hij zijn kapitaal in een "val van de waarde" vasthoudt, in in welk geval hij of zij geen andere keus heeft dan de positie met een aanzienlijk verlies te verlaten. Dit is een belangrijke reden waarom waardebelegging vaak wordt vergeleken met "proberen een vallende mes te vangen. "
• Enorme verliezen kunnen resulteren in een gemiddelde down : een mantra die wordt omhelsd door een aantal waarde-investeerders is" als je een aandeel houdt van $ 20, zou je het geweldig vinden om $ 10 te verdienen, "de implicatie is dat men zou moeten waardevoorraad die blijft dalen. Dit kan vaak rampzalige gevolgen hebben. Een bekend voorbeeld is dat van sterrenfondsmanager Bill Miller, wiens stellaire record van het beter presteren van de S & P 500 voor een periode van 15 jaar, was bezoedeld toen hij in 2008 bij banken en financiële instellingen beladen was, waardoor zijn fonds 58% verloor ten opzichte van de periode van 12 maanden eindigend december 2008. Miss Out op hete sectoren
• : een van de heetste sectoren in de bull-markt die begon in maart 2009 was de biotechsector, met de grootste biotech-bedrijven stijgende met een gemiddelde van 500% in de komende zes jaar. De biotechsector zou in de meeste gevallen een anathema zijn voor een waardebelegger vanwege zijn torenhoge waarderingen. Waardebeleggers lopen dus het risico om hete sectoren te missen die de prestaties van de portefeuille kunnen opdrijven. Portefeuilleconcentratie
• : waardeaandelen kunnen worden geclusterd in sectoren die tijdelijk uit de gratie zijn, zoals bankaandelen in 2009 of energieaandelen in 2015. Dit kan ertoe leiden dat een op waarde gerichte portefeuille wordt geconcentreerd in een paar sectoren, en dus onvoldoende gediversifieerd zijn. Moeilijk om waarde te vinden Kandidaten in Big Bull-markten
• : het wordt steeds moeilijker om goede-waarde-kandidaten te vinden in een brede en langlopende bull-markt, aangezien de meeste aandelen tegen premiumwaarderingen verhandeld kunnen worden. De waarde-belegger kan daarom zijn of haar tijd moeten afwachten totdat er meer keuze is in het universum van waardeaandelen. Lange houdperioden
• : Value-beleggen vereist een vermogen om een ​​aandeel jarenlang vast te houden, omdat het veel tijd kan kosten voordat er een ommekeer in het lot van een aandeel en beleggerssentiment ervoor is.

The Bottom Line

Waardebeleggen heeft zijn voordelen, maar het heeft ook aanzienlijke nadelen. Beleggers die overwegen deze beleggingsdiscipline te volgen, moeten op de hoogte zijn van beide.