a:

Over de juiste rol van de overheid in een kapitalistisch economisch systeem wordt al eeuwenlang fel gedebatteerd. Anders dan het socialisme, het communisme of het fascisme, neemt het kapitalisme geen rol op zich voor een dwingende, gecentraliseerde publieke autoriteit. Terwijl bijna alle economische denkers en beleidsmakers pleiten voor een bepaald niveau van overheidsinvloed in de economie, vinden die interventies plaats buiten de strikt gedefinieerde grenzen van het kapitalisme.

Kapitalisme zonder de staat

De term 'kapitalisme' werd feitelijk beroemd gemaakt door de meest beruchte criticus van het systeem, Karl Marx. In zijn boek 'Das Kapital' verwees Marx naar kapitalisten als degenen die de productiemiddelen bezaten en werkten andere arbeiders in om winst te maken. Vandaag verwijst het kapitalisme naar de organisatie van de maatschappij onder twee centrale principes: private eigendomsrechten en vrijwillige handel.

De meeste moderne concepten van privébezit komen voort uit John Locke's theorie van homesteading, waarin mensen eigendom claimen door hun werk te mengen met niet-opgeëiste bronnen. Eenmaal in eigendom, zijn de enige legitieme manieren om onroerend goed over te dragen, handel, geschenken, overerving of weddenschappen. In het laissez-faire kapitalisme bezitten particulieren of bedrijven economische hulpbronnen en controleren zij het gebruik ervan.

Vrijwillige handel is het mechanisme dat activiteit in een kapitalistisch systeem stimuleert. De eigenaren van hulpbronnen concurreren met elkaar over consumenten, die op hun beurt met andere consumenten concurreren over goederen en diensten. Al deze activiteiten zijn ingebouwd in het prijssysteem, dat vraag en aanbod in evenwicht brengt om de verdeling van middelen te coördineren.

Deze dubbele concepten - privé-eigendom en vrijwillige handel - staan ​​haaks op de aard van de overheid. Regeringen zijn publieke, niet private, instellingen. Ze engageren zich niet vrijwillig, maar gebruiken liever belastingen, voorschriften, politie en leger om doelstellingen na te streven die vrij zijn van de overwegingen van het kapitalisme.

De rol van overheidsinvloed in kapitalistische uitkomsten

Bijna elke voorstander van kapitalisme steunt een bepaald niveau van overheidsinvloed in de economie. De enige uitzonderingen zijn anarcho-kapitalisten, die geloven dat alle functies van de staat kunnen en moeten worden geprivatiseerd en blootgesteld aan marktkrachten. Klassieke liberalen, libertariërs en minarchisten beweren dat kapitalisme het beste systeem is om middelen te verdelen, maar dat de overheid moet bestaan ​​om privé-eigendomsrechten te beschermen via het leger, de politie en rechtbanken.

In de Verenigde Staten worden de meeste economen geïdentificeerd als Keynesian, Chicago-school of klassiek liberaal. Keynesiaanse economen geloven dat het kapitalisme grotendeels werkt, maar dat de macro-economische krachten binnen de conjunctuurcyclus overheidsingrijpen vereisen om te helpen bij het gladstrijken ervan.Ze ondersteunen het fiscaal en monetair beleid en andere regelgeving met betrekking tot bepaalde zakelijke activiteiten. Chicago-school economen hebben de neiging om een ​​mild gebruik van het monetaire beleid en een lager niveau van regelgeving te ondersteunen.

In termen van politieke economie, is het kapitalisme vaak opgezet tegen het socialisme. Onder het socialisme bezit de staat de productiemiddelen en probeert hij de economische activiteit te richten op politiek vastgestelde doelen. Veel moderne Europese economieën vormen een mix tussen socialisme en kapitalisme, hoewel hun structuur over het algemeen dichter bij de fascistische concepten van publiek-private samenwerking met een geplande economie ligt.