a:

Alfa en bèta zijn beide risicoverhoudingen die beleggers gebruiken als een hulpmiddel om rendementen te berekenen, vergelijken en voorspellen. Het is zeer waarschijnlijk dat alfa en bèta waarnaar wordt verwezen met beleggingsfondsen worden weergegeven. Beide metingen maken gebruik van benchmark-indexen, zoals de S & P 500, en vergelijken deze met de individuele beveiliging om een ​​specifieke prestatietendens te benadrukken.

Alfa en bèta zijn twee van de vijf standaard berekeningen voor technisch risico, de andere drie zijn de standaardafwijking, R-kwadraat en Sharpe-ratio.

Alpha

Alpha wordt gezien als een maatstaf voor de prestaties van een portfoliomanager. Een rendementsrendement van 8% op een fonds voor groei is bijvoorbeeld indrukwekkend wanneer de aandelenmarkten als geheel 4% terugkrijgen, maar het is veel minder indrukwekkend wanneer andere aandelen 15% verdienen. In het eerste geval zou de portefeuillebeheerder een relatief hoge alfa hebben, terwijl dat in de tweede niet het geval zou zijn.

Als een analyse van het Capital Asset Pricing Model (CAPM) aangeeft dat de portefeuille 5% had verdiend (op basis van risico, economische omstandigheden en andere factoren), maar in plaats daarvan slechts 3% verdiend, dan is de alpha van de portefeuille zou -2% zijn. In CAPM is alpha het rendement dat hoger is dan wat het model voorspelde. Beleggers geven over het algemeen de voorkeur aan een investering met een hoge alfa.

De technische formule voor het berekenen van alfa is: (eindprijs + distributie per aandeel - startprijs) / (beginprijs).

Laten we verder gaan. Lees een diepere blik op Alpha.

Beta

Beta (soms aangeduid als de 'bètacoëfficiënt') moet de volatiliteit van een specifiek beveiligingsniveau meten door het te vergelijken met de prestaties van een gerelateerde benchmark gedurende een bepaalde periode. Kortom, beleggers zijn op zoek naar hoeveel neerwaartse capture ze van een investering kunnen verwachten. CAPM-analyse kan ook worden gebruikt om de bèta te berekenen.

Het basislijnnummer voor alpha is nul (investering exact volgens de marktverwachtingen), maar het basislijnnummer voor bèta is één. Een bèta van één is een indicatie dat de prijs van het beveiligingsobject precies beweegt als de markt beweegt. Als de bèta minder dan één is, ervaart de beveiliging minder ernstige prijsschommelingen dan de markt. Omgekeerd betekent een bèta hoger dan één dat de prijs van het effect meer volatiel is dan de markt als geheel.

Hoewel een positieve alfa altijd wenselijker is dan een negatieve, is het evalueren van bèta niet zo zwart en wit. Veel beleggers die risicoavers zijn, geven de voorkeur aan een lagere bèta; Sommige beleggers zijn echter bereid om zich op een hogere bèta te richten, in de hoop een hoger rendement te behalen en in te boeten op de hogere volatiliteit.

De formule voor bèta is: Covariantie van het rendement van het activum met het rendement van de markt ÷ Variantie van het rendement van de markt

Er is meer in beta dan u waarschijnlijk wist.Lees Beta: meetprijs schommelingen.

Prestaties uit het verleden

Zowel alfa als bèta zijn risicovariaties met een terugblik. Alle berekeningen worden gemaakt met behulp van gegevens die in het verleden zijn gebeurd en, zoals elke prospectus u vertelt, prestaties uit het verleden vormen geen garantie voor toekomstige resultaten.

Hoewel ze de toekomstige resultaten niet altijd nauwkeurig kunnen voorspellen, kunnen alpha en bèta helpen om onderscheid te maken tussen relatief goede en relatief slechte investeringen gedurende een bepaalde periode.

Vervolg het pad naar deze fundamentele investeringsmaatregelen door Alpha en Beta for Beginners te lezen.