a:

Het verschil tussen de primaire kapitaalmarkt en de secundaire kapitaalmarkt is dat beleggers op de primaire markt rechtstreeks effecten kopen van de onderneming die ze uitgeeft, terwijl beleggers op de secundaire markt effecten verhandelen tussen zelf, en het bedrijf met de te verhandelen zekerheid neemt niet deel aan de transactie.

Wanneer een bedrijf voor het eerst nieuwe aandelen en obligaties verkoopt, gebeurt dit op de primaire kapitaalmarkt. In veel gevallen gebeurt dit in de vorm van een beursintroductie (IPO). Wanneer beleggers effecten kopen op de primaire kapitaalmarkt, heeft de vennootschap die de effecten aanbiedt al een overnamebedrijf ingehuurd om het aanbod te herzien en een prospectus te creëren waarin de prijs en andere details van de uit te geven effecten worden uiteengezet.

Bedrijven die effecten uitgeven via de hoofdinvesteringsbank van kapitaalmarkttransacties om toezeggingen te verkrijgen van grote institutionele beleggers om de effecten te kopen bij de eerste aanbieding. Kleine beleggers kunnen op dit moment niet vaak effecten kopen, omdat het bedrijf en zijn investeringsbankiers alle beschikbare effecten in een korte periode willen verkopen om aan het vereiste volume te voldoen en zich moeten richten op het vermarkten van de verkoop aan grote beleggers die kan meer effecten tegelijk kopen. Het op de markt brengen van de verkoop aan investeerders kan vaak een "roadshow" of "honden- en ponyshow" omvatten, waarin investeringsbankiers en het management van het bedrijf reizen om potentiële investeerders te ontmoeten en hen te overtuigen van de waarde van de uitgegeven veiligheid.

De secundaire markt is waar effecten worden verhandeld nadat de onderneming alle aandelen en obligaties heeft verkocht die op de primaire markt worden aangeboden. Markten zoals de New York Stock Exchange (NYSE), London Stock Exchange of Nasdaq zijn secundaire markten. Op de secundaire markt hebben kleine beleggers een betere kans om effecten te kopen of verkopen, omdat ze niet langer worden uitgesloten van beursintroducties vanwege het kleine bedrag dat zij vertegenwoordigen. Iedereen kan effecten kopen op de secundaire markt zolang ze bereid zijn de prijs te betalen waarvoor het effect wordt verhandeld.

Op de secundaire markt vereist een belegger een tussenhandelaar om de effecten namens hem te kopen. De prijs van het waardepapier fluctueert met de markt en de kosten voor de belegger omvatten de provisie die aan de makelaar wordt betaald. Het volume van de verkochte effecten varieert ook van dag tot dag, omdat de vraag naar de veiligheid fluctueert. De prijs die de belegger betaalt, houdt niet langer rechtstreeks verband met de initiële prijs van het effect zoals bepaald door de eerste uitgifte, en het bedrijf dat het effect heeft uitgegeven, is geen partij bij een verkoop tussen twee beleggers.Het bedrijf kan zich echter bezighouden met het inkopen van aandelen op de secundaire markt.