a:

De meest gebruikte financiële marges worden berekend op basis van de resultatenrekening en omvatten metrieken zoals bruto winstmarge, operationele winstmarge, nettowinstmarge, EBITDA-marge en contributiemarge. Beleggers gebruiken ook marges op basis van kasstromen, inclusief de operationele kasstroommarge. Ten slotte berekenen analisten vaak industriespecifieke marges, zoals de nettorentemarge voor de bedrijven in de banksector.

Wanneer een belegger belegt in een bedrijf, moet hij speciale aandacht schenken aan de financiële marges. Deze ratio's tonen aan dat het bedrijf in staat is zijn kosten te beheersen en winsten en kasstromen te genereren die het kan gebruiken om kapitaalinvesteringen of uitbetalingen te doen in de vorm van dividenden of aandeleninkoop. Marges worden gepresenteerd in procentuele termen en zorgen voor betere vergelijkingen tussen verschillende perioden voor een bedrijf. Een belegger kan ook de marges van een bedrijf vergelijken met branchegenoten.

Een winst-en-verliesrekening bevat vier niveaus van winstgevendheidsmarges op basis van de brutowinst, het bedrijfsresultaat, het resultaat vóór belastingen en het netto-inkomen. Deze marges geven aan hoeveel winst het bedrijf heeft gegenereerd als een percentage van de omzet. De brutowinstmarge vertelt beleggers of de gemiddelde winstmarge van het bedrijf op goederen en diensten de kosten van verkochte goederen (COGS) dekt.

De bedrijfsresultaatmarge geeft het vermogen van het bedrijf aan om zijn productiekosten te dekken, evenals de verkoop-, algemene en administratieve uitgaven en uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling. Bedrijfswinstmarge is een veel gebruikte metriek; het bedrijfsresultaat vertegenwoordigt voorbelasting op basis van boekhouding op transactiebasis die beschikbaar is voor de gewone aandeelhouders en crediteuren van de onderneming.

Beleggers gebruiken de winst vóór belastingmarge vaak om te bepalen hoeveel winst de onderneming genereerde voordat een deel van haar inkomsten aan belastingautoriteiten werd uitbetaald. Gemeenschappelijke aandeelhouders besteden speciale aandacht aan de nettowinstmarge, omdat deze maatstaf de effectiviteit van het bedrijf beoordeelt om inkomsten te genereren voor zijn aandeelhouders.

Andere populaire marges onder beleggers zijn de EBITDA-marge en de contributiemarge. De EBITDA-marge meet hoeveel winst het bedrijf verdiende als een percentage van de omzet voordat rente, belastingen, afschrijvingen en waardeverminderingen werden betaald. Deze marge is vergelijkbaar met de kasstroommarge, aangezien afschrijvingen en afschrijvingen geen uitstroom van kasmiddelen vertegenwoordigen. De operationele kasstroommarge is een andere belangrijke waarde die laat zien hoeveel kasstroom uit bedrijfsactiviteiten een percentage van de inkomsten is dat het bedrijf in een bepaalde periode heeft gegenereerd.

De bijdragemarge wordt berekend als de inkomsten minus de variabele kosten gedeeld door de totale inkomsten. De contributiemarge geeft beleggers een indicatie van de operationele leverage die aanwezig is in het bedrijf. Doorgaans hebben bedrijven met hoge contributiemarges een hogere mate van operationele leverage en worden ze als zeer risicovol beschouwd. Deze statistiek is soms moeilijk te berekenen; maar heel weinig bedrijven maken de verdeling van hun kosten bekend tussen variabele en vaste componenten.

Analisten berekenen branchespecifieke financiële marges, zoals de nettorentemarge voor bedrijven in de banksector. Berekend als rentebaten minus rentekosten gedeeld door de leningen van de bank aan klanten, is de nettorentemarge het nuttigst bij het beoordelen van het vermogen van de bank om inkomsten te genereren met betrekking tot haar kernbedrijfsmiddelen.