In elke transactie tussen een koper en verkoper, zal de initiële prijs betaald in ruil voor een product of dienst kwalificeren als de kostenbasis.

Als het gaat om effecten en gerelateerde financiële activa, is het bepalen van de initiële kostenbasis voor slechts één eerste aankoop zeer eenvoudig. Zoals meestal het geval is bij beleggen, kunnen er latere aankopen en verkopen plaatsvinden wanneer een belegger beslissingen neemt om specifieke handelsstrategieën te implementeren en het winstpotentieel te maximaliseren om een ​​algehele portefeuille te beïnvloeden. Voer een aantal andere problemen in die van invloed kunnen zijn op de kostenbasis en de kwestie van nauwkeurig berekenen voor persoonlijke gegevens en belastingdoeleinden kan ingewikkelder worden.

Wat is kostengrondslag?

Kostenbasis begint als de oorspronkelijke waarde van een actief voor belastingdoeleinden, wat aanvankelijk de eerste aankoopprijs is. Naarmate de tijd vordert, zal deze kostenbasis worden aangepast voor financiële en zakelijke ontwikkelingen zoals aandelensplitsing, dividenden en terugkeer van kapitaaluitkeringen. Dit laatste komt vaak voor bij bepaalde investeringen zoals Master Limited Partnerships (MLP's).

Kostenbasis wordt gebruikt om het vermogenswinstbelastingtarief te bepalen, dat gelijk is aan het verschil tussen de kostenbasis van het actief en de huidige marktwaarde. Natuurlijk wordt deze koers geactiveerd wanneer een actief wordt verkocht of de winst of het verlies wordt gerealiseerd. Belastinggrondslag geldt nog steeds voor niet-gerealiseerde winsten of verliezen wanneer een effect wordt aangehouden, maar niet officieel is verkocht, maar de belastingautoriteiten zullen een bepaling van het kapitaalwinstarief vereisen, die op korte of lange termijn kan zijn. Dit wordt ook wel de "belastinggrondslag" genoemd en wordt hieronder in meer detail behandeld.

Hoe wordt het berekend?

Nogmaals, de kostenbasis van elke investering is gelijk aan de oorspronkelijke aankoopprijs van een activum Elke investering begint met deze status en als het uiteindelijk de enige aankoop is, is het bepalen van de kosten net zo eenvoudig als bijhouden wat de oorspronkelijke aankoopprijs was. het is toegestaan ​​om de kosten van een transactie op te nemen, zoals een commissie voor aandelenhandel. Dit kan ook worden gebruikt om de uiteindelijke verkoopprijs te verlagen.

Als er eenmaal aankopen zijn gedaan, bestaat de behoefte om elke aankoopdatum en waarde bij te houden. Voor belastingdoeleinden is de methode die wordt gebruikt door de Internal Revenue Service (IRS) de first in, first out of FIFO voor degenen die bekend zijn met de voorraadvolgmethode voor bedrijven. Met andere woorden, wanneer een verkoop wordt gedaan, is de basis van de kosten op de oorspronkelijke aankoop zou eerst worden gebruikt en zou een progressie door de aankoopgeschiedenis volgen Laten we aannemen dat Lawrence in juni 100 aandelen XYZ heeft gekocht voor $ 20 / aandeel en vervolgens een extra aankoop doet van 50 XYZ-aandelen in september voor $ 15 / aandeel. Als hij 120 aandelen zou verkopen, zou zijn kostenbasis volgens de FIFO-methode (100 x $ 20 / aandeel) + (20 x $ 15 / aandeel) = $ 2, 300 zijn.

De methode van de gemiddelde kosten kan ook van toepassing zijn en vertegenwoordigt eenvoudigweg het totale dollarbedrag van de aangekochte aandelen gedeeld door het totale aantal gekochte aandelen. Als Lawrence 120 aandelen zou verkopen, zou zijn gemiddelde kostenbasis 120 x [(100 x $ 20 / aandeel) + (50 x $ 15 / aandeel)] / 150 = $ 2, 200 zijn.

IRS-publicaties, zoals publicatie 550, kunnen een belegger helpt om te weten welke methode van toepassing is op bepaalde effecten. Anders kan een accountant helpen bij het bepalen van de beste manier van handelen. Er zijn ook verschillen tussen effecten, maar het basisconcept van wat de aankoopprijs is, is van toepassing. De meeste voorbeelden hebben betrekking op aandelen. Obligaties zijn enigszins uniek in die zin dat de aankoopprijs boven of onder de nominale waarde moet worden afgeschreven tot de vervaldatum. Voor beleggingsfondsen moet jaarlijks winst worden uitgekeerd aan de aandeelhouders, waardoor een belastbaar feit ontstaat in belastbare (niet-gekwalificeerde) rekeningen. Alle bedragen worden bijgehouden door een bewaarder of begeleiding wordt verstrekt door het beleggingsfonds.

Waarom is kostenbasis belangrijk?

De noodzaak om de kostenbasis voor een investering te volgen, is voornamelijk nodig voor belastingdoeleinden. Zonder deze vereiste is er een solide zaak die moet worden gemaakt dat de meeste beleggers niet de moeite zouden nemen om dergelijke gedetailleerde gegevens bij te houden. En omdat belastingen op kapitaalwinsten net zo hoog kunnen zijn als de gewone inkomsten (in het geval van het kortetermijnbelastingtarief op vermogensaanwas), loont het om ze zo veel mogelijk te beperken. Het hebben van een effect van langer dan een jaar betekent dat elke meerwaarde in aanmerking komt voor een langetermijnstatus, die veel lager is dan de normale inkomens en dalingen op basis van inkomensniveaus.

Naast de IRS-vereiste om kapitaalwinsten te rapporteren, is het belangrijk om te weten hoe een investering in de loop van de tijd heeft gepresteerd. Slimme beleggers weten wat ze hebben betaald voor een effect en hoeveel belastingen ze moeten betalen als ze het verkopen. Het bijhouden van winsten en verliezen in de loop van de tijd dient ook als een scorekaart voor een belegger en laat hem of haar weten of handelsstrategieën uiteindelijk gewoon winstgevend of lucratief worden in de tijd. Een gestage reeks verliezen kan wijzen op de noodzaak om de beleggingsstrategie opnieuw te evalueren.

Meer ingewikkelde voorbeelden

Het berekenen van de kostenbasis wordt veel gecompliceerder als gevolg van bedrijfsacties. Deze categorie omvat items zoals correctie voor aandelensplitsingen en administratieve verwerking van speciale dividenden, kapitaaluitkeringen, evenals fusie- en overnameactiviteiten en spin-offs van bedrijven. Een aandelensplitsing, zoals een twee-op-één-splitsing waarbij een bedrijf een extra aandeel uitgeeft voor elk aandeel dat een investeerder bezit, verandert de algemene kostenbasis niet. Maar het betekent wel dat de kosten per aandeel worden gedeeld door twee, of wat de verhouding van de aandelenruil uiteindelijk ook wordt.

Volgens CCH Capital Changes, een toonaangevende autoriteit bij het helpen van de IRS en beleggers bij het bijhouden van kostenbasis voor bedrijfsacties, zijn er jaarlijks meer dan 1 miljoen corporate action-activiteiten. Het bepalen van de impact van corporate actions is niet al te gecompliceerd, maar het kan speurfouten vereisen, zoals het vinden van een CCH-handleiding van een lokale bibliotheek of het bezoeken van de investor relations-site van de website van een bedrijf.Deze bronnen bieden meestal veel detail over fusies en overnames of spin-offs.

Wanneer een bedrijf waarvan u de eigenaar bent, door een ander bedrijf is overgenomen, zal het overnemende bedrijf aandelen, contanten of een combinatie van beide uitgeven om de aankoop te voltooien. Uitbetalingen voor contanten zullen ertoe leiden dat een deel van een winst wordt gerealiseerd en er belastingen op worden betaald. De uitgifte van aandelen houdt waarschijnlijk koerswinsten of -verliezen als niet-gerealiseerd, maar het zal noodzakelijk zijn om de nieuwe kosten te volgen. Bedrijven geven richtlijnen over de percentages en uitsplitsingen. Dit is ook het geval wanneer een bedrijf een divisie omzet in zijn eigen nieuwe bedrijf. Een deel van de belastingkosten gaat naar de nieuwe onderneming en het is voor de belegger noodzakelijk om het percentage te bepalen dat het bedrijf zal verstrekken.

Als het gaat om effecten die zijn geërfd van een familielid of een ander persoon die is overleden, verandert de kostenbasis naar het moment waarop de persoon verstreek. De winst (of verlies, wat kan gebeuren in het geval van een dalende markt) wordt ook automatisch beschouwd als winst op de lange termijn. In termen van effecten die door een andere persoon aan u zijn geschonken, blijft de oorspronkelijke belastinggrondslag bij de beveiliging. De enige uitzondering is als de kostenbasis in een verliesstatus is wanneer het schenken plaatsvindt. Als dit het geval is, kunnen de belastingkosten worden verlaagd.

Hoe het eenvoudig te houden

Verschillende methoden kunnen helpen om het papierwerk en de tijd die nodig is om de kostenbasis bij te houden, tot een minimum te beperken. Bedrijven bieden dividendherinvesteringsplannen (DRIP's) aan waarmee dividenden kunnen worden gebruikt om extra aandelen in het bedrijf te kopen. Bewaar deze programma's, indien mogelijk, op een gekwalificeerd account, waarbij meerwaarden en verliezen niet moeten worden bijgehouden. Elke nieuwe DRIP-aankoop resulteert in een nieuw belastingpercentage. Hetzelfde geldt voor automatische herinvesteringsprogramma's, zoals elke maand $ 1, 000 investeren op een betaalrekening. Nieuwe aankopen betekenen altijd nieuwe belastingaantallen.

Het bijhouden van goede records kan ook helpen om zaken te vereenvoudigen. Grote makelaars en custodians moeten kostenbasis bijhouden en alles elektronisch toegankelijk houden voor beleggers. Investeerders kunnen Excel ook thuis gebruiken en papieren versies van handelsbevestigingen bewaren, die vele jaren terug kunnen gaan tot de oorspronkelijke aankoopdatum.

Bottom Line

Het concept van kostenbasis is in principe eenvoudig, maar het kan op veel manieren ingewikkeld worden. Trackingkostenbasis is vereist voor belastingdoeleinden, maar is ook nodig om beleggingssucces te helpen bepalen en bepalen. De sleutel tot succes als het gaat om het bijhouden van kostenbasis is om goede gegevens bij te houden en de investeringsstrategie waar mogelijk te vereenvoudigen.