a:

Er is een fel debat tussen geleerden over het begin van de globalisering. Het debat komt deels voort uit het ontbreken van een nauwkeurige definitie van het woord. De globalisering als fenomeen begon met de eerste menselijke migratieroutes, of met de invasies van Genghis Khan, terwijl anderen het als veel hedendaags beschouwen. Velen beschouwen globalisering in haar huidige vorm als een modern fenomeen dat niet eerder begint dan de Tweede Wereldoorlog. De term zelf is al sinds de jaren tachtig gemeengoed.

Verwarring komt ook voort uit het gebruik van het woord als zowel een beschrijving van een praktijk als een politieke ideologie - de laatste wordt vaak in kritieke zin gebruikt. Globalisering wordt ook vaak gebruikt als synoniem voor de stolling en voortdurende sluipende Amerikaanse dominantie over de hele wereld. Eén visie stelt dat de globalisering niet achterhaald kan zijn tegen het einde van de jaren 1940, het naoorlogse tijdperk waarin de Verenigde Staten zich als het machtigste land ter wereld hebben gevestigd. Deze definitie van globalisering beweert dat het grotendeels het werk is van machtige multinationale ondernemingen die een groot aantal consequenties hebben gecreëerd, zowel positieve als negatieve, terwijl ze zich over de wereld verspreiden. Het ongeëvenaarde gemak van reizen over de hele wereld en de ontwikkeling van moderne communicatie worden gebruikt om dit beeld van globalisering te ondersteunen.

Anderen beweren dat delen van de wereld altijd andere delen hebben beïnvloed, en dat de huidige stand van zaken een natuurlijk verloop is van eerdere stadia. Dit idee van globalisering houdt echter geen rekening met de ongekende moderne mondiale integratie van financiële markten, die alleen mogelijk is gemaakt door de creatie en ontwikkeling van elektronische communicatietechnologieën uit de 20e eeuw.