a:

Volgens de economische theorie zegt de wet van de vraag dat de relatieve vraag naar een goed of dienst omgekeerd evenredig is met de kosten die gepaard gaan met het verwerven ervan. Deze wet wordt gewoonlijk uitgedrukt als een functie van de geldprijzen, maar de wet van de vraag zou geldig blijven zelfs als er geen geld bestond. De wet van de vraag vloeit logisch voort uit twee "a-priori" epistemologische uitspraken: dat middelen schaars zijn, en dat mensen die schaarse middelen gebruiken om doelgerichte doelen te bereiken. Dit zijn de enige "factoren" die de wet van de vraag beïnvloeden. Veel andere factoren kunnen echter specifieke gevallen van vraag beïnvloeden.

De vraag definiëren

De hoeveelheid die van een product of dienst wordt gevraagd, wordt bepaald door het aantal consumenten dat voor de huidige kosten voor de goederen zal handelen. Naarmate deze kosten stijgen, zullen consumenten er minder van vragen dan ze anders zouden hebben. Wanneer de kosten dalen, zullen consumenten er meer van vragen dan ze anders zouden hebben.

Dit maakt de wet van de vraag relatief, niet absoluut. Overweeg een scenario waarbij de prijs van een blauwe hoed stijgt van $ 20 tot $ 30. Als er geen andere factoren veranderen, kopen consumenten minder blauwe hoeden tegen de hogere prijs. Wat gebeurt er als de regering tegelijkertijd een wet goedkeurt waarbij alle mensen blauwe hoeden moeten dragen? De verkoop van blauwe hoeden zal waarschijnlijk toenemen, zelfs met de prijsverandering.

Factoren die van invloed zijn op de vraag naar een goed of een dienst: een voorbeeld

Dat blue hat-scenario bracht twee belangrijke factoren naar voren die van invloed kunnen zijn op de vraag: de prijs en het overheidsbeleid (regulering, fiscaal beleid en monetair beleid) het beleid). Economen hebben ook andere factoren geïdentificeerd, waaronder het consumenteninkomen, de smaak van de consument, de prijs van vervangende goederen, het aantal consumenten in de markt en verwachtingen over de toekomst.

Stel dat een consument overweegt een etentje te kopen in een chique restaurant.

Het diner kost hem $ 100. Uiteindelijk zal hij volgens de subjectieve waardentheorie voor het diner betalen als hij het eten en de eetervaring meer waardeert dan de $ 100. Die waardering zal nooit constant zijn - deze zal van tijd tot tijd veranderen op basis van veel omstandigheden.

Ten eerste moet de consument $ 100 te besteden hebben. Zijn inkomen en niveau van sparen zijn belangrijk. Als hij slechts $ 100 op zijn naam heeft staan, is het onwaarschijnlijk dat hij het wil verspillen aan een dure maaltijd. Als alternatief, als hij een miljonair is, waardeert hij waarschijnlijk de $ 100 minder.

De rationele theorie van verwachtingen betekent dat zijn verwachtingen ook belangrijk zijn. Wat als hij het eten niet zo waardeert, maar gelooft dat zijn date de ervaring echt leuk zal vinden? Wat als het restaurant vreselijke beoordelingen krijgt van de community of onlangs een code-overtreding heeft verbroken?

Hij moet ook rekening houden met de vervangers die voor hem beschikbaar zijn. Hij heeft minder kans om dat diner te eisen als er nog een andere fijne eetervaring van dezelfde kwaliteit beschikbaar is voor $ 80 naast de deur. Dat restaurant is misschien vol, want er zijn veel andere consumenten met dezelfde smaak. Wat als er geen andere voedselopties beschikbaar zijn voor mijlen en de consument sterft van de honger?

Op micro-economisch niveau is de vraag een functie van al deze factoren tegelijk. Bewegingen in deze factoren veranderen de totale subjectieve kosten die consumenten tegenkomen voordat ze een beslissing nemen over het al dan niet handelen.