a:

Volgens de algemene micro-economische evenwichtstherapie is een monopolieprovider in staat om een ​​sterk inelastische vraagcurve te identificeren; het kan tegen lagere marginale kosten produceren dan alle concurrerende bedrijven, en hen uit de markt prijzen; en beperk dan het aanbod om een ​​hogere prijs aan consumenten in rekening te brengen. In een dergelijk scenario is de markt naar verluidt inefficiënt nadat de aanbodcurve naar links verschuift, wat betekent dat minder van het goed of de dienst wordt geproduceerd dan het normale marktverdelingsniveau.

Zowel in historisch als in moderne tijden waren economen relatief verdeeld over de theorie van monopolistische concurrentie. Hoewel alle economen die instemmen met de meeste monopolistische activiteit voortkomen uit speciale overheidsvoorrechten aan bepaalde bedrijven, geloven velen dat natuurlijke concentratie in de industrie, of een monopolie of oligopolie, niet leidt tot marktinefficiënties.

Perfecte wedstrijdmodellen en monopoliebedrijven

Inefficiënties op de markt van monopolies doen zich niet alleen voor omdat er grote bedrijven zijn; Concurrentie zou zelfs meer doordringend kunnen zijn onder een klein aantal machtige producenten. Inefficiënties ontstaan ​​alleen wanneer minder van een goed of een dienst wordt verstrekt, en bij hogere economische winsten, dan het niveau van de marktverrekening.

Volgens perfecte concurrentiemodellen en algemene evenwichtseconomieën, begint een monopolie te evolueren wanneer het schaalvoordelen bereikt, zodat zijn marginale productiekosten aanzienlijk lager zijn dan zijn concurrenten kunnen bereiken.

Met lagere marginale productiekosten kan een onderneming haar concurrenten uit de markt prijzen. Zodra de markt is vrijgemaakt van concurrenten en substituten en consumenten blijk geven van een zeer onelastische vraag naar het goed of de dienst, kan het monopoliebedrijf de prijzen verhogen en het aanbod beperken. Dit kan de levensstandaard verlagen.

Uitdagingen voor natuurlijke monopolie Theorie

Er zijn twee vormen van uitdagingen voor de theorie van natuurlijke monopolieinefficiënties: theoretisch en empirisch. De meeste van de theoretische uitdagingen wijzen op methodologische problemen in de algemene evenwichtsmicro-economie en fouten in modellen voor perfecte concurrentie. Andere economen suggereren dat de geschiedenis geen natuurlijke monopolie theorie ondersteunt; ongereguleerde industrieën gedomineerd door grote bedrijven vertonen een stijgende productiviteit, dalende reële kosten en geen tekort aan nieuwe bedrijfsvorming.