a:

Bedrijven behandelen gebeurtenissen zoals het kopen van gebouwen of andere vaste activa als geactiveerde kosten omdat ze dat voor boekhoudkundige en fiscale doeleinden moeten doen. Eenvoudig gezegd, moeten kapitaaluitgaven worden gekapitaliseerd.

Geactiveerde kosten

De kosten worden geactiveerd om te voldoen aan het overeenstemmende boekhoudprincipe - het principe dat kosten moeten worden gekoppeld aan dezelfde verslagperioden waarin het aangekochte actief wordt gebruikt om inkomsten te genereren. Een bedrijf doet kapitaalsuitgaven om activa te kopen of te upgraden met een nuttige inkomsten genererende levensduur van meer dan één jaar of meer dan één boekhoudperiode.

Een van de meest voorkomende investeringsuitgaven zijn die voor het bouwen van nieuwe bedrijfsfaciliteiten, zoals een nieuwe productiefabriek, of voor het uitbreiden van een bestaande faciliteit. Dit soort fysieke activa staan ​​bekend als vaste activa. Hun gebruiksduur in termen van het dienen als een inkomstengenererend actief zal zich nog vele jaren uitstrekken. Het bedrijf kan de kosten niet volledig in het jaar waarin ze worden gekocht, maar de kosten moeten in plaats daarvan worden afgeschreven over de gebruiksduur van het actief. Afschrijvingen zijn de manier waarop een bedrijf geleidelijk de kosten van dergelijke activa herstelt.

Voorbeeld van waardevermindering van kapitaaluitgaven

Een voorbeeld van kapitaaluitgaven waarvan de kosten in de loop van de tijd moeten worden afgeschreven, is een stuk productieapparaat dat wordt gebruikt voor het maken van de producten van een bedrijf. De Internal Revenue Service bepaalt de nuttige levensduur voor het afschrijven van de kosten van verschillende vaste activa. Neem voor de doeleinden van dit voorbeeld aan dat de IRS-aangewezen gebruiksduur van dit soort productieapparatuur 10 jaar is. Als het apparaat $ 50.000 kostte, waardeert het bedrijf het gedurende 10 jaar met een tarief van $ 5.000 per jaar.

Saldi en inkomstenanalyses

Het door een investering verworven activum wordt in eerste instantie op de balans van de onderneming gerapporteerd door het aan de lijst met bedrijfsactiva toe te voegen. De jaarlijkse afschrijvingskosten worden opgenomen in de winst-en-verliesrekening van de vennootschap, te beginnen in het jaar na de aankoop en opnieuw elk jaar gedurende de gebruiksduur die de kostprijs van het actief afschrijft.

De afschrijvingslast is een voor de belastingen aftrekbare bedrijfskosten, waardoor de onderneming de kosten van het actief kan verhalen over hetzelfde tijdsbestek als waarvan wordt aangenomen dat het actief inkomsten genereert. Het vergelijkingsprincipe van de boekhouding wordt gevolgd door deze praktijk, aangezien in feite het bedrag van de inkomsten die in een bepaald jaar door het gebruik van het actief worden gegenereerd, wordt afgewogen tegen het bedrag van de aftrekbare kosten van het actief van dat jaar.

Kasstroom naar kapitaaluitgavenratio

In sectoren die zeer kapitaalintensief zijn, zoals telecommunicatie of autoproductie, is het beheer van de bedrijfsuitgaven door een bedrijf een belangrijke factor bij het bepalen van de winstgevendheid van het bedrijf. Eén evaluatie-eenheid voor aandelen die beleggers gebruiken om de behandeling van kapitaal en kapitaaluitgaven door een bedrijf te beoordelen, is de verhouding tussen de kasstroom en kapitaaluitgaven, die het vermogen van een onderneming meet om activa te verwerven met haar vrije kasstroom. Een relatief hogere verhoudingswaarde duidt op een bedrijf met een groter vermogen om in groei te investeren zonder zijn schuldenlast aanzienlijk te vergroten.