Toen de euro debuteerde op het financiële wereldtoneel, hebben veel economische analisten het aangeprezen, te optimistisch zoals het blijkt, als de volgende reservemunt ter wereld. De voorspelling was redelijk genoeg, gebaseerd op het idee dat de gecombineerde financiële kracht van vrijwel geheel West-Europa een krachtig genoeg economische kracht zou kunnen zijn om de Amerikaanse dollar omver te werpen uit haar positie als de reservemunteenheid van de wereld. De euro werd vrij snel de op één na belangrijkste valuta ter wereld, maar vanaf 2015 heeft ze de Amerikaanse dollar aan de top van de monetaire hoop van de wereld niet verdrongen. Daar zijn verschillende redenen voor, waaronder liquiditeit, financiële stabiliteit van de Europese Unie, problemen met staatsschulden, de financiële crisis van 2008 en de snelle opkomst tot bekendheid van de Chinese yuan.

AD:

Wat maakt een goede reservevaluta

Voor een valuta die als een primaire reservevaluta dient, moet deze aan een aantal vereisten voldoen. Het moet in de eerste plaats een valuta zijn die wordt beschouwd als belangrijk en solide genoeg om op grote schaal te worden gebruikt in internationale handels- en financiële transacties buiten het land van uitgifte. Ten tweede moet het worden gesteund door een grote economie en een overheid waarin internationale investeerders vertrouwen hebben. Ten slotte moet de valuta worden beschouwd als een relatief stabiele ruilwaarde, tot het punt dat centrale banken zich comfortabel opstapelen en de valuta in grote hoeveelheden aanhouden.

AD:

Liquiditeitsproblemen

De totale hoeveelheid euro's in omloop is beperkt door het hard money-beleid van de Europese Centrale Bank (ECB) en door blijvend verzet van sommige landen tegen kapitaalnormen van de ECB en financieel toezicht door de Europese Commissie. Kortom, grote leden van de Europese Unie (EU) zoals het Verenigd Koninkrijk en Duitsland blijven terughoudend om soevereine financiële controle over te dragen aan de ECB. Zolang de grote lidstaten van de EU niet langer de euro volledig omarmen, belemmert dit de wereldwijde afhankelijkheid van de munteenheid. Voeg toe aan die ernstige deflatie in delen van de eurozone, en het simpele feit is dat er niet voldoende euro's in de wereldwijde circulatie zijn om het, puur vanuit praktisch oogpunt, te gebruiken als 's werelds belangrijkste valuta voor handel en financiële transacties .

AD:

Stabiliteit van de Europese Unie

Gekoppeld aan het eerste hierboven beschreven probleem is het tweede probleem, dat van de algehele economische stabiliteit van de Europese Unie. De soevereine schuldencrisis van de EU blijft voortduren. Deflatie en zeer lage economische groeipercentages dragen bij tot een gestage verslechtering van de schuldquote van veel EU-landen. Het probleem strekt zich uit van het ergste punt, Griekenland, helemaal tot het beste punt, Duitsland, dat nog steeds de sterkste EU-economie is, maar desalniettemin een afzwakkende economische groei kent.Het Europese banksysteem staat onder niet aflatende druk, met veel banken nog steeds ernstig ondergekapitaliseerd.

De financiële crisis van 2008 en de soevereine schuldencrisis van de EU

Vanaf de introductie in 1999 tot aan de financiële crisis van 2008 volgde de euro een gestaag opwaarts traject ten opzichte van de Amerikaanse dollar, waarbij de EUR / USD-wisselkoers toenam helemaal tot bijna $ 1. 60. Maar de financiële crisis van 2008 deed de stijging van de euro ten opzichte van de dollar in bijna een oogwenk teniet. De euro is sindsdien gestaag gedaald ten opzichte van de dollar en verloor ongeveer een derde van de ruilwaarde, die tegen 2015 al helemaal terug was gedaald tot net boven $ 1. 10. De meerderheid van de valutamarktanalisten voorspelt de verdere daling van de euro ten opzichte van de Amerikaanse dollar, en sommige analisten voorspellen zelfs dat zowel de euro als de EU uiteindelijk zullen instorten en zullen worden ontbonden.

De ernst van de mondiale financiële crisis versterkte de US dollar, omdat het belang van het handhaven van de waarde van de dollar als cruciaal werd beschouwd om een ​​ernstiger wereldwijde financiële inzinking te voorkomen. Kortom, enorme economische instabiliteit en onzekerheid werden gezien als niet de juiste omgevingen om een ​​fundamentele verandering in de gevestigde reservevaluta van de wereld aan te brengen. Om de wereldwijde vrije val van financiën in te dammen, moesten de Verenigde Staten miljarden dollars aan Amerikaanse schuld kunnen verkopen, en dat had niet kunnen gebeuren als de Amerikaanse dollar zijn vooraanstaande positie als reservevaluta van de wereld verloor.

Het slechte lot van de euro werd vervolgens verergerd door de Europese staatsschuldencrisis, die door sommige analisten wordt aangeduid als de staatsschuldcrisis van 2011-2012, en sommige kenmerken zich als aan de gang zijnde. Deze crisis bracht verder de zwakte van de EU als een economie bloot, en verhoogde ook de vijandigheid tussen de meer welvarende EU-lidstaten zoals Duitsland en de landen zoals Griekenland en Spanje, waarvan de economieën de Europese economie voortdurend lijken te belemmeren. De euro wordt zeker niet versterkt door een groeiend overleg in Duitsland over het opgeven van de EU en het terugkeren naar de Duitse mark.

De opkomst van China en de Yuan

De snelle opkomst van de Chinese economie in de 21e eeuw, die de VS als de grootste economie ter wereld heeft ingehaald, heeft een negatief effect gehad op de euro en heeft een substantiëlere aanwezigheid als reserve valuta. De grotere bekendheid van China in de wereldeconomie gaat gepaard met een impuls voor zijn valuta als vervanger van de Amerikaanse dollar als 's werelds grootste reservemunteenheid. De yuan wordt steeds meer gebruikt in de internationale handel en wordt gezocht in internationale investeringen. China oefent druk uit op het Internationaal Monetair Fonds (IMF) om het de bijzondere trekkingsrechten (SDR) te verlenen die worden toegekend aan erkende reservevaluta's.

China heeft meer dan een dozijn yuan-clearing banken wereldwijd opgericht. Verbindingen tussen de beurzen van Shanghai en Hong Kong zijn bevorderd om verdere ontwikkeling van de kapitaalmarkt in China te stimuleren.China heeft valuta-swap-overeenkomsten gesloten met tal van centrale banken van zijn belangrijkste handelspartners, waaronder de Bank of England en de Bank of Canada, waardoor zowel de euro als de Amerikaanse dollar als reservevaluta onderbieden. De yuan is de op één na meest gebruikte valuta in handelsfinanciering, vóór de euro.

En de oorzaak van China wordt versterkt door het feit dat het, samen met Japan, een van 's werelds grootste houders van deviezenreserves is, en daarom hebben zijn valutavoorkeuren een grote invloed op welke valuta legitiem als reservevaluta's kunnen worden beschouwd. Voorlopig en vermoedelijk in de nabije toekomst, heeft China de voorkeur voor zijn eigen munteenheid boven de euro of de Amerikaanse dollar.