Ooit een "master fundraiser" genoemd door Forbes Magazine, David Rubenstein en zijn team bij de vermogensbeheergigant The Carlyle Group (CG CGCarlyle Group LP22. 25-1. 33% > Created with Highstock 4. 2. 6 ) beheert miljarden aan activa voor een breed scala van Amerikaanse en internationale institutionele beleggers.

Een miljardair met een eenvoudige levensstijl en een genereus hart, Rubenstein heeft zich aangesloten bij andere succesvolle ondernemers zoals Warren Buffett en Mark Zuckerberg die toegezegd hebben meer dan de helft van hun vermogen te doneren als onderdeel van The Giving Pledge-campagne . Hier is een overzicht van hoe David Rubenstein zijn miljarden verdiende en een van 's werelds grootste private equity-bedrijven heeft gebouwd.

Vroeg leven en onderwijs

Rubenstein groeide op als enig kind en woonde in een kleine gemeenschap met een laag inkomen in Baltimore, Maryland. Zijn moeder was huisvrouw, terwijl zijn vader, die nooit meer dan $ 7000 per jaar verdiende, als postbode werkte.

De moeder van Rubenstein wilde dat hij tandarts werd, maar hij wilde in openbaar ambt dienen na het zien van de inauguratie van president John F. Kennedy toen hij twaalf jaar oud was. Hij zei dat de beroemde verklaring van Kennedy tijdens de historische gebeurtenis - "Vraag niet wat je land voor je kan doen, vraag wat je voor je land kunt doen" - een snaar raakte.

Als gevolg van het kleine inkomen van zijn familie moest Rubenstein afhankelijk zijn van studiebeurzen om naar de universiteit te gaan. Het collegegeld voor een graad in de rechten was op dat moment rond de $ 2, 000. Hij vroeg een aantal scholen om financiële hulp, met de intentie om degene bij te wonen die hem de grootste studiebeurs opleverde. Rubenstein belandde aan de University of Maryland Law School, waar hij een volledige beurs ontving. Hij studeerde in 1973 af.

Carrière voor Carlyle

Rubenstein studeerde rechten en trad onmiddellijk toe tot een prominent advocatenkantoor in New York, Paul Weiss. Na twee jaar daar begon hij na te denken over een nieuw carrièrepad. Hij grapt vaak: "Ik zei tegen [klanten en de partners van het bedrijf] dat ik erover dacht om in de politiek en de regering te gaan, maar niemand zei:" Ga niet weg! ", Dus nam ik aan dat ik waarschijnlijk geen goede advocaat. "<> In 1976 slaagde Rubenstein erin een baan te vinden bij de presidentscampagne van Birch Bayh. Echter, Bayh stopte 30 dagen nadat Rubenstein zich bij de campagne had aangesloten. Hij kreeg vervolgens een positie in de Jimmy Carter-campagne. Nadat Carter in 1977 aantrad, werd Rubenstein benoemd tot plaatsvervangend binnenlands beleidsadviseur voor de administratie. Zijn termijn kwam abrupt ten einde vier jaar later toen Carter de herverkiezing verloor.

Een nieuw leveraged buyout-bedrijf werd geboren

Na de nederlaag bij de verkiezingen had Rubenstein aanvankelijk moeite met het vinden van een baan. Hij was zes maanden werkloos, maar keerde uiteindelijk terug naar de rechtspraktijk.Rubenstein werd echter al snel ontevreden over zijn baan. Op een dag kwam hij een artikel tegen in de krant over de voormalige Amerikaanse minister van Financiën, William Simon. Na Simons ambtstermijn bij de overheid kocht hij Gibson-wenskaarten met $ 1 miljoen eigen geld en $ 79 miljoen aan schulden in wat bekend staat als een leveraged buy-out. Simon maakte vervolgens de bedrijfsactiviteiten efficiënter en nam het publiek mee voor $ 290 miljoen.

Een gloeilamp ging af in het hoofd van Rubenstein toen hij het verhaal las. Het was de eerste keer dat hij hoorde over leverage-buy-outs. Oorspronkelijk was hij van plan om een ​​team financiële professionals te werven die geïnteresseerd zijn in het starten van een private equity-onderneming die hem als juridisch adviseur zou kunnen aanstellen, maar hij kon niemand vinden die geïnteresseerd was in het vormen van een nieuw bedrijf.

Dus in 1987 begonnen Rubenstein en vier andere partners met het opzetten van een eigen private equity-bedrijf. Het bedrijf heette The Carlyle Group, genoemd naar het Carlyle Hotel in New York City, waar een aantal van de eerste bedrijfsvergaderingen werden gehouden. Volgens de website van het bedrijf: "De oprichters hoopten een instelling te creëren die hen zou overstijgen. "

In die tijd waren private equity-bedrijven voornamelijk gevestigd in New York, maar Carlyle werd opgericht in Washington DC. Rubenstein dacht dat hij veel meer kapitaal kon ophalen door beleggers te vertellen dat ze zich richtten op het verwerven van bedrijven die zwaar te lijden hadden van de overheid. vandaar, hun locatie. Hij en zijn team konden $ 5 miljoen ophalen om Carlyle van de grond te krijgen. Van dat bedrag was $ 3 miljoen toegewezen aan feitelijke investeringen, terwijl de rest werd gebruikt voor bedrijfskosten. Een belegger die Carlyle ondersteunde, was het gerenommeerde investeringshuis, T. Rowe Price (TROW

TROWT Rowe Price Group Inc94. 95 + 0 40%

Created with Highstock 4. 2. 6 ). Tot 1990 zamelde Carlyle geld in op deal-by-deal basis. Hun eerste buyout-fonds heeft $ 100 miljoen opgehaald bij beleggers. Het geld werd gebruikt om een ​​aantal bedrijven te verwerven. Sindsdien heeft Carlyle miljarden dollars opgehaald bij beleggers in de Verenigde Staten en in het buitenland voor meer dan 100 verschillende fondsen. (Zie ook: Hoe private equity en hedge funds worden belast

.) Vandaag werken slechts drie van de founding partners van Carlyle bij het bedrijf: Rubenstein, William E. Conway, Jr. en Daniel A. D ' Aniello. Zowel Rubenstein en Conway delen de taken van de CEO, terwijl D'Aniello als de voorzitter van het bestuur fungeert. In 2012 haalde Carlyle $ 671 miljoen op bij een beursgang en was genoteerd op de NASDAQ-aandelenmarkt. The Bottom Line

David Rubenstein verdiende zijn fortuin door management fees te innen van beleggers die hem geld gaven om in hun plaats te investeren. Met een achtergrond in recht en politiek, Rubenstein mede-oprichter van The Carlyle Group, een participatiemaatschappij die investeerde in bedrijven die zwaar werden beïnvloed door de overheid.

Vandaag de dag is Carlyle een van de grootste en meest diverse private equity-bedrijven ter wereld. Het bedrijf is verantwoordelijk voor het toewijzen van kapitaal in een aantal sectoren aan institutionele beleggers over de hele wereld.