a:

Het niveau van productiviteit is de meest fundamentele en cruciale bepalende factor voor een levensstandaard. Verhoogde productiviteit stelt mensen in staat om sneller te krijgen wat ze willen, of om meer te krijgen van wat ze willen in dezelfde hoeveelheid tijd. Het aanbod stijgt met de productiviteit, waardoor de reële prijzen dalen en de reële lonen stijgen; het tilt mensen uit de armoede en stelt hen in staat om zich te concentreren op inspanningen die verder gaan dan alleen overleven.

In de economie wordt fysieke productiviteit gedefinieerd als de hoeveelheid output geproduceerd door één eenheid input binnen één tijdseenheid. De standaardberekening voor economische productiviteit omvat het delen van de outputwaarde per eenheid van input (bijv. 5 ton per uur). Een toename van de fysieke productiviteit veroorzaakt een overeenkomstige toename van de waarde van de arbeid, waardoor de lonen stijgen. Dit is de reden waarom werkzoekenden een opleiding of opleiding op de werkplek volgen; het verhoogt de productiviteit van de werknemers en maakt ze tot waardevollere activa voor het bedrijf.

Bekijk het volgende voorbeeld om te zien hoe productiviteit de lonen verhoogt. Een werkgever biedt u $ 15 om een ​​gat van 25 vierkante meter in zijn achtertuin te graven. Stel dat je onvoldoende kapitaalgoederen hebt (je blote handen of een lepel), en het kost je drie uur om het gat volgens zijn specificaties te graven. Je arbeidsoutput is $ 5 per uur waard. Als je in plaats daarvan een schop had, had je misschien maar 30 minuten nodig om het gat te graven; uw arbeidsoutput steeg slechts tot $ 30 per uur. Met een kraan die voldoende groot is, hebt u het misschien in vijf minuten kunnen uitgraven met een arbeidsproductiviteit van $ 180 per uur.

Kapitaalgoederen - machines, technologie, verbeterde technieken - zijn cruciale factoren bij het bepalen van de productiviteit. Neem voor een historisch voorbeeld de economie van de Verenigde Staten in 1790, toen bijna 90% van de beroepsbevolking bij de landbouw betrokken was. Snel vooruit naar 2000 en, volgens de Amerikaanse volkstelling, minder dan 1. 5% van de bevolking was betrokken bij de landbouw. Per percentage consumeerde de landbouw ongeveer 60 keer zoveel arbeid in 1790, maar de landbouwproductie is vandaag aanzienlijk groter dan in de 18e eeuw. Dit maakt voedselprijzen vandaag de dag veel minder duur en het maakt honderden miljoenen arbeidsuren vrij die voor andere doeleinden kunnen worden gebruikt. Dit is hoe een economie groeit.

Groei van productief kapitaal vereist perioden van onderconsumptie. Om de tijd te nemen om een ​​betere machine te bouwen of een infrastructuur aan te leggen, moeten producenten noodzakelijkerwijs minder energie besteden aan het maken van onmiddellijk verbruikbare goederen - de visser vist bijvoorbeeld niet vis terwijl hij zijn visnet herstelt. Deze periodes van onderconsumptie moeten worden gefinancierd. Daarom hebben bedrijven investeringen nodig voor nieuwe kapitaalprojecten.Om deze investering te realiseren, vertragen consumenten hun eigen tevredenheid en bieden ze financiering aan bedrijven in ruil voor (verwachte) hogere niveaus van toekomstige consumptie. Op deze manier leidt kapitaalinvestering tot een hogere productiviteit en toekomstige economische voordelen.