Short selling was een van de centrale kwesties die door het Congres werden bestudeerd voordat de Securities and Exchange Act in 1934 werd vastgesteld, maar het Congres deed geen uitspraken over de toelaatbaarheid ervan. In plaats daarvan gaf het Congres de Securities and Exchange Commission (SEC) ruime bevoegdheid om short sales te reguleren om misbruik te voorkomen. (Zie voor meer de SEC: een korte geschiedenis van regelgeving.)

Short selling wordt legitiem

De SEC keurde regel 10a-1in 1937 goed, ook bekend als de uptick-regel, die verklaarde dat marktdeelnemers slechts legaal shortaandelen van aandelen konden verkopen als dit gebeurde met een prijsstijging ten opzichte van de vorige verkoop. Short sales op down ticks (met enkele enge uitzonderingen) waren verboden. Deze regel verhinderde short selling tegen steeds lagere prijzen, een strategie die bedoeld was om de aandelenkoers kunstmatig te duwen. De uptick-regel maakte onbeperkte short selling mogelijk wanneer de markt omhoog ging, de liquiditeit toenam en als een controle van de opwaartse prijsschommelingen fungeerde. (Zie voor meer informatie: De uptick-regel: houdt het beurmarkten vast?)

Ondanks zijn nieuwe juridische status en de schijnbare voordelen van short selling, bleven veel beleidsmakers, regelgevers en het publiek achterdochtig tegenover de praktijk. Kunnen profiteren van de verliezen van anderen in een bearmarkt leek gewoon oneerlijk en onethisch voor veel mensen. Als gevolg hiervan beval het Congres in 1963 de SEC om het effect van short selling op latere prijsontwikkelingen te onderzoeken. De studie toonde aan dat de verhouding short-verkopen tot het totale beursvolume toenam in een krimpende markt. Toen in 1976 een openbaar onderzoek werd gestart naar short selling, werd getest wat er zou gebeuren als regel 10a-1 zou worden herzien of geëlimineerd. Beurzen en marktverdedigers maakten bezwaar tegen deze voorgestelde wijzigingen en de SEC trok haar voorstellen in 1980 in, waarbij de uptick-regel werd gehandhaafd.

De SEC heeft uiteindelijk de uptick-regel in 2007 geëlimineerd na een jarenlange studie waaruit bleek dat de verordening weinig deed om misbruik te beteugelen en de marktliquiditeit kon beperken. Veel andere academische onderzoeken naar de effectiviteit van short selling-verbod bepaalden ook dat het verbieden van de praktijk de marktdynamiek niet matigde. Na de daling van de aandelenmarkt en de recessie van 2008, vroegen velen om een ​​grotere beperking van short selling, inclusief het herstel van de uptick-regel. Op dit moment heeft de SEC in feite een alternatieve uptick-regel die niet van toepassing is op alle effecten en alleen wordt geactiveerd door een prijsdaling van 10% of meer ten opzichte van de vorige afsluiting. (Zie voor meer informatie: Het Uptick-regeldebat.)

De "naakte" korte verkoop

Hoewel de SEC in de 20e eeuw de status van verkorte juridische status verleende en haar franchise in de vroege 21e eeuw verlengde, sommige short selling-praktijken juridisch twijfelachtig blijven.Bijvoorbeeld, in een "naked short sale" moet de verkoper aandelen "lokaliseren" om te verkopen om te voorkomen dat "aandelen worden verkocht waarvan niet is bevestigd dat ze bestaan." In de VS moeten broker-dealers redelijke gronden hebben om te geloven dat aandelen kunnen worden geleend, zodat ze op tijd kunnen worden geleverd voordat een dergelijke korte verkoop wordt toegestaan. Het uitvoeren van een naakte short loopt het risico dat zij die aandelen niet kunnen leveren aan de ontvangende partij in de korte verkoop. verkoop kort en slaagt er vervolgens niet in om aandelen te leveren op het moment van afrekening met als doel de prijs van een actief te verlagen. (Zie voor meer: ​​De waarheid over naked short selling.)

De bottom line

tijdens marktsituaties crisis wanneer de aandelenkoersen snel dalen, hebben de toezichthouders een stap gezet om het gebruik van baissetransacties tijdelijk te beperken of te verbieden totdat de orde is hersteld. Beperkte effecten zijn die welke worden geïdentificeerd door toezichthouders die menen dat zij vatbaar zijn voor moderne valuta draag invallen”; de effectiviteit van deze maatregelen is echter een open vraag van marktdeelnemers en regelgevers.