Na de Grote Recessie hadden Amerikanen weinig vertrouwen in grote banken en beheerders van hedgefondsen. Maar hun pessimisme breidde ook, misschien niet verrassend, uit tot hun pensioenfinanciën. In alle opzichten was 2008 een positief grimmig jaar voor pensioenfondsen: het land als geheel verloor $ 2. 4 biljoen alleen al in de laatste twee kwartalen van het jaar. Voor werknemers met 20 jaar dienstverband onder hun riem was het verlies bijzonder sterk: deze demografische groep verloor gemiddeld 25% van hun spaargeld.

Misschien klinkt dat als oud, deprimerend nieuws dat onder het tapijt geveegd zou moeten worden in het licht van de meer recente optimistische berichten over het financiële herstel van Amerika. Zelfs in 2010 en 2011 zouden veel pensioenrekeningen naar verluidt zijn teruggekropen naar hun niveau van 2007. Maar voor beleggers die niet in hetzelfde tempo hebben geïnvesteerd, hebben hun saldi waarschijnlijk een verlies in plaats van een winst van vóór de recessie. Dat komt omdat veel van de accountgroei sinds de crash kan worden opgespoord tot aanhoudende besparingen op de pensioenrekeningen.

Uiteindelijk kunnen berichten over de gezondheid van post-recessie-pensioenfondsen verborgen problemen maskeren die door de media grotendeels niet zijn gemeld. Dit gevoel van ambiguïteit - een ongemakkelijk plateau in vertrouwen, in plaats van een duidelijke groei - werd weerspiegeld in de laatste enquête van het Employee Benefit Research Institute, waarvan de jaarlijkse Pensioenbetrouwbaarheidsonderzoek meet hoeveel vertrouwen de Amerikaanse werknemers in hun pensioenfinanciën stellen.

Hoewel het algemene vertrouwen enigszins is toegenomen, blijkt uit het onderzoek dat een meerderheid van de Amerikanen te kampen heeft met een algemeen gebrek aan veiligheid in hun financiële toekomst. Over het algemeen is het percentage pensioensparen tot stilstand gekomen. Meer alarmerend is de groeiende kloof tussen mensen met robuuste financiële pensioenplannen en mensen met besparingen die niet zijn hersteld - of degenen die nooit hebben gespaard. Lees verder voor meer informatie. (Zie voor gerelateerde literatuur: Waar Amerika staat voor rijpheid bij pensionering )

Voorzichtig optimisme

In vergelijking met vorig jaar rapporteerde de EBRI-pensioenverzekeringsenquête een toename van 2% van het aantal gepensioneerden zeiden dat ze "er alle vertrouwen in hadden genoeg geld te hebben om comfortabel te kunnen leven gedurende hun pensioenjaren. "Dit jaar was 39% van de respondenten het eens met deze verklaring. Hoewel dat misschien voorzichtig optimistisch klinkt, klinkt de flip-over ronduit alarmerend: hoe zit het met de 61% van de Amerikanen die geen vertrouwen hebben in hun pensionering? Onder de huidige werknemers is dat aantal zelfs nog lager: slechts 21% van de werknemers was het eens met dezelfde verklaring, een percentage dat niet significant is veranderd ten opzichte van de onderzoeken van 2014 en 2015.

Een positieve opmerking: sinds de jaren dat het pensioen het dieptepunt bereikte - van 2009-2013 - is het aantal respondenten dat zei "geen vertrouwen te hebben" in hun vermogen om met pensioen te gaan aanzienlijk afgenomen.

Het is belangrijk om te onthouden dat studies die de gemiddelde uitkomsten van pensioenrekeningen rapporteren, alleen een algemeen beeld laten zien dat een aanzienlijk deel van het verhaal weglaat. Van de lente van 2009 tot het najaar van 2011 leed bijna de helft van de werknemers in één onderzoek aanzienlijke verliezen op hun pensioenrekeningen - in duizenden dollars - hoewel het gemiddelde saldo een stijging van 7% zag. Dit is slechts een deel van het grotere plaatje dat een groeiende ongelijkheid tussen de haves en have-nots met betrekking tot pensioenveiligheid aangeeft. (Voor gerelateerde informatie, zie: Boomers: beste tips voor het verstevigen van pensioen en Wat is er zeker van dat u met pensioen gaat )

Neerwaartse mobiliteit

Als het woord " pensionering "brengt je gouden jaren door in een accommodatie aan het strand in Florida, waar de dag begint met 18 holes in de ochtend en eindigt met een ontspannen diner met zeevruchten met wijn en kaarslicht in een restaurant met uitzicht op de oceaan, je bent niet de enige. Helaas, voor veel Amerikanen, geven de cijfers een veel zwakker beeld. Een steile daling in kwaliteit van leven bij pensionering is de komende toekomst die mogelijk zelfs werknemers te wachten staat die hun hele leven stevig in de middenklasse zaten. Op basis van recente trends wordt voorspeld dat het aantal arme of marginaal arme 65-jarigen in de komende zes jaar met 140% zal toenemen.

Volgens het EBRI-onderzoek is de invloed van schulden op het pensioenvertrouwen toegenomen vanaf het begin van dit decennium. Gelukkig meldde 67% van de ondervraagde gepensioneerden dat dit al te typische Amerikaanse probleem - opgezadeld met schulden - geen belangrijk probleem voor hen was. Echter, van de werknemers die hun schuld als een ernstige kwestie ervaren, meldde slechts 9% dat ze "zeer zeker" waren over hun financiële paraatheid voor hun pensioen. Omgekeerd rapporteerde slechts 12% van de werknemers zonder schulduitgifte alle vertrouwen in de financiële zekerheid bij pensionering. Het is duidelijk dat schulden in de jaren die tot pensionering leiden een kracht zijn om rekening mee te houden - hoe eerder hoe beter.

The Bottom Line

Neerwaartse mobiliteit is de antithese van de American Dream. Het is een bijzonder sombere trend voor weldra gepensioneerden, die niet in staat zijn om verliezen te herstellen, een loopbaan te veranderen of het soort financiële schadebestrijding dat beschikbaar is voor jongere werknemers. Als u binnenkort met pensioen gaat, is het misschien niet mogelijk om de geleden verliezen tijdens de Grote Recessie volledig te recupereren. Degenen die blijven sparen, hun schulden aflossen en investeren in een meer rendementspensioenplan (een DC, DB (k) of IRA) zullen echter in een sterkere positie verkeren dan veel van hun leeftijdsgenoten. (Zie voor gerelateerde literatuur: Gepensioneerden: 7 lessen uit 2008 als er een nieuwe crisis is )