Beleggingsfondsen: ze zijn al tientallen jaren de steunpilaar voor particuliere beleggers. Maar blijven ze zo? Er zijn nu veel opties zoals exchange-traded funds (ETF's) en zelfs hedge funds voor de uitzonderlijk welgestelden.

De realiteit is dat beleggingsfondsen waarschijnlijk al een tijdje bestaan ​​en waarschijnlijk nog lang de primaire drager zullen blijven voor de meeste investeerders. De cijfers bevestigen dit: volgens het Investment Company Institute werd in 2013 ongeveer $ 15 biljoen geïnvesteerd in beleggingsfondsen. Het volgende grootste deel van het geld van investeerders ging naar ETF's, voor $ 1. 7 biljoen. Unit-beleggingsfondsen en closed-end fondsen waren respectievelijk $ 87 miljard en $ 279 miljard. (Zie voor meer: ​​ Wat is het verschil tussen ETF's en beleggingsfondsen? )

Robuuste groei

Dit betekent niet dat beleggingsfondsen voor altijd het grootste blijven. Er zijn verschillende trends die de bedrijfstak van het bedrijfsleven waarschijnlijk moet overdenken. Ten eerste, terwijl ETF's nog steeds een klein marktaandeel hebben, althans in termen van beleggersdollars, zijn ze stevig gegroeid sinds ze begin jaren negentig werden geïntroduceerd. In 1995 was er slechts $ 1 miljard aan ETF-activa van een investeringstak van $ 3 biljoen; beleggingsfondsen hielden $ 2. 8 biljoen daarvan en de rest was in closed-end fondsen en UIT's. Nu zijn ETF's iets meer dan 11% van het bedrijf en groeien ze nog steeds, maar ETF's lijken een beetje op Apple Computers: hoewel hun invloed is gevoeld, blijft het werkelijke aantal gebruikers relatief klein. (Voor gerelateerde informatie, zie: De sleutel tot de schaal van Apple? Een half miljard iPhone's .)

Echter, die groeisnelheid is aan het versnellen en het is niet duidelijk dat deze zal stoppen, dus op een gegeven moment is het mogelijk dat ETF's beleggingsfondsen inhalen. Maar het zal nog lang duren - als de activa in ETF's 25 jaar lang met 10% per jaar zouden groeien, zouden ze slechts dan gelijk zijn aan het huidige beleggingsniveau van beleggingsfondsen. (Zie voor meer informatie: ETF-studielessen .)

Kosten kunnen in de loop van de tijd worden genormaliseerd

En het is niet duidelijk dat dit noodzakelijk is. Hoewel ETF's kenmerken bieden die niet gelden voor fondsen, zijn ze meestal goedkoper met gemiddelde kostenratio's op 0. 44%, terwijl indexfondsen ongeveer 0. 61% voor obligatiefondsen en 0. 74% voor aandelenfondsen (de hoge einde). Hoewel het klinkt alsof de ETF's de winnaar zijn, kunnen ETF's, omdat ze handelen in aandelen, worden geraakt met makelaarskosten voor elke transactie. Daar komt nog bij dat de trend in de kostenratio voor beleggingsfondsen is om te dalen. Alle drie de belangrijkste categorieën fondsen - aandelen, obligaties en hybride - werden gebruikt om gemiddelde kostenratio's van ongeveer 1% te dragen. (Zie voor meer informatie: Let op de kostenratio van uw fonds .)

Verschillende factoren drijven de neerwaartse druk op de kostenratio's. Een deel komt voort uit de beweging van beleggers naar indexfondsen en obligatiefondsen - meer bezittingen zijn goedkoper om te beheren vanwege schaalvoordelen.Competitie van ETF's heeft ook een rol gespeeld, net als de overgang van aandelenklassen die ladingen vervoeren - i. e. kosten voor het kopen.

Wie koopt in

Dit brengt ons bij wie belegt in beleggingsfondsen. Een van de grootste problemen waarmee de sector te maken heeft, is meer mensen het veld op laten gaan. In zekere zin was dat een succes. Toen ERISA in de jaren 1970 werd aangenomen, waren er maar weinig mensen die aandelen bezaten. Tegen 1980 was de eigendom van elk soort onderling fonds nog steeds slechts 4. 6% van de huishoudens. Nu is het 46%. Het gemiddelde inkomen is relatief hoog - $ 80.000 per jaar, stevig in het bovenste derde of kwartiel van Amerikanen.

Het merendeel van die activa wordt voor pensionering bewaard en de grootste bezitters van fondsen zijn Babyboomers, met een veelvoud van 45%. Hun kinderen (Gen-Xers) vormen nog eens 25%. Dat is logisch in die zin dat de mensen die ofwel sparen of hebben gespaard voor hun pensioen dat deden tijdens hun primaire verdiende jaren. (Zie voor meer informatie: De rustattitude van Gen-Xers en babyboomers .)

Wat ze kopen

De ouder wordende babyboomers en de behoefte aan inkomenszekerheid heeft een verschuiving naar obligatiefondsen teweeggebracht. Het rendement op de aandelenmarkt is over het algemeen positief, maar dat is relatief veel tijd, op de schaal van een decennium. De financiële crisis trof aandelenbeleggers ook hard, en het duurde een jaar voordat de S & P 500, DJIA en Nasdaq hun niveaus van voor de crisis bereikten, en de S & P en Dow Jones Average bereikten het niveau van 2007 pas eind 2012. Nasdaq deed het iets beter en bereikte zijn niveau van 2007 een jaar eerder. Historisch rendement doet niemand die 65 wordt tijdens een crisis goed doen; ze zijn niet in de positie om te wachten. (Zie voor meer: ​​ Waarom de huidige 'recessie' de grote depressie overwint .)

Dat betekent dat het waarschijnlijk is dat beleggingsfondsen meer moeten gaan denken over beveiliging dan ze in het verleden, althans in termen van van hoe dergelijke fondsen worden verhandeld.

Steeds meer niche …

Het is een tegenwicht voor de wildgroei van fondsen en ETF's die lijken te investeren in steeds meer niche-onderdelen van de markt. Er is een fonds of ETF voor bijna elke soort belegging: fondsen voor het hele land, grondstoffenfondsen en industriële fondsen, en vele andere combinaties van vastrentende waarden en aandelen. Er zijn fondsen voor doelen en leefstijlfondsen.

… maar indexfondsen regeren nog steeds

Hoewel miljoenen mensen in fondsen zijn geïnvesteerd en een overvloed aan keuzes hebben aangeboden, is het gemiddelde aantal fondsen dat mensen bezitten drie, en het grootste deel zit in indexfondsen - indexfondsen die worden aangehouden 18. 4% van de totale pool aan beleggingsfondsen in 2013.

Hoe zit het met individuele aandelen? Hoewel online makelaars goed zijn in grappige s, bezitten de meeste mensen geen individuele aandelen - het grootste deel van de eigendom is via beleggingsfondsen of ETF's. Het is niet moeilijk om te begrijpen waarom: om te ruilen heb je geld nodig om het te doen, en mensen die zich onzeker voelen over werkgelegenheid zullen dat soort risico niet nemen. Tel daarbij de transactiekosten voor transacties onder de duizenden dollars op en het lijkt er niet op dat miljoenen Amerikanen de fondsenindustrie binnenkort zullen verlaten.(Zie voor meer: ​​ Waarom zou een persoon een beleggingsfonds kiezen voor een individuele voorraad? )

Terug naar de toekomst?

Jack Bogle, het legendarische voormalig hoofd en oprichter van Vanguard Group. , heeft vaak opgemerkt dat toen hij in het bedrijf startte beleggingsfondsen werden ontworpen om grote groepen blue-chipaandelen te volgen - in wezen waren dit indexfondsen. Dat veranderde toen meer mensen toegang kregen tot hen - grotendeels via pensioenrekeningen - en de aandelenmarkt steeg in de jaren zestig. De mantra werd toen om de markt te "verslaan". Misschien wel het meest bekende fonds om dat te doen, was het Magellan-fonds van Fidelity, dat dat tot 1990 deed. Het fonds haperde daarna en sinds 2006 heeft het onder de S & P achtergebleven. (Zie voor meer: ​​ de Lowdown on Index Funds .)

Bogle heeft verschillende verkooppunten, zoals National Public Radio, laten weten dat hij niet denkt dat fondsen het soort nummers kunnen bereiken dat de markt verslaat - wat zou neerkomen op een jaarlijkse rente van ongeveer 9% - zonder onnodig risico om aandeelhouders te financieren. Dat, zegt hij, zal een uitdaging zijn omdat zoveel mensen beleggingsfondsen gebruiken om te sparen voor hun pensioen. (Zie voor meer informatie: ETF's versus indexfondsen: de verschillen kwantificeren .)

Het is mogelijk dat fondsen dit kunnen doen; het is zeker mogelijk dat de economie de komende decennia met sprongen zal groeien. Het is ook mogelijk dat de fondsensector daadwerkelijk radicaal moet veranderen, en de exotische beleggingsaroma's moet afzwakken ten gunste van een old-school benadering zoals die door Bogle wordt bepleit.

Dan is er investeerderspsychologie. Veel mensen verlieten de beurzen volledig in het kielzog van de grote recessie, sommige permanent. De mensen die de Grote Depressie als eerste ervoeren, waren geen enthousiaste aandelenbeleggers. Het kan zijn dat de Grote Recessie een vergelijkbaar resultaat heeft opgeleverd, als het minder sterk is - alleen al omdat die besparing voor pensionering verplicht is in de afwezigheid van toegezegd-pensioenregelingen. Er stroomt dus veel geld naar indexfondsen en obligatiefondsen, maar de meer exotische types zullen harder moeten verkopen. (Zie voor meer: ​​ Zijn beleggingsfondsen gedoemd? )

De bottom line

De beleggingsfondsensector is waarschijnlijk hier om te blijven, en hoewel de dominantie van het traditionele beleggingsfonds aan het afbrokkelen is, zal het een lange tijd voordat ze niet langer de pijler zijn van de spaarplannen van de meeste mensen. (Zie voor meer informatie: Beleggingsfonds of ETF: wat is geschikt voor u? )