a:

Mark-to-market accounting is sinds begin jaren negentig een integraal onderdeel van algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) in de Verenigde Staten. In wezen betekent mark-to-market accounting dat een bedrijf de waarde van zijn activa en passiva moet rapporteren tegen de huidige reële waarde (of marktprijs) in plaats van tegen historische kosten.

Wanneer het wordt toegepast op activa, kan dit betekenen dat een actief van een bedrijf zoals een eigendomsbelang in een ander bedrijf aanzienlijk hoger kan worden gewaardeerd dan de oorspronkelijke kostprijs, en het kan ook betekenen dat de waarde van dat activum substantieel kan veranderen van van jaar tot jaar of zelfs van kwartaal tot kwartaal. De waardeveranderingen van mark-to-market-activa worden opgenomen als baten of lasten in de jaarrekening van het bedrijf dat de eigendom is.

Activa waarderen zonder beurskoersen

Hoewel het misschien eenvoudig is om op een bepaald moment de marktprijs te bepalen voor een beursgenoteerd aandeel, andere activa zoals aandelen van privéaandelen of derivaten financiële instrumenten zijn moeilijker te waarderen. Aangezien het eigenaarschap verplicht is om op de markt te markeren, moet het een actuele waarde voor dit soort activa registreren telkens wanneer het een financieel overzicht uitgeeft en de waardeveranderingen in de winst vastleggen.

Deze problemen kwamen op de voorgrond tijdens het Enron-schandaal. Enron boekte aanzienlijke winsten op zijn energiegerelateerde derivatencontracten die niet correct werden gewaardeerd. Sarbanes-Oxley verduidelijkte en hervormde hoe deze waarden werden bepaald en gecontroleerd.

Langetermijnactiva aanpassen aan huidige waarden

Sommige financiële experts nemen ook een uitzondering op het feit dat mark-to-market accounting ondernemingen dwingt waarden van lange-termijnactiva op korte termijn aan te passen aan hun huidige waarde. Het lijkt te negeren dat sommige activa minder liquide zijn dan andere en vereist dat een actuele waarde wordt bepaald en vastgelegd.