a:

Kredietdiensten is een onderdeel van de financiële dienstverlening waarin bedrijven geld lenen aan consumenten of andere bedrijven en zij profiteren door rente te vragen over die leningen. Deze industrie kan zeer lucratief zijn voor bedrijven die het risico op de juiste manier beheren. Het grootste risico voor bedrijven in de kredietdienstensector is het risico van wanbetaling, wat het risico inhoudt dat leners hun leningen niet terugbetalen.

Sommige standaardwaarden zijn onvermijdelijk, daarom moet dit worden verantwoord in elke redelijke zakelijke projectie. Het wordt een punt van zorg wanneer het wanbetalingspercentage van een bedrijf groter is dan normaal in de branche. Met ingang van januari 2015 bedroeg het wanbetalingspercentage voor een breed scala van kredietdiensten, inclusief eerste en tweede hypotheken, autoleningen en bankkaarten 1. 12%. Voor elke $ 100 die werd uitgeleend, $ 1. 12 is standaard ingesteld op, of niet terugbetaald.

Het gemiddelde wanbetalingspercentage schommelt op basis van economische omstandigheden. Bijvoorbeeld, in januari 2010 was dit 4. 57% - bijna verviervoudig het percentage van januari 2015. Het hoge wanbetalingspercentage in 2010 was het resultaat van een diepe wereldwijde recessie en het feit dat krediet naar de mening van de meeste financiële experts te willekeurig verdeeld in de jaren voorafgaand aan de recessie.

Sommige kredietdienstmaatschappijen doen opzettelijk riskantere klanten; als gevolg hiervan verwachten zij hogere standaardrentetarieven te hebben dan gemiddeld. Subprime-hypotheekbedrijven, alomtegenwoordig in het midden van de jaren 2000, vallen in deze categorie, net als autolenitelaars en betaaldagleners. Deze bedrijven plannen hogere standaardpercentages en compenseren deze door hogere rentetarieven in rekening te brengen aan klanten die hun leningen wel terugbetalen.