Elke belegger kan fantaseren over het jaarlijks boeken van miljarden aan winstinvesteringen. Dit blijft voor de meeste mensen echter een fantasie, en een feit alleen voor een handvol hedgefondsen met de ervaring en denkkracht om deel te nemen aan risicovolle beleggingsstrategieën. Retailbeleggers moeten hun beperkingen kennen en beseffen dat geavanceerde beleggingsstrategieën die door hedgefondsen worden gebruikt, voor de meeste mensen niet geschikt zijn. De volgende zijn vier risicovolle strategieën die worden gebruikt door hedgefondsen.

Korte-termijnvoorraaden verkopen

Het is vaak een gevaarlijke strategie om sterke momentumaandelen met een hoge relatieve sterkte te verkiezen boven bepaalde beleggingsfondsen van veel kleine beleggers. In 1999 en begin 2000 was het zelfmoord om Cisco en Yahoo te korten tijdens een enorme zeepbel met aandelenbeurzen, geconcentreerd in technologie en internetaandelen.

In 2016 richten beleggers zoals William Ackman en David Einhorn zich nog steeds op overgewaardeerde glamour aandelen, maar er zijn voorbeelden waar de strategie in hun gezicht is opgeblazen. Eén geval is Ackman's verloren korte weddenschap tegen Herbalife, een bedrijf dat hij een fraude- en piramidesysteem noemt. Hij begon de functie in december 2012 en Herbalife ging het volgende jaar verder met een triple. Ackman's Pershing Square Capital Management-fonds heeft een meerjarige losing streak na een van de beste lange termijn records in de industrie. De shortpositie is nog steeds aan het begin van 2016, misschien een voorbeeld van hardnekkige persistentie onder druk. Anderen zouden het echter roekeloze hybris kunnen noemen gezien de diepte van de verliezen.

Distressed Debt Investing

Distressed debt investors zoeken naar diamanten in de mesthoop en zoeken bedrijven waarvan de schuld is verlaagd tot een niveau dat aantrekkelijk geprijsd lijkt. Het risico is dat een bedrijf een faillissement van Hoofdstuk 7 aanvraagt, waar de effecten waardeloos worden. Het betere resultaat is een Chapter 11-faillissement waarbij het bedrijf blijft werken onder een reorganisatieplan dat is goedgekeurd door de belangrijkste crediteuren. Het is een risicovol spel dat afhankelijk is van diepgaand onderzoek en het vermogen om het debiteurbedrijf te overtuigen om succesvol te reorganiseren door de operaties en cashflow te verbeteren.

Een voorbeeld gaat over een beleggingsfonds, geen hedgefonds, maar de les is hetzelfde. Het Third Avenue Focused Credit-fonds werd tot de nok toe gevuld met risicovolle noodlijdende schulden die zich in de jaren na de financiële implosie van 2008 hadden opgehoopt. In de aanloop naar de meltdown van het fonds in 2015, waren de activa van het fonds zo aangetast dat zelfs de private equity-gigant Fortress Investment Group LLC en verschillende distressed debt hedge funds de kans om ze te kopen voorbijgingen.

Event-Driven Investing

Bij event-driven beleggen proberen hedge funds te profiteren van corporate actions, waaronder fusiegerelateerde arbitrage, herstructureringen, verkoop van activa, spin-offs of andere significante bedrijfswijzigingen.Bij fusies valt de voorraad van de overnemende onderneming vaak na de aankondiging van de fusie omdat een premie die meer dan marktwaarde heeft gewoonlijk wordt aangeboden voor de doelaandelen. Bij fusiearbitrage koopt en verkort de handelaar tegelijkertijd de aandelen van de twee fuserende ondernemingen ervan uitgaande dat beide aandelen zullen terugkeren naar de reële waarde. Als de waardebepaling juist is, resulteert de algehele transactie in winst wanneer ze wordt geliquideerd.

Gebeurtenisgestuurd beleggen klinkt alsof het gemakkelijk geld zou moeten zijn, maar het is een risicovolle transactie omdat er ontelbare onverwachte hobbels zijn op weg naar het afsluiten van een gepland bedrijfsevenement. In september 2015 kondigden Williams Companies en Energy Transfer Equity bijvoorbeeld een fusie van $ 38 miljard aan. Dit was geen klassieke fusiearbitrage, maar de details van de deal waren uiterst complex en geschikt voor alleen de meest gesofisticeerde belegger. Hedge funds stapelden zich op, maar begin februari 2016 kwam er nieuws naar voren dat de chief financial officer van Energy Transfer het bedrijf verliet. Beide aandelen kelderden meer dan 35% na het nieuws en hedgefondsen bleven achter in een onaangename situatie.

Macro beleggen

Macro hedgefondsen vereisen expertise in verschillende markten in hun "go anywhere" -oriëntaties. Macro-economische trends worden beoordeeld en het hedgefonds belegt in elke activaklasse, waaronder aandelen, aandelenindexfutures, obligaties, valuta's en grondstoffen. Veel fondsen maken ook gebruik van een aanzienlijke hoeveelheid hefboom, en het Quantum Fund van George Soros was een van de meest gebruikte hefboomeffecten in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Een andere macrofondslegende is Paul Tudor Jones. Hij vergelijkt de strategie met een spel van driedimensionaal schaken en vertelt over de noodzaak om zowel technische als fundamentele analysevaardigheden te combineren.

De moeilijkheid die inherent is aan de aanpak, is dat maar weinig mensen het vermogen hebben om de fijne kneepjes van meerdere markten onder de knie te krijgen. Soros, Jones, Druckenmiller en de andere sterren van macro-investeringen werkten ook in een tijdperk van extreme volatiliteit aan het einde van de jaren zeventig en tachtig. De prestaties van het macrofonds zijn gesleept tijdens de aandelenbeursmarkt die begon in 2009, en Jones klaagt meedogenloos over het gebrek aan volatiliteit in de belangrijkste activaklassen gedurende deze periode. Hij is van mening dat volatiliteit de moedermelk is voor macrothandelaren en dat het rendement daaronder zal blijven lijden.