a:

In tegenstelling tot reguliere uitstel van werknemers zijn inhaalbijdragen niet inbegrepen in de 415-limiet. Hoewel er een jaarlijkse limiet geldt voor inhaalbijdragen, wordt deze aangeduid met een ander deel van de IRS-code (Internal Revenue Service) voor bijdragen aan gekwalificeerde pensioenspaarplannen.

Wat is de 415-limiet?

Genoemd voor sectie 415 van de Internal Revenue Code (IRC), weerspiegelt de 415-limiet de maximaal toegestane bijdragen aan een gekwalificeerd pensioenspaarplan in een bepaald jaar. De maximale werknemersbijdragen worden gedicteerd door artikel 402 (g), maar de totale bijdragen van alle bronnen worden beperkt door sectie 415. Dit omvat uitstel van werknemersbetalingen, werkgeversaanpassing en winstdelingsbijdragen. Dit soort bijdragen worden beschouwd als jaarlijkse toevoegingen.

Bijvoorbeeld, de 415 limiet voor 401 (k) plannen voor 2017 is $ 54, 000. Hiervan kunnen werknemers bijdragen tot $ 18.000, per de limieten die zijn uiteengezet in IRC sectie 402 (g ). De resterende $ 35.000 kan worden samengesteld uit werkgeversbijdragen en bijdragen voor matching of winstdelende partijen.

Inhaalbijdragen

Om medewerkers met een pensioengerechtigde leeftijd aan te moedigen hun spaargeld te verhogen, stelt de IRS mensen boven de 50 jaar in om jaarlijkse inhaalbijdragen hoger dan de limieten van 402 (g) en 415 te halen. Omdat deze bijdragen afzonderlijk worden gedefinieerd in IRC-code 414 (v), zijn ze niet opgenomen als jaarlijkse toevoegingen onder sectie 415. In het geval van een planaudit zijn daarom bijdragen aan een plan als toegestane inhaalbijdragen niet inbegrepen bij de 415-limiettest.

In 2017 bedraagt ​​de maximale toegestane inhaalbijdrage aan een 401 (k) -plan $ 6, 000. Dit verhoogt de maximale werknemersbijdrage tot $ 24.000 en de maximale totale jaarlijkse bijdrage tot $ 59, 000 voor plandeelnemers ouder dan 50.