Er is een actieve spanning tussen culturele Amerikaanse commentatoren die 'millennials' betogen, wat betekent dat de generatie die tussen 1980 en 2000 is geboren, heel anders handelt dan hun voorgangers, generatie X en de babyboomers. Van millennials wordt gezegd dat ze afstand nemen van hun ouders en grootouders over sociale kwesties, burgerzin en traditie. En er is enig bewijs om de bewering te ondersteunen dat millennials niet onder de indruk zijn van, of zelfs afkerig zijn van, de gewoonten van oudere Amerikanen, inclusief als het gaat om investeren en geldbeheer.

Een 2014 Wells Fargo millennial studie wees uit dat millennials hogere stress over schulden en hogere risicoaversie met betrekking tot beleggen rapporteren dan oudere generaties. Het is belangrijk om te onthouden dat vele millennials net voor, tijdens of onmiddellijk na de financiële crisis van 2008 het personeel zijn binnengekomen; veel meer zagen de pensioenportefeuilles van hun ouders gedecimeerd door volatiliteit.

Toch vond het rapport van Wells Fargo ook dat een grote meerderheid van de werkende millennials, met 77%, zeer optimistisch was over de toekomst en geloofde dat ze eventuele financiële problemen konden aanpakken. Een meerderheid van hen geloofde dat ze "eerder vroeg dan laat" moesten investeren voor hun pensioen.

Dit vertrouwen lijkt niet te vertalen naar beleggingsfondsen; slechts een derde van de 1, 600 millennials in het onderzoek bezat gemeenschappelijke fondsen en / of aandelen buiten hun door de werkgever gesponsorde pensioenplannen, en de meesten wisten niet welke investeringen zij in hun 401 (k) s hadden gehouden.

Dit roept een interessante vraag op: geloven millennials dat beleggingsfondsen niet langer geschikt zijn voor een 21e-eeuwse investeringsstrategie? En zo ja, kloppen ze in deze aanname? Er zijn veel bewegende stukken om te analyseren, maar er zijn goede redenen om te denken dat het antwoord in beide gevallen "nee" is.

De rol van beleggingsfondsen

Beleggingsfondsen zijn eigenlijk een zeer eenvoudig beleggingsproduct. In plaats van te beleggen in aandelen en obligaties van individuele bedrijven, kan een beleggingsfonds een bundel van individuele effecten creëren en beleggers kunnen aandelen van de bundel kopen. Dit geeft de gemiddelde belegger een veel grotere en meer diverse blootstelling aan aandelen en obligaties dan hij zich anderszins kan veroorloven.

Begrijpen van het 'wat' is echter niet erg nuttig bij het analyseren van de relatie van millennials met beleggingsfondsen; veel millennials begrijpen het concept al en degenen die dat niet doen, kunnen heel gemakkelijk leren hoe beleggingsfondsen werken. Het is veel belangrijker om het 'waarom' en 'wanneer' te achterhalen en vervolgens te extrapoleren en te kijken of die redenen nog steeds van toepassing zijn op millennials.

Beleggingsfondsen werden echt populair in de Verenigde Staten tijdens de 'roaring twenties' en ze blijven een favoriet onder Amerikaanse spaarders in 2015.Dit zou niet moeten verbazen, aangezien de klassieke, leerboek-voordelen van beleggingsfondsen erg aantrekkelijk zijn aan de oppervlakte:

* Potentieel hoge niveaus van diversificatie, zelfs bij kleine investeringsbedragen;

* Vergelijk eenvoudig beleggingsfondsen met elkaar dankzij gratis services van Morningstar, US News & Word Report and Lipper;

* Vloeibaar, gereguleerd en bekend; met andere woorden, ze presenteren goede optica;

* Verschillende graden van professioneel beleggingsbeheer door het fondsbedrijf.

Zelfs als verstandige geesten het oneens kunnen zijn over de effectiviteit van professioneel beleggingsfondsbeheer, is het moeilijk om de andere punten te ontkennen. Beleggingsfondsen zijn gewoon niet zo angstaanjagend als veel andere beleggingsopties, en dat blijft hen onderscheiden van meer exotische producten zoals opties of universele levensverzekeringspolissen. Beleggingsfondsen lijken legitiem en stimuleren een langdurig, gediversifieerd perspectief op vermogensopbouw, iets waarover vrijwel alle deskundigen het eens zijn.

Vanuit een meer technisch en filosofisch oogpunt zijn beleggingsfondsen het natuurlijke idee van de moderne portefeuilletheorie (MPT). Deze theorie beweert dat beleggers een fout maken wanneer ze afzonderlijk naar activa of investeringen kijken. In plaats daarvan stelt MPT dat investeringen moeten worden geselecteerd op basis van hoe ze kunnen schommelen in relatie tot andere investeringen. MPT zegt bijvoorbeeld dat het misschien goed is om een ​​hoger risico te accepteren als de belegger effectief andere investeringen kan toevoegen om de risicoblootstelling te verminderen zonder het verwachte rendement volledig in gevaar te brengen.

Beleggingsfondsen, samen met hun neven, de exchange-traded funds (ETF's), stellen beleggers in staat zich te concentreren op hoe goed verschillende effecten met elkaar spelen. Het idee is om de juiste portefeuille, of groepen van portefeuilles, te vinden om risico's te mitigeren en het verwachte rendement op geaggregeerd niveau te boosten. Nogmaals, er is niets inherent aan deze strategie dat suggereert dat het niet van toepassing kan zijn op de 21ste eeuw of millennial portefeuilles.

Millennials en investeringen

Millennials hebben een aantal interessante opvattingen over geldbeheer. Ze zullen eerder zeggen dat het belangrijkste financiële advies is om "niet meer uit te geven dan je verdient" in plaats van "nu voor pensioen te gaan sparen". Ze hebben ook meer kans om zichzelf of familieleden te vertrouwen voor financieel advies; slechts 16% van de millennials gebruikt elke vorm van betaald beleggingsadvies.

Over-optimisme en zelfvertrouwen zijn twee kenmerken van de millenniumgeneratie en beide kunnen een zegen zijn of een vloek. Bijna 8 op 10 millennials denken dat ze al zijn uitgerust om investeringsbeslissingen te behandelen, maar 46% bespaart minder dan 5% van hun totale inkomen. Eenendertig procent zei dat ze minder dan $ 1 miljoen nodig hebben om gemakkelijk met pensioen te gaan; dit is bijna zeker een grove onderschatting.

Concentreer u op deze twee kenmerken, onvoldoende besparingen en het niet hoog genoeg instellen van het pensioendoel, en u zou ogenschijnlijk een argument kunnen creëren dat beleggingsfondsen niet genoeg rendement kunnen genereren voor een grote reeks duizendjarige beleggers.Maar hogere rendementen najagen betekent meer risico toevoegen, en de meeste millennials worden uitgeschakeld door het idee van investeringsrisico.

Volgens de Wells Fargo-gegevens investeert bijna 66% van de millennials niet in beleggingsfondsen buiten een 401 (k) of ander werkgeversplan. Maar een meerderheid van de millennials neemt deel aan hun werkgeversplannen en beleggingsfondsen zijn gemakkelijk de meest voorkomende belastingvoordelen voor gepensioneerde pensioenen. Het is gewoon te groot om te veronderstellen dat millennials opzettelijk beleggingsfondsen schuwen omdat ze niet geschikt zijn. Gezien hun nadruk op schuldvermindering en gebrek aan andere professionele begeleiding, is het waarschijnlijker dat millennials niet over de vereiste middelen of begeleiding beschikken om zelf beleggingsfondsen aan te schaffen.

Beleggingsfondsen zijn nog steeds enkele van de goedkoopste en meest liquide beleggingsproducten die enige mate van diversificatie bieden. Als millennials geen bovengemiddeld marktrisico willen accepteren en niet graag betaald beleggingsadvies ontvangen, lijken beleggingsfondsen een van de meest waarschijnlijke kandidaten om historische risicoblootstelling te verminderen en verwachte toekomstige rendementen te verhogen. Beleggingsfondsen zijn nog steeds een aantrekkelijk instrument voor beleggers met een langetermijnhorizon, zelfs voor beleggers tussen 1980 en 2000.