Door de komst van beleggingsfondsen met een vaste datum is pensioenplanning veel gemakkelijker geworden voor veel werknemers, vooral diegenen die weinig begrijpen van financiën of beleggen. Deze fondsen kunnen beleggers in staat stellen om hun pensioenplanning in zekere zin op automatische piloot te zetten, en ze zijn in de afgelopen jaren in populariteit toegenomen vanwege hun eenvoud en gemak. Morningstar Inc. meldde dat ze in 2014 een gecombineerde $ 700 miljard hebben geïncasseerd. Maar hoe zijn deze fondsen echt in bear-markten gegaan? Welke mate van veiligheid hebben ze in de loop van de tijd geboden? Een nadere blik op deze fondsen kan u helpen om een ​​beter geïnformeerde beslissing te nemen.

Hoe ze werken

Zoals hun naam aangeeft, zijn doeldatumfondsen beleggingsfondsen die ontworpen zijn om tot een bepaald jaar te groeien en dan hun waarde op een inflatiecorrectie behouden (minstens in de meeste gevallen). Deze fondsen zijn voor het eerst geïntroduceerd in 1994 en kunnen bestaan ​​uit portefeuilles van individuele effecten of andere beleggingsfondsen binnen dezelfde familie. In beide gevallen worden de meeste fondsen met een streefdatum voornamelijk belegd in aandelen wanneer ze voor het eerst worden uitgegeven, en vervolgens zullen de fondsbeheerders de portefeuille langzaam opnieuw toewijzen aan conservatievere posities tot de streefdatum is bereikt. Tegen die tijd wordt het grootste deel van de portefeuille doorgaans belegd in vastrentende instrumenten die hoofdsom en rente waarborgen, hoewel een deel van het geld in aandelen zal blijven om een ​​hedge tegen inflatie te bieden. De meeste van deze fondsen zijn liquide en kunnen op elk moment worden gekocht en verkocht. Ze komen voor in zowel open-ended als exchange-traded fund (ETF) aandelen en zijn een steunpilaar geworden in veel pensioneringsplannen. (Zie voor meer informatie: Introductie in Target Date Funds .)

Relatief gesproken

Target-date fondsen worden meestal verkocht als "koop het en vergeet het maar" voertuigen. De belegger gooit geld naar het fonds en vindt theoretisch een veel groter bedrag op hen te wachten wanneer de streefdatum rondslingert. Maar de meltdown van de subprime-hypotheek van 2008 zorgde voor een grimmige schok voor veel beleggers. Volgens Lipper zijn fondsen met een streefdatum van 2010 in december van dat jaar gemiddeld met maar liefst 27% gedaald. Deze verrassende vondst ontkrachtte de trend die veel doel-fondsmanagers op dat moment volgden, namelijk om een ​​veel hoger percentage van het fondsgeld in aandelen achter te laten, zodat gepensioneerden hun fonds tijdens pensionering zouden kunnen blijven zien groeien. Deze verschuiving in de toewijzingsstrategie was deels te wijten aan de zorgen van het geld over het maken van het geld van gepensioneerden zolang ze dat deden, maar uiteraard heeft dit idee ook een keerzijde. (Zie voor meer: ​​ Waarom u op uw hoede moet zijn voor Target-Date Funds .)

Niet alle fondsen met een streefdatum zijn echter gevoelig voor baissemarkten.Morningstar-gegevens tonen aan dat de streefdatumfondsen die al waren uitgerijpt in 2011 in de negentig lagen en dat de 2020- en 2030-fondsen slechts een klein verlies hadden voor het jaar (tot en met de baissemarkt van augustus). Dit alles wijst er natuurlijk op dat het echte antwoord op de vraag hoe goed een gegeven doeldatumfonds zal presteren in een bearmarkt grotendeels zal afhangen van zijn huidige blootstelling aan aandelen en de soorten aandelen die het aanhoudt. Target-date fondsen die zwaar geïnvesteerd waren in blue-chipaandelen in 2008 hadden behoorlijk succes en velen van hen herstellen nu net van die dip. Maar degenen die zwaar in obligaties zijn belegd, kunnen ook in een recessie terechtkomen wanneer de rentetarieven beginnen te stijgen, omdat veel bedrijfs- en schatkistaanbiedingen de afgelopen jaren op of bijna nooit hebben gezeten. (Zie voor meer informatie: De voor- en nadelen van fondsen met een streefdatum .)

Kosten en belastingen

Beleggers die fondsen met een streefdatum kopen, moeten hun huiswerk in het fonds maken voordat zij een controleren. Zoals bij elk ander type beleggingsfonds, berekenen sommige fondsen met een streefdatum de verkooplasten, terwijl andere dat niet doen. Sommige fondsen hebben ook veel hogere kostenratio's dan andere. En sommige fondsen met een streefdatum worden veel actiever beheerd dan andere. Degenen die beleggen in individuele effecten of andere beleggingsfondsen die hun portefeuilles actief verhandelen, kunnen veel grotere bedragen aan meerwaarden genereren dan passief beheerde doeldatums die zich voornamelijk richten op brede marktindexen, zoals de Standard & Poor's 500. ( Zie voor meer informatie: Doeldagfondsen: populairder, goedkoper dan ooit .)

De bottom line

De pensioenbeschermingswet van 2006 stond gekwalificeerde pensioenplannen toe om fondsen met een streefdatum als hun standaard vasthouden voor deelnemers aan het plan. Deze instroom van kapitaal heeft geleid tot de creatie van veel meer van deze fondsen, en ze kunnen sterk variëren in zowel de kwaliteit als de kosten die ze in rekening brengen. En hoewel sommige van hen bijna net zo volatiel waren als de markten in de loop van de tijd, hebben velen van hen ook gepresteerd zoals ze verwacht werden. (Zie voor verwante literatuur: Beleggingsfondsen vaak gevonden in pensioenplannen .)