Op 22 februari 2016 publiceerde de Republikeinse presidentskandidaat en miljardair Donald J. Trump, een uitgever van het merk, een verklaring (en tweette) over het belang van het controleren van de Federal Reserve. Het was een van de weinige en zelden substantiële mondelinge forays van Trump naar het monetaire beleid.

Trump weerspiegelt grotendeels de sentimenten van andere belangrijke presidentskandidaten in 2016, die - met de opmerkelijke uitzondering van voormalig minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton - om een ​​Fed-audit vragen. De algemene consensus lijkt te zijn: de Federal Reserve is zeer krachtig en zou niet in het geheim mogen handelen.

AD:

Hoewel het niet duidelijk is uit zijn verklaringen dat Trump de ins-en-outs van Fed-beleid of economische theorie begrijpt, heeft zijn positie veel steun van de academische en politieke gemeenschappen.

Wat het betekent om de Fed te controleren

Het is een beetje een verkeerde benaming om te suggereren dat de Federal Reserve niet is gecontroleerd. De meeste federale agentschappen zijn onderworpen aan controle door het Government Accountability Office (GAO), zelfs de Federal Reserve. De Fed heeft echter een speciale vrijstelling ontvangen die teruggaat tot 1978 als het gaat om het monetaire beleid en transacties met buitenlandse centrale banken. Met andere woorden, de balans van de Fed wordt losjes gecontroleerd, maar de overgrote meerderheid van de meest kritieke functies blijft geheim.

AD:

Een volledige Fed-audit zou allereerst onmiddellijke openbare notulen van Fed-bestuursvergaderingen omvatten, die nu om de vijf jaar worden vrijgegeven. Het zou ook informatie vereisen over financiële instellingen en buitenlandse overheden waarvan de Fed activa koopt, leningen verstrekt aan, borgtocht geeft of anderszins contracten aangaat om monetaire beleidsfuncties te helpen uitvoeren.

Trump-claim: de Fed is bezig een bubbel te maken, Obama te beschermen

AD:

In een veelomvattend interview in oktober 2015 met The Hill, heeft Donald Trump de Federal Reserve de schuld gegeven om de rentetarieven te laag te houden om president Barack Obama te beschermen tegen het verlaten van het Witte Huis tijdens een recessie.

Trump zei dat de aanvaller de Dodd-Frank Wall Street Reform Act en Fed-voorzitster Janet Yellen aanviel. De meesten van hen zijn traditionele spaarders, van wie de accounts geen rente meer genereren, en beleggers die 'weggevaagd' worden in de Verenigde Staten. weg. Hij bevestigde de wijdverspreide overtuiging dat het beleid van de Fed met betrekking tot gemakkelijk geld een zeepbel creëerde. Trump spinde eerder dit jaar een soortgelijk verhaal voor Bloomberg News.

Trump heeft niet veel dieper ingegaan op de Fed-activiteit, maar zijn uitspraken zijn doorspekt met informatieve aannames. Onder deze zijn: de Fed is een politieke instelling, niet onafhankelijk zoals zij beweert; de Fed verstoort de economie wanneer deze de rentetarieven te laag maakt; en de Fed zou beter kunnen functioneren met een audit.

Is Donald Trump correct?

Donald Trump heeft veel slechte economische beleidsargumenten gemaakt, maar dit lijkt niet een van hen te zijn. Het is onmogelijk om te weten of Janet Yellen een closet-kampioen is van de politieke erfenis van Obama, maar de Fed loopt zeker een gevaarlijke lijn met zijn recente activiteit.

Het rendement op de controversiële en extreme kwantitatieve versoepelingsprogramma's (QE) van de Federal Reserve sinds 2008 is veel slechter dan gepland. De economie ontsnapte nooit aan zijn sleur, banken die te groot waren om te falen werden alleen groter en er zijn onder velen hernieuwde zorgen dat de activaprijzen voorbij rationele niveaus worden geduwd. Het herstel tussen 2009 en 2015 was het traagst in de geschiedenis van de Verenigde Staten.

Een basiskennis van kapitaaleconomie toont aan dat kunstmatig lage rentes langdurige expansie van spaar- en consumptiegoederen en kapitaal en duurzame goederen zullen bevorderen. Lage tarieven geven ondernemers, ondernemers en beleggers een signaal dat er veel sparen is, de kapitaalmarkten liquide zijn en de toekomstige consumptie erg groot zal zijn.

Als dat echter niet het geval blijkt te zijn, zijn schijnbaar winstgevende ondernemingen niet meer zo winstgevend. Bouwprojecten genereren niet genoeg huur en bedrijven slagen er niet in voldoende inkomsten te genereren. De activaprijzen zakken in elkaar en net als in 2008 kan de economie krimpen. Zelfs John Maynard Keynes begreep dat te lage percentages een overstimulatie van de industriële activiteit en een overbelasting in goede tijden zouden veroorzaken.

Ook zorgen zijn de gezellige relaties van de Fed met de machthebbers van de financiële sector. Senator Bernie Sanders forceerde in 2012 een eenmalige onderzoeksaudit van de Fed, waarna de GAO concludeerde dat de Fed geen werkbaar systeem had om belangenconflicten aan te pakken - misschien na te hebben vernomen dat de CEO van JPMorgan Chase & Co. (NYSE) : JPM JPMJPMorgan Chase & Co100. 78-0. 62% Created with Highstock 4. 2. 6 ) was lid van de raad van bestuur van de New York Fed op hetzelfde moment dat JPMorgan bijna $ 400 miljard ontving in speciale hulp van de Fed.

Waarschijnlijkheid van een volledige Fed-audit

In elk geval is Donald Trump lang niet de eerste of de luidste stem die om een ​​Fed-audit vraagt. De moderne politieke architect van de hedendaagse "Audit the Fed" -beweging is voormalig congreslid Ron Paul van Texas, die een boek schreef met de titel "End the Fed" en aanvankelijk een Audit The Fed-rekening door het Huis van Afgevaardigden gaf.

Trump is waarschijnlijk niet eens de luidste die deze verkiezingscyclus bepleit. Texas senator Ted Cruz, een vocale Fed-criticus, was mede-ondertekenaar van de versie van de Senaat van Audit the Fed, die op 12 januari 2016 faalde na een 53-44 stem (60 stemmen zijn vereist voor voortzetting). Senator Cruz miste de stemming. Andere presidentskandidaten die op de rekening stemden, waren Florida senator Marco Rubio en Vermont senator Bernie Sanders. De rekening werd geschreven door voormalig kandidaat en Kentucky senator Rand Paul, die de mantel van zijn vader als de meest serieuze tegenstander van de Fed-macht heeft aangenomen.

Er zijn tientallen pogingen ondernomen om de Fed sinds de start in 1913 volledig te auditen, maar geen enkele is erin geslaagd. Het momentum voor het controleren van de Fed lijkt te stijgen in tijden van economische tegenspoed. Omdat de Verenigde Staten het 10e achtereenvolgende jaar in 2015 niet 3% economische groei haalden, is er voldoende bewijs om te suggereren dat de Fed-programma's niet hebben gewerkt zoals bedoeld.