Hoe moeten beleggers het risico inschatten in de aandelen die ze kopen of verkopen? Zoals u zich kunt voorstellen, is het risicoprofiel moeilijk vast te pinnen en mee te nemen in de analyse en waardering van aandelen. Is er een beoordeling - een soort cijfer, letter of zin - die de slag kan slaan?

Een van de meest populaire risico-indicatoren is een statistische meetwaarde genaamd bèta. Voorraadanalisten gebruiken deze maatregel de hele tijd om inzicht te krijgen in de risicoprofielen van aandelen.

Hier lichten we wat de maatregel betekent voor beleggers. Hoewel bèta wel iets zegt over prijsrisico's, heeft het zijn limieten voor beleggers die op zoek zijn naar fundamentele risicofactoren.

Beta
Beta is een maatstaf voor de volatiliteit van een aandeel in verhouding tot de markt. Per definitie heeft de markt een bèta van 1. 0 en worden individuele aandelen gerangschikt op basis van de mate waarin ze afwijken van de markt. Een aandeel dat in de loop van de tijd meer schommelt dan de markt heeft een beta van meer dan 1. 0. Als een aandeel minder beweegt dan de markt, is de bèta van het aandeel minder dan 1. 0. Voorraden met een hoge bèta zouden risicovoller moeten zijn, maar een potentieel bieden voor hogere opbrengsten; Voorraden met een lage bètapositie brengen minder risico's met zich mee, maar ook een lager rendement.

Beta is een belangrijk onderdeel voor het Capital Asset Pricing Model (CAPM), dat wordt gebruikt om de kosten van eigen vermogen te berekenen. Bedenk dat de kapitaalkosten de disconteringsvoet weergeven die is gebruikt om te komen tot de contante waarde van de toekomstige kasstromen van een bedrijf. Alles bij elkaar genomen, des te hoger de bèta van een bedrijf, des te hoger zijn de kosten van de kapitaaldiscontovoet. Hoe hoger de disconteringsvoet, hoe lager de contante waarde die op de toekomstige kasstromen van het bedrijf wordt gesteld. Kortom, een bèta kan van invloed zijn op de aandelenwaardering van een bedrijf.

Voordelen van Beta
Voor volgers van CAPM is bèta een nuttige maatstaf. De prijsvariabiliteit van een aandeel is belangrijk om te overwegen bij het beoordelen van risico's. Inderdaad, als u denkt dat risico de mogelijkheid is dat een aandeel zijn waarde verliest, heeft bèta aantrekkingskracht als een proxy voor risico.

Intuïtief is het logisch. Denk aan een early-stage technologie voorraad met een prijs die meer op en neer stuitert dan de markt. Het is moeilijk om niet te denken dat aandelen riskanter zijn dan, laten we zeggen, een safe-haven utiliteitsindustrie met een lage bèta.

Bovendien biedt bèta een duidelijke, meetbare maatstaf, waarmee u eenvoudig kunt werken. Natuurlijk zijn er variaties op de bèta, afhankelijk van zaken als de gebruikte marktindex en de gemeten tijdsperiode, maar in grote lijnen is de notie van bèta redelijk eenvoudig. Het is een handige maatstaf die kan worden gebruikt om de kosten te berekenen van het eigen vermogen dat wordt gebruikt in een waarderingsmethode die kasstromen verdisconteert.

Nadelen van Beta
Als u echter belegt in de fundamentals van een aandeel, heeft de bèta veel tekortkomingen.

Om te beginnen bevat bèta geen nieuwe informatie. Overweeg een nutsbedrijf: laten we het bedrijf X noemen.Bedrijf X werd beschouwd als een defensieve aandelen met een lage bèta. Toen het de historische bèta-fase van de handelaar binnenging in de handel in energie voor handelaren en veronderstelde hoge schuldenniveaus, behield hij niet langer de substantiële risico's die het bedrijf op zich nam. Tegelijkertijd zijn veel technologieaandelen relatief nieuw voor de markt en hebben ze dus onvoldoende prijshistorie om een ​​betrouwbare bèta te ontwikkelen.

Een andere verontrustende factor is dat eerdere prijsbewegingen zeer slechte voorspellers van de toekomst zijn. Bèta's zijn slechts achteruitkijkspiegels en weerspiegelen maar heel weinig van wat ons te wachten staat.

Bovendien is de bètamaatstaf van een enkele voorraad in de loop van de tijd snel omgeslagen, waardoor deze onbetrouwbaar is. Toegegeven, voor handelaren die op korte termijn willen kopen en verkopen, is bèta een redelijk goede risicomaatstaf. Voor beleggers met een lange-termijnhorizon is het echter minder handig.

Risicoherkenning
De afgezaagde definitie van risico is de kans op verlies. Wanneer beleggers risico overwegen, denken ze natuurlijk aan de kans dat de aandelen die ze kopen in waarde zullen dalen. Het probleem is dat bèta, als proxy voor risico, geen onderscheid maakt tussen opwaartse en neerwaartse prijsbewegingen. Voor de meeste beleggers zijn neerwaartse bewegingen een risico, terwijl opwaartse bewegingen kansen betekenen. Beta helpt beleggers niet om het verschil te zien. Voor de meeste beleggers is dat niet logisch.

Er is een interessant citaat van Warren Buffett met betrekking tot de academische gemeenschap en haar houding ten opzichte van waardebeleggen: "Nou, in de praktijk kan het in orde zijn, maar in theorie zal het nooit werken." Waarde-investeerders minachten het idee van bèta omdat het impliceert dat een aandeel dat in waarde sterk is gedaald riskanter is dan het was voordat het viel. Een value-investeerder zou beweren dat een bedrijf een investering met een lager risico vertegenwoordigt nadat deze in waarde is gedaald - beleggers kunnen dezelfde voorraad tegen een lagere prijs krijgen, ondanks de stijging van de bèta van het aandeel na de daling. Beta zegt niets over de prijs die voor het aandeel wordt betaald in verhouding tot zijn toekomstige kasstromen.

Als u een fundamentele belegger bent, overweeg dan enkele praktische aanbevelingen aangeboden door Benjamin Graham en zijn moderne aanhangers. Probeer goed geleide bedrijven met een "veiligheidsmarge" te zien, dat wil zeggen een mogelijkheid om onaangename verrassingen te weerstaan. Sommige elementen van veiligheid komen uit de balans, zoals het hebben van een lage verhouding van schuld tot totaal kapitaal. Sommigen komen voort uit consistentie van groei, in winst of dividenden. Een belangrijke komt van niet teveel betalen. Aandelen die tegen lage veelvouden van hun inkomsten handelen, zijn veiliger dan aandelen met hoge veelvouden.

Uiteindelijk is het belangrijk dat beleggers het onderscheid maken tussen kortetermijnrisico - waar bèta en prijsvolatiliteit nuttig zijn - en fundamenteel risico op de langere termijn, waarbij risicofactoren met een groot beeld meer vertellen. Hoge bèta's kunnen op de korte termijn een prijsvolatiliteit betekenen, maar ze sluiten opportuniteiten op de lange termijn niet altijd uit.