Kan Saudi-Arabië zijn olieafhankelijkheid beëindigen?

Wat is er aan de hand in Saudi-Arabië? (Mei 2024)

Wat is er aan de hand in Saudi-Arabië? (Mei 2024)
Kan Saudi-Arabië zijn olieafhankelijkheid beëindigen?

Inhoudsopgave:

Anonim

Saoedi-Arabië voelt de pijn van lagere olieprijzen. De prijsdaling heeft de groei van het bruto binnenlands product (bbp) van het land beperkt, de overheid heeft meer leningen opgenomen en het begrotingstekort van de centrale overheid verruimd. De autoriteiten hebben de uitgaven beperkt in een poging om sommige van deze saldi te herstellen en te voorkomen dat het begrotingstekort meer dan 15% van het bbp bedraagt, meldt Bloomberg. De regering weet echter dat deze maatregelen oplossingen op korte termijn zijn om de onmiddellijke lagere olieprijsomgeving het hoofd te bieden. Dat is de reden waarom Saoedi's vice-kroonprijs Mohammed bin Salman onlangs zijn visie uiteenzet voor een nieuw $ 2 biljoen soeverein vermogensfonds dat bedoeld is om de economie voor de lange termijn te diversifiëren door nieuwe bedrijven op het gebied van huisvesting, petrochemie en technologie te vestigen, aldus Reuters.

Diversificatie-uitdaging

Net als veel andere op hulpbronnen gebaseerde economieën, profiteerde Saoedi-Arabië sterk van de supercyclus van de waren van 2003-2014, wat resulteerde in olieprijzen van meer dan $ 100 per vat. Gedurende deze periode bedroeg de reële BBP-groei van Saoedi-Arabië gemiddeld 6% per jaar, volgens gegevens van The Global Globly. com. De groei vertraagde echter aanzienlijk, na de ineenstorting van de olieprijs medio 2014. Algemene consensus (zie onderstaande grafiek) is dat de Saoedische economische groei in 2016 slechts 1% zal zijn en zich zal herstellen tot ongeveer 2-2. 5% in 2017, maar alleen als de olieprijzen weer aantrekken. De neergang van de grondstoffencyclus richt de aandacht in het Saoedische leiderschap op manieren om de economie te diversifiëren en te ontsnappen aan de grondstoffenvloek. (Zie voor meer: ​​ Hoe goedkope olie de Saoedische economie zal schaden .)

Dit is een belangrijk beleidskwestie voor de overheid. Saoedi-Arabië blijft achter in andere landen in de Gulf Cooperation Council (GCC) in termen van afhankelijkheid van olie. De onderstaande tabel, samengesteld uit verschillende bronnen, toont aan dat de niet-olie-economie van Saoedi-Arabië kleiner is dan de rest van de Golfstaten. Daarnaast vormt olie een groter percentage van de budget- en exportopbrengsten. Lage olieprijzen betekenen ook dat Saoedi-Arabië in 2016 een groter begrotingstekort zal hebben dan de buurlanden.

Saoedi-Arabië

Gulf Cooperation Council (GCC)

Niet-olie-bbp (% totaal bbp)

56

60

olie / begrotingsopbrengsten (%)

90

80

Olie / exportopbrengsten (%)

85

50

2016 begrotingstekort (% bbp)

12. 6

11

Bron: The National, Oxford Economics, S & P

In een paper van Lisa Sachs van Columbia's Centre on Sustainable Investment, gepubliceerd in de

World Politics Review > In mei 2015 betoogt ze dat diversificatie van de grondstoffensector een moeilijke onderneming is en niet veel landen slagen. Degenen die dat wel doen, hebben de neiging om te profiteren van een hogere economische groei op lange termijn. Ze legt vervolgens uit dat de economische groei grotendeels wordt bepaald door de samenstelling van de export.Hoe complexer en technisch geavanceerder de export, hoe groter de economische groei op lange termijn zal zijn. Dat is de reden waarom de Saoedische kroonprins lijkt te popelen om het nieuwe soevereine vermogensfonds te gebruiken om gediversifieerde bronnen van verhandelbare productie te ontwikkelen. (Zie voor meer: ​​ Hoe Petro-economieën omgaan met $ 40 olie .) McKinsey & Company hebben in december 2015 een studie gepubliceerd waarin zij schatten dat Saudi-Arabië 4 biljoen dollar nodig zou hebben voor publieke en private investeringen tot 2030 om de economie te isoleren van de olieprijscyclus. Het nieuwe soevereine fonds van de kroonprins zou in een relatief korte periode de helft van dat bedrag kunnen opbrengen, afhankelijk van de timing van de verkoop van overheidsactiva. McKinsey zegt dat Saoedi-Arabië "een door de productiviteit gestuurde transformatie van de economie" nodig heeft en acht sectoren identificeert (inclusief financiën, detailhandel, productie en gezondheidszorg) die meer dan 60% van de groei zou kunnen bijdragen die nodig is om het bbp tegen 2030 te verdubbelen. Het lijkt toch een officieel transitieplan van de overheid te zijn, maar je kunt je alleen voorstellen dat ambtenaren advies zullen inwinnen bij verschillende experts. Andere landen als voorbeelden

In de tussentijd zou Saoedi-Arabië kunnen uitkijken naar andere landen die hun economieën voor inspiratie van olie hebben gediversifieerd. In maart 2015 publiceerde het Internationaal Monetair Fonds (IMF) een paper getiteld

Saoedi-Arabië: het aanpakken van opkomende economische uitdagingen om een ​​sterke groei te ondersteunen

. Hierin legt het IMF uit hoe Maleisië, Indonesië en Mexico in staat waren om elk van hun economieën te diversifiëren van olie. In het geval van Maleisië was de strategie van de regering gericht op exportbevordering voor fabrikanten. Diversificatie werd bereikt door het aantrekken van buitenlandse directe investeringen en het ontwikkelen van menselijk kapitaal door middel van het verbeteren van vaardigheden, aldus het IMF. Indonesië verminderde de handelsbelemmeringen, devalueerde de wisselkoers en ontwikkelde sectoren zoals de landbouw en de vliegtuigindustrie van het land. Ten slotte reed Mexico de Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomstgolf om de export te bevorderen. Hierdoor kon het land zijn lucht- en auto-industrie ontwikkelen, aldus het IMF. (Zie voor meer: ​​ Saoedi-Arabië betwist S & P downgrade .) Saudi-Arabië is niet het enige land in deze cursus. Andere grondstoffenexporteurs ondergaan ook hervormingen, die niet allemaal gericht zijn op export. Als gevolg van gematigde grondstoffenprijzen beginnen de Afrikaanse landen grootschalige economische transformaties in nieuwe sectoren zoals diensten en productie. In de kwartaalbriefing 1Q-2016, genaamd Economic Insight: Africa

, legt Oxford Economics uit hoe het Afrikaanse continent op weg is naar een op binnenlandse consumptie gebaseerd groeimodel. Volgens hen zijn belangrijke ontwikkelingsgebieden waarschijnlijk transport, kracht en sociale infrastructuur. De briefing zegt specifiek: "De langdurige daling van de grondstoffenprijzen heeft de aanzet gegeven tot sectorale herbalancering weg van de winningssector, naar een grotere diversificatie van de economische basis." De economische ontwikkeling van Saoedi-Arabië is een lange weg vooruit van veel Afrikaanse landen. Daarom zal het minder focussen op het bouwen van infrastructuur die al lang is gevestigd en zal het zich meer richten op sectorontwikkeling met toegevoegde waarde zoals gezondheidszorg en financiën. Desalniettemin laat het voorbeeld zien dat landen in tijden van dalende grondstoffenprijzen doen wat ze kunnen om hun afhankelijkheid van grondstoffeninkomsten te verminderen. De bottom line

Er zijn een aantal gemeenschappelijke thema's die duidelijk zijn in de diversificatie-ervaring van exporterende landen van grondstoffen. Saoedi-Arabië begint deze weg ook en voert momenteel de financiering in om dit doel te realiseren. Om succesvol te zijn, lijkt de sleutel meer technologisch geavanceerde producten te produceren voor export. Dit vereist de bevordering van de particuliere sector om extra buitenlandse directe investeringen aan te trekken in niet-oliegerelateerde sectoren. Een andere is om het menselijk kapitaal te onderwijzen, op te leiden en te behouden. De grotere uitdaging voor de Saoedische regering zou kunnen blijven bestaan ​​in de hervormingscurve wanneer de olieprijzen zich daadwerkelijk herstellen. (Zie voor meer informatie:

Kan Saoedi-Arabië echt failliet gaan?

)