a:

Er is niets aan de aard van nationale en lokale overheden die voorkomen dat ze op dezelfde manier tekorten vertonen als de federale overheid van de Verenigde Staten. Een begrotingstekort ontstaat wanneer de overheidsinkomsten de overheidsuitgaven niet halen - een boekhoudkundige realiteit die elke regering kan treffen. De meeste nationale en lokale overheden dragen echter een bepaalde vorm van wettelijke verplichting voor een gebalanceerd budget.

Slechts één staat (Vermont) heeft geen gebalanceerde budgettaire vereiste, maar er zijn verschillende graden over de ernst van deze wetten. Volgens het Amerikaanse Government Accountability Office (GAO), zijn bepaalde gebalanceerde budgetvereisten "gebaseerd op interpretaties van staatsstructuren en standbeelden in plaats van op expliciete uitspraken dat de staat een gebalanceerd budget moet hebben." Sommige staten hebben een rechterlijk mandaat voor evenwichtige begrotingen, maar het is aan de wetgever om wettelijke handhavingsmechanismen te creëren om handhaving te waarborgen.

Volgens de Nationale Conferentie van wetgevingsautoriteiten zijn er drie soorten gebalanceerde budgetvereisten:

• Een vereiste dat het door de gouverneur voorgestelde budget in evenwicht moet zijn.
• Een vereiste dat de wetgever van de staat een evenwichtig budget doorstaat.
• Een vereiste dat de begroting aan het einde van een bepaald belastingjaar daadwerkelijk in evenwicht moet zijn, zodat er geen fiscaal tekort kan worden overgedragen.

Er zijn echter slechts twee echte beperkingen voor nationale en lokale overheden die hun begroting niet in evenwicht brengen volgens een grondwettelijk of wetgevend statuut. Staten kunnen geen schulden uitgeven op dezelfde manier als de federale overheid dat kan. Schuld vereist goedkeuring van de wetgevende macht of zelfs het stemgerechtigde publiek. De laatste deelstaatregering die langetermijnfondsen leende, was Connecticut in 1991. Niet-federale overheidsuitgaven worden begrensd door inkomsten. De tweede grote beperking is het democratische proces zelf. Ambtenaren die een overheidsschuld oplopen, kunnen worden uitgeloot als ze nalaten hun eigen wetten te handhaven.

Overheids- en lokale overheden hebben niet echt het economische vermogen om begrotingstekorten aan te leggen om de totale vraag zoals de federale overheid aan te moedigen. Met deze macro-economische handicap vragen veel staats- en lokale economieën om federale hulp in tijden van tegenspoed.