Een financiële planner en een effectenmakelaar werken samen met klanten die financiële producten willen kopen of verkopen, maar er is een andere standaard van fiduciaire verantwoordelijkheid die op elk van hen wordt toegepast. De effectenmakelaar is belast met het handhaven van de geschikte geschiktheidsnorm, wat betekent dat zolang een product als geschikt wordt beschouwd, er een groen licht is om een ​​transactie uit te voeren. "Financiële planner" kan een brede term zijn, maar de meeste planners houden zich eraan ( en zijn wettelijk verplicht) een hogere standaard van fiduciaire plicht: handelen in goed vertrouwen en in het beste belang van de klant.

In veel opzichten komt het verschil tussen een financieel planner en een effectenmakelaar neer op twee hoofdkenmerken: de diepte van de professionele relatie en de reikwijdte van de dienstverlening. De effectenmakelaar is veel meer transactioneel dan de financiële planner; hij meet het financiële vermogen van de klant voordat hij een reeks beleggingsmogelijkheden biedt. Voor de meeste makelaars is er niet veel diepgang in een relatie die verder gaat dan handelsbeslissingen.

Omgekeerd is een financieel planner een multidisciplinaire expert in de markt, economie en persoonlijke financiën. Planners interviewen klanten en verdoen zich over hun financiële geschiedenis en toekomstige doelen. Sommigen bieden alleen advies; anderen hebben de mogelijkheid om producten rechtstreeks aan hun klanten te verkopen.

Onderwijs en vaardigheden

Een graad in economie, financiën of wiskunde kan beginnende financiële planners of effectenmakelaars helpen. Omdat beide functies veel zelfmarketing- en interpersoonlijke vaardigheden vereisen, is het ook aannemelijk om een ​​graad in communicatie of marketing te behalen. Een professionele achtergrond in financiën of verkoop is een plus.

Effectenmakelaars en financiële planners moeten voldoen aan specifieke wettelijke criteria voordat ze hun diensten kunnen adverteren, transacties kunnen uitvoeren of met klanten kunnen samenwerken. De meeste hiervan hebben betrekking op de Financial Industry Regulatory Authority (FINRA), die effectenlicenties beheert in de Verenigde Staten. De meeste FINRA-examens vereisen dat een sponsor (meestal het beursvennootschap of de planningsinstelling) voor de test zit.

Een individu moet slagen voor een Series 7 FINRA-examen om op te treden als effectenmakelaar en veel financiële planners zoeken ook een Series 7. Afhankelijk van de diensten die een financiële planner wenst aan te bieden, moet hij mogelijk ook een Series 65, Series 62, Series 3 of Series 63 nemen (onder andere). Na toekenning van het wettelijke recht om op te treden als tussenpersoon of planner, wijst de overheid de werknemer aan als een geregistreerde vertegenwoordiger.

De meeste instapfuncties vereisen een bachelordiploma, maar een MBA is een belangrijk pluspunt, vooral voor loopbaanontwikkeling. Andere professionele certificeringen en benamingen, zoals Chartered Financial Analyst (CFA) of Certified Financial Planner (CFP), zijn ook een goed idee.

Salaris

Volgens onderzoek van U. S. News in 2013 verdiende de gemiddelde financiële planner in de VS $ 75, 320 aan jaarinkomen. Dat aantal steeg tot $ 89, 500 met een GVB-aanduiding. Het gemiddelde inkomen voor een effectenmakelaar is lager op $ 58, 873. Veel hangt af van het soort financiële planner of het soort effectenmakelaar. Elke functie wordt geleverd in commissie-gebaseerde, salarisgebaseerde of gemengde inkomstenstromen. Salarisposities hebben de neiging om minder te betalen - een betaalde effectenmakelaar kan slechts $ 40.000 verdienen - maar heeft vaak de mogelijkheid om commissies of bonussen te krijgen. Sommige financiële planners verdienen het grootste deel van hun inkomsten met client fees of een combinatie van client fees en commissies.

Het maandelijkse salaris kan incoherent zijn voor op commissie gebaseerde geregistreerde vertegenwoordigers en de totale salarisbereiken kunnen enorm zijn. Er is geen vaste regel dat effectenmakelaars minder dan GVB's maken, maar gemiddelden dicteren dat het waarschijnlijk is.

Work / Life Balance

Beide beroepen kunnen een uitdaging zijn, hoewel potentieel zeer lucratief. Volgens het Bureau of Labor Statistics (BLS), de gemiddelde effectenmakelaar werkt meer dan 40 uur per week, en de gemiddelde financiële planner werkt meer dan 50 uur per week. Financiële planners besteden een groter deel van hun tijd aan klanten, vooral 's avonds en in het weekend; sommige klanten kunnen elkaar alleen ontmoeten tijdens deze vensters.

Geen van beide banen wordt als rigoureus beschouwd als zijnde een partner in een participatiemaatschappij of een partner bij een investeringsbank. Wat de zakelijke carrière betreft, bieden beide een relatief evenwichtige verhouding tussen werk en privé.

De meeste effectenmakelaars werken op kantoor en handelen elektronisch, maar sommige bezetten nog steeds de handelsvloeren van belangrijke beurzen in steden zoals Chicago of New York City. Financiële planners hebben meer kans om te reizen voor hun werk of om vreemde uren te werken, maar ze krijgen ook een grotere algehele mate van flexibiliteit op het werk.

Occupational Outlook

Financiële planners en effectenmakelaars hebben veel vraag, en die vraag zal naar verwachting alleen maar toenemen, aldus de BLS. Markten worden steeds meer gereguleerd en gecompliceerd, wat betekent dat het gemiddelde individu onwetend is over het navigeren door beleggingsproducten.

De BLS speculeert verder dat de vraag naar geregistreerde vertegenwoordigers tussen 2012 en 2022 met 11% zal groeien, ongeveer even snel als het gemiddelde beroep in de VS. Dit komt neer op een extra 39, 700 geregistreerde vertegenwoordigers in 2012. Volgens het officiële Occupational Outlook Handbook zal "de vraag naar adviesdiensten voor beleggingsbankieren en handel in grondstoffen waarschijnlijk leiden tot een sterke groei van de werkgelegenheid."

Er is een reden om aan te nemen dat deze toegevoegde vraag meer ten goede zal komen aan financiële planners dan effectenmakelaars. De Amerikaanse bevolking wordt ouder en de recordaantallen van personen gaan met pensioen en leven langer. Dit pensioenpubliek is sterk afhankelijk van financiële planning, maar heeft de neiging om weinig tot geen directe aandelenhandel te doen. Bovendien maakt de groeiende prevalentie van ETF's en beleggingsfondsen zonder winstbejag het voor een niet-Serie 7-adviseur gemakkelijker om in te stappen op de natuurlijke markt van een effectenmakelaar.

Welke te kiezen

Het lijdt geen twijfel dat financiële planning veel interpersoonlijke communicatie vereist; het is echt een goede carrière voor mensen die van financiën houden en tijd doorbrengen met mensen en klanten helpen. Beurshandelaren brengen meer tijd door voor een computer, handel drijven en kijken naar de verhuizing van de markten. Dit is conceptueel een betere pasvorm voor strikt analytische mensen die gemakkelijk moe kunnen worden in sociale situaties.

De kwestie van fiduciaire verantwoordelijkheid mag niet over het hoofd worden gezien. Financiële planners houden zich aan een veel strengere ethische code dan effectenmakelaars, wat zijn eigen uitdagingen en voordelen met zich meebrengt. Dit verschil in professionele standaard wordt alleen verergerd als de planner de GFB-referentie ontvangt.