Het is inmiddels welbekend dat een minderheid van de Amerikanen de meerderheid van de rijkdom in de VS beheert. Een studie uit 2010 van het Levy Economics Institute vond bijvoorbeeld dat 3% van de rijkdom in handen was van de bodem. 40% van de Amerikaanse bevolking, en 84% van de rijkdom was in handen van de top 20%. Wat inkomen betreft, heeft de VS nu de grootste inkomensongelijkheid dan enig ander democratisch land in de ontwikkelde wereld. Inderdaad, inkomensongelijkheid is een van de belangrijkste thema's van de democratische campagnes voor president geweest en heeft aanleiding gegeven tot hernieuwde debatten over de juiste belastingheffing op carried interest. Belastingbeleid voor carried interest heeft in essentie een belastingvrijstelling gegeven aan enkele van de rijkste Amerikaanse burgers - die de groeiende inkomensongelijkheid verergeren - jarenlang.

AD:

Nu, de stafchef van het Witte Huis - Reince Priebus zegt dat interesse in vervoer het volgende doelwit van de belastingherziening van de president kan zijn.

(Zie ook: Trump kon gericht zijn op "Carried Interest" Belastingverwijking -official )

Beloning en fondsbelastingen voor het fondsbeheer

Algemene partners van private equity of hedgefondsen worden doorgaans gecompenseerd voor hun fonds managementdiensten op twee manieren. De eerste manier is een beheervergoeding van ongeveer een of twee procent van het totale beheerd vermogen. Deze vergoeding wordt in rekening gebracht ongeacht de prestaties van het fonds en wordt belast als gewoon inkomen, met een toptarief van 39, 6 procent.

AD:

De andere manier waarop de algemene partners worden gecompenseerd, is door middel van wat bekend staat als "carried interest", wat meestal ongeveer 20 procent van de winst is die boven een gespecificeerde drempelwaarde is opgebouwd. Vaak is de hurdle rate ongeveer acht procent, en dus elk rendement dat het fonds behaalt boven dat percentage betekent dat de algemene partners van het fonds een provisie van 20 procent ontvangen bovenop de winst op activa die de partners persoonlijk in het fonds hebben geïnvesteerd. Zowel de winst op persoonlijke bezittingen als de carried interest worden belast tegen een meerwaarde, die voor mensen met een hoog inkomen 20 procent is. (Zie voor meer informatie: Wat u moet weten over meerwaarden en belastingen.)

AD:

Meerwaarden of gewoon inkomen?

Argumenten ten gunste van het belasten van carried interest tegen het normale inkomenstarief zijn gebaseerd op de opvatting dat carried interest moet worden behandeld als "op prestaties gebaseerde compensatie voor managementdiensten. "Belasting van carried interest tegen het normale inkomenspercentage zou het consistent maken met vergelijkbare prestatiegebonden vergoedingen zoals bonussen. Bovendien is het type dienstverlening door de algemene partners van een fonds vergelijkbaar met dat van bedrijfsleiders, evenals managers van beursgenoteerde beleggingsfondsen.

Degenen die ruzie maken tegen de belasting van carried interest tegen het normale inkomenspercentage, zijn van mening dat algemene partners als ondernemers moeten worden behandeld.Als dit het geval is, wordt de carried interest beschouwd als vergelijkbaar met de gerealiseerde winst bij de verkoop van een onderneming door een ondernemer, die over het algemeen belast wordt tegen de koerswinst.

Sommigen beweren dat de carried interest compensatie een beloning is voor het succesvol verdienen van winsten terwijl significante risico's worden genomen. Als dergelijke compensatie belast zou worden tegen het normale inkomenstarief, dan zou dit een ontmoedigend effect hebben om dergelijke risico's te nemen, leidend tot minder investeringen, minder innovatie, minder groei en minder banen. Toch is het niet duidelijk dat een hoger belastingtarief op carried interest daadwerkelijk investeringen zou ontmoedigen of dat de bevordering van meer risicovolle investeringen daadwerkelijk voordelig is voor de economie.

Carried Interest and Income Inequality

Naast risico en beloning, zijn er maar weinigen die beweren dat de 'carried interest'-lacune onschuldig is in het blame-game ongelijkheid.

Misschien is het lakse belastingbeleid op carried interest vergeeflijk, gelet op de recente donaties door grote hedgefondsbeheerders aan universitaire kapitaalfondsen. Twee beheerders van hedgefunds, John Paulson en Kenneth Griffin, hebben onlangs respectievelijk $ 400 miljoen en $ 150 miljoen aan Harvard University geschonken. Stephen Schwarzman, voorzitter en medeoprichter van het private equity fonds Blackstone, heeft onlangs 150 miljoen dollar geschonken aan Yale University. Dergelijke liefdadige donaties die in aanmerking komen voor belastingvermindering zijn verpand met de aangegeven intentie om het hoger onderwijs te bevorderen.

Toch ontdekte Victor Fleischer, een professor aan de Universiteit van San Diego, dat private equity fondsbeheerders van universiteitsfondsen, waaronder die van Yale, Harvard, de University of Texas, Stanford en Princeton, meer compensatie ontvingen voor hun diensten dan studenten die worden ontvangen in collegegeldbijstand, beurzen en andere academische onderscheidingen. Hij beweert dat Yale $ 343 miljoen heeft uitbetaald aan private equity-managers die alleen belang hadden en slechts $ 170 miljoen van de operationele begroting van de universiteit was bedoeld om studenten te helpen.

Met universitaire kapitaalfondsen die fungeren als vehikels om de rijken verder te verrijken ten koste van het verhogen van de schuldenlast van studenten, is het moeilijk te zien hoe een belastingvoordeel op carried interest een goed economisch beleid is. Als een groter deel van het inkomen van mensen in toenemende mate wordt gebruikt om schulden af ​​te lossen in plaats van goederen en diensten aan te schaffen, maakt het niet uit hoeveel investeringen bedrijven ontvangen. Ze zullen niet groeien als mensen niet kunnen kopen wat ze aanbieden.

De bottom line

Als degenen die soortgelijke diensten uitvoeren en zelfs vergelijkbare risico's nemen, het normale tarief voor de inkomstenbelasting moeten betalen, moeten algemene partners van beheerders van private equity en hedgefondsen dezelfde rente betalen. Gezien het feit dat degenen aan de onderkant van het inkomsten- en welvaartsspectrum de neiging hebben om hogere marginale consumptiekeigenschappen te hebben dan hun veel rijkere tegenhangers, heeft belastingheffing rente op het gewone inkomenstarief gebracht en het gebruikt om rijkdom te herverdelen gaat niet alleen over eerlijkheid, het is goed economisch en sociaal beleid.