Normaal gesproken richten beleggers zich op kasstromen, netto-inkomsten en inkomsten als de basismaatstaven voor gezondheid en waarde van bedrijven. Maar de laatste jaren is er een andere maatstaf geslopen in driemaandelijkse rapporten en rekeningen: winst vóór rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie (EBITDA). Hoewel EBITDA kan worden gebruikt om de winstgevendheid tussen bedrijven en bedrijfstakken te analyseren en vergelijken, moeten beleggers begrijpen dat er serieuze beperkingen zijn aan wat de statistiek hen over een bedrijf kan vertellen. Hier kijken we naar waarom deze maatregel zo populair is geworden en waarom deze in veel gevallen met voorzichtigheid moet worden behandeld.

EBITDA: een snel overzicht
EBITDA is een maatstaf voor de winst. Hoewel er volgens de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) geen wettelijke verplichting bestaat om de EBITDA bekend te maken, kan deze worden uitgewerkt en gerapporteerd met behulp van informatie uit de financiële overzichten van een onderneming.

De cijfers over inkomsten, belastingen en rente zijn terug te vinden in de winst-en-verliesrekening, terwijl de cijfers voor afschrijvingen en amortisatie normaal worden aangetroffen in de toelichting bij de bedrijfswinst of in het kasstroomoverzicht. De gebruikelijke snelkoppeling om de EBITDA te berekenen, is om te beginnen met de bedrijfswinst, ook wel winst vóór rente en belastingen (EBIT) genoemd, en vervolgens de afschrijvingen en amortisaties weer op te tellen. (Lees voor meer informatie De winst-en-verliesrekening , Wat is een kasstroomoverzicht? en Geavanceerde financiële analyse .)

EBITDA Rationale
EBITDA kwam voor het eerst voor het voetlicht in het midden van de jaren tachtig toen leveraged buyout-beleggers noodlijdende bedrijven onderzochten die financiële herstructurering nodig hadden. Ze gebruikten EBITDA om snel te berekenen of deze bedrijven de rente op deze gefinancierde deals konden terugbetalen.

Leveraged buyout-bankiers promootten EBITDA als een instrument om te bepalen of een bedrijf zijn schuld op korte termijn zou kunnen nakomen, zeg een jaar of twee. Tenminste in theorie, als we kijken naar de EBITDA-rente-ratio van de onderneming, zouden beleggers zich een idee kunnen vormen of een bedrijf zou kunnen voldoen aan de zwaardere rentebetalingen die het na herstructurering zou ondergaan. Bankiers zouden bijvoorbeeld kunnen beweren dat een bedrijf met EBITDA van $ 5 miljoen en rentelasten van $ 2. 5 miljoen hadden een rentedekking van 2 - meer dan genoeg om schulden af ​​te betalen. (Zie Interestdekking bekijken en Spotting Disaster voor meer informatie.)

Het gebruik van EBITDA heeft zich sindsdien verspreid naar een breed scala van bedrijven. Volgens de voorstanders biedt de EBITDA een duidelijker beeld van de bedrijfsactiviteiten door kosten weg te nemen die kunnen verhullen hoe het bedrijf echt presteert.

Rente, die grotendeels een functie is van de financieringskeuze van het management, wordt genegeerd. Belastingen worden weggelaten omdat ze sterk kunnen variëren afhankelijk van acquisities en verliezen in voorgaande jaren; deze variatie kan het netto-inkomen verstoren.Ten slotte verwijdert EBITDA de willekeurige en subjectieve beoordelingen die kunnen worden gebruikt voor de berekening van afschrijvingen en amortisaties, zoals gebruiksduur, restwaarden en verschillende afschrijvingsmethoden. (Zie voor meer inzicht Waarderende afschrijvingen en Wat is het verschil tussen afschrijvingen en waardeverminderingen ? )

Door deze elementen te elimineren, maakt EBITDA het eenvoudiger om de financiële gezondheid van verschillende bedrijven. Het is ook nuttig voor het evalueren van bedrijven met verschillende kapitaalstructuren, belastingtarieven en afschrijvingsbeleid. Tegelijkertijd geeft EBITDA investeerders een idee van hoeveel geld een jong of geherstructureerd bedrijf kan genereren voordat het betalingen aan crediteuren en de belastingplichtige moet overhandigen.

Toch is een van de grootste redenen voor de populariteit van EBITDA dat het meer winst oplevert dan alleen operationele winst. Het is uitgegroeid tot de voorkeurskeuze voor bedrijven met een hoge schuldenlast in kapitaalintensieve sectoren zoals kabel en telecommunicatie, waar bonafide winsten soms moeilijk te verkrijgen zijn. Een bedrijf kan zijn financieel plaatje aantrekkelijker maken door zijn EBITDA-prestaties te prikkelen en de aandacht van beleggers te verschuiven van hoge schulden en lelijke uitgaven ten opzichte van inkomsten.

Wees voorzichtig
Hoewel EBITDA een algemeen aanvaarde indicator van de prestaties kan zijn, kan het gebruik ervan als een enkele winstmarge of kasstroom erg misleidend zijn. Bij afwezigheid van andere overwegingen levert EBITDA een onvolledig en gevaarlijk beeld op van de financiële gezondheid. Hier zijn vier goede redenen om voorzichtig te zijn met EBITDA:

1. Geen substituut voor cashflow
Sommige analisten en journalisten dringen er bij beleggers op aan om EBITDA te gebruiken als maatstaf voor de cashflow. Dit advies is onlogisch en gevaarlijk voor beleggers: om te beginnen zijn belasting en rente echte gelditems en daarom zijn ze helemaal niet optioneel. Een bedrijf dat zijn overheidsbelastingen niet betaalt of zijn leningen niet onderhoudt, zal niet lang in het bedrijf blijven.

In tegenstelling tot de juiste metingen van de kasstroom, negeert EBITDA veranderingen in werkkapitaal, het geld dat nodig is om de dagelijkse activiteiten te dekken. Dit is het meest problematisch in gevallen van snelgroeiende bedrijven, die verhoogde investeringen in vorderingen en voorraden vereisen om hun groei om te zetten in verkoop. Die werkkapitaalinvesteringen verbruiken contanten, maar ze worden genegeerd door EBITDA.

Emergis, een bedrijf dat zich richt op IT-oplossingen, heeft bijvoorbeeld $ 28 gemarkeerd. 4 miljoen EBITDA voor het fiscale jaar 2005. Maar als u zich wendt tot het kasstroomoverzicht van het bedrijf, zult u zien dat het $ 48 heeft verbruikt. 8 miljoen extra werkkapitaal, dat grotendeels de negatieve kasstroom uit operationele activiteiten van Emergis verklaart. Het is duidelijk dat EBITDA een rooskleuriger financieel beeld geeft dan andere maatregelen.

Terwijl kapitaaluitgaven een kritieke, aan de gang zijnde contante uitgave zijn voor bijna elke onderneming, verwaarloost de EBITDA de kapitaaluitgaven. Beschouw US LEC, een kleine communicatieserviceprovider. In de resultaten van het vierde kwartaal van 2005 rapporteerde het bedrijf $ 14. 3 miljoen EBITDA.Dat is een verbetering van 30% ten opzichte van het vierde kwartaal van 2004 toen het een EBITDA van $ 11 miljoen meldde. Maar deze maatregel negeert de torenhoge kapitaaluitgaven van de onderneming. Als we kijken naar de 8-K-indiening van US LEC, zien we dat het bedrijf $ 46 heeft uitgegeven. 9 miljoen op netwerkkapitaaluitrusting in Q4 2005; om te kunnen groeien, moet het jaarlijks blijven uitgeven om zijn netwerken te upgraden en uit te breiden. Dit aantal is aanzienlijk, maar maakt geen deel uit van de EBITDA-mix.

Het is duidelijk dat de EBITDA niet alle aspecten van het bedrijf in aanmerking neemt, en door belangrijke cashposten te negeren, overschat EBITDA de cashflow. Zelfs als een bedrijf zelfs maar op EBITDA-basis breekt, zal het niet genoeg cash genereren om de basiskapitaalactiva die in het bedrijf worden gebruikt te vervangen. Het behandelen van EBITDA als een substituut voor cashflow kan gevaarlijk zijn omdat het beleggers onvolledige informatie over contante uitgaven geeft. Als u het geld uit de activiteiten wilt weten, bladert u gewoon naar het kasstroomoverzicht van het bedrijf. (Zie De essentie van cashflow .)

2 voor meer informatie. Skews Interest Coverage
EBITDA kan een bedrijf er gemakkelijk uit laten zien alsof het meer geld heeft om rentebetalingen te doen. Overweeg een bedrijf met $ 10 miljoen aan bedrijfswinsten en $ 15 miljoen aan rentelasten. Door de afschrijvingen en amortisatiekosten van $ 8 miljoen op te tellen, heeft het bedrijf plotseling een EBITDA van $ 18 miljoen en lijkt het genoeg geld te hebben om zijn rentebetalingen te dekken.

Afschrijvingen en waardeverminderingen worden teruggeboekt op basis van de gebrekkige aanname dat deze kosten vermijdbaar zijn. Hoewel afschrijvingen en waardeverminderingen niet-contante posten zijn, kunnen ze niet voor onbepaalde tijd worden uitgesteld. Apparatuur is onvermijdelijk versleten en er zijn middelen nodig om het te vervangen of te upgraden.

3. Negeert de kwaliteit van de winst
Hoewel het aftrekken van rentebetalingen, belastingen, afschrijvingen en amortisatie van inkomsten eenvoudig genoeg lijkt, gebruiken verschillende bedrijven verschillende winstcijfers als uitgangspunt voor EBITDA. Met andere woorden, EBITDA is vatbaar voor de boekhoudspellen voor de winst die te vinden zijn op de resultatenrekening. Zelfs als we rekening houden met de verstoringen die voortvloeien uit rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie, is het EBITDA-resultaat nog steeds onbetrouwbaar.

Laten we bijvoorbeeld zeggen dat een bedrijf te veel of te weinig heeft gereserveerd voor garantiekosten, oninbare of herstructureringskosten. Als dit het geval is, zullen de inkomsten scheef zijn en als gevolg daarvan zal EBITDA misleidend zijn. Bovendien, als het bedrijf voortijdig inkomsten boekt of vermomde gewone kosten als kapitaalinvesteringen, zal EBITDA weinig informatie aan beleggers verschaffen. Onthoud dat EBITDA maar net zo betrouwbaar is als de inkomsten die ermee gemoeid zijn. (Lees voor meer informatie Winst: kwaliteit betekent alles en alles wat u moet weten over inkomsten .)

4. Laat bedrijven er goedkoper uitzien dan ze echt zijn
Het ergste van alles is dat EBITDA een bedrijf goedkoper kan laten lijken dan het in werkelijkheid is. Wanneer analisten kijken naar aandelenkoers multiples van EBITDA in plaats van bottom-line inkomsten, produceren ze lagere veelvouden.Overweeg de draadloze telecomprovider Sprint Nextel. Op 1 april 2006 handelde het aandeel op 7 keer 3 keer zijn verwachte EBITDA. Dat klinkt misschien als een laag veelvoud, maar dat betekent niet dat het bedrijf een koopje is. Als veelvoud van voorspelde bedrijfswinsten, ruilde Sprint Nextel 20 keer veel hoger. Het bedrijf handelde op 48 keer het geschatte nettoresultaat. Beleggers moeten naast EBITDA ook rekening houden met andere prijsvariaties bij het beoordelen van de waarde van een bedrijf.

Conclusie
Ondanks het wijdverspreide gebruik, is de EBITDA niet gedefinieerd in GAAP - als gevolg hiervan kunnen bedrijven EBITDA rapporteren zoals zij dat wensen. Het probleem hierbij is dat EBITDA geen volledig beeld geeft van de prestaties van een bedrijf. In veel gevallen kunnen beleggers er beter aan doen om EBITDA te vermijden of deze te gebruiken in combinatie met andere, zinvollere statistieken.