Er is meer dan één manier om financiële overzichten er onvervalst uit te laten zien wanneer inkomsten het seizoen komt rond. In dit artikel worden twee manieren besproken waarop bedrijven investeerders voor de gek kunnen houden, zodat u kunt leren om boekhoudmanipulatie te herkennen: 'eenmalige kosten' en 'investeringswinsten'.

ZIE: Strategieën voor kwartaalresultaten Seizoen
Enkele achtergrondinformatie over GAAP
Algemeen aanvaarde boekhoudprincipes is een algemene reeks boekhoudprincipes, -normen en -procedures die zijn opgesteld door instituten en besturen over de hele wereld. GAAP is een combinatie van gezaghebbende standaarden en geaccepteerde manieren om boekhouding te voeren.

Hoewel GAAP een goede set standaarden is voor bedrijven om te volgen, laat het nog steeds ruimte voor hen om cijfers te verwringen of te verwennen. De grens tussen het weergeven van de werkelijke waarde van een bedrijf en het overdrijven ervan, is voor sommige GAAP-technieken vaag. Eenmalige kosten en investeringswinsten zijn voorbeelden van dergelijke technieken, omdat het legale manieren zijn om figuren te vertegenwoordigen, maar nog steeds de neiging hebben om beleggers voor de gek te houden door te denken dat de dingen beter zijn dan ze in werkelijkheid zijn.

Eenmalige kosten
Van veel spraakmakende bedrijven is bekend dat ze eenmalige kosten aanrekenen, ook wel bekend als het 'grote bad'. Eenmalige kosten zijn uitgaven waarvan de onderneming beweert dat ze jaar na jaar niet zullen plaatsvinden en die daarom niet in de winst-en-verliesrekening worden opgenomen, maar in een afzonderlijke last worden opgenomen. Eenmalige kosten zijn technisch gezien niet terugkerend en daarom geen echte factor die van invloed is op de waarde van het bedrijf. De winstcijfers berekend met de eenmalige kosten worden dus meestal afzonderlijk van de cijfers in de winst- en verliesrekening gerapporteerd, zoals het netto-inkomen. (Zie voor meer informatie over eenmalige kosten De waarschuwing voor eenmalige kosten .)

Helaas gebruiken bedrijven soms deze kosten om ongegronde uitgaven of investeringen die verkeerd zijn gegaan, te begraven. Deze moeten worden opgenomen in de resultatenrekening, waarbij beleggers het echte negatieve effect op het netto-inkomen van de onderneming duidelijk konden zien. Het probleem met een eenmalige kostenpost is dat een bedrijf het te gemakkelijk kan verantwoorden door te beweren dat het noodzakelijk is, maar geen gebruikelijk onderdeel van de bedrijfsactiviteiten. Maar het verbergen van managementfouten in een categorie kosten die per definitie geen echt effect hebben op de winst, is een manipulatie van de ruimte die is toegestaan ​​in boekhoudstandaarden.

Dit wil niet zeggen dat het een slechte zaak is als een bedrijf een aanklacht schrijft. Het probleem ligt bij die bedrijven die voortdurend dingen opschrijven. Bedrijven gebruiken soms eenmalige kosten om het vorige management de schuld te geven voor het achterlaten van problemen. In werkelijkheid kunnen deze aanklachten een aanwijzing zijn dat er iets fundamenteel mis is met het bedrijf. Let ook op wanneer bedrijven herstructureringskosten gebruiken om toekomstige inkomsten en winstgevendheid te verbeteren. Door grote herstructureringskosten te nemen wanneer de tijden slecht zijn, verlaagt het bedrijf de afschrijving in toekomstige perioden en verhoogt uiteindelijk het inkomen.

Wat moet een belegger doen? Deze eenmalige, "eenmalige" kosten moeten altijd met een zekere mate van scepticisme worden bekeken. De aanpassingen moeten de realiteit weergeven. Als de kosten bijvoorbeeld echt operationele kosten zijn, moet u deze cijfers in alle gevallen opnemen in de onderste regel van een bedrijf. Als het bedrijf daarentegen slechte schulden afschrijft, moet u zich afvragen waarom het zo veel geld leent aan bedrijven met kredietproblemen - het antwoord zou leveranciersfinanciering kunnen zijn. (Lees Verduurzamingsduurzaamheid: de sleutel tot uw toekomst om te leren hoe u de duurzaamheid van de inkomsten van een bedrijf kunt analyseren.)

Investeringswinsten
Op het hoogtepunt van de dotcom-boom, toen bedrijven aan het werpen waren geld aan alles en nog wat, kwamen er veel beleggingswinsten op de financiële overzichten. Dit gebeurt wanneer het goed gaat op de markten. Een beleggingswinst is zeker beter dan een verlies, maar deze winsten zijn doorgaans onzeker. Neem bijvoorbeeld de ervaring van Intel. De investeringen en rentestijgingen tijdens het tweede kwartaal van 2000 waren iets meer dan $ 2. 3 miljard. Een jaar later, in het tweede kwartaal van 2001, zakten ze naar een schamele $ 115 miljoen. Intel's inkomsten uit beleggingen daalden sneller dan de Nasdaq, deels dankzij slechte investeringen.

De doelstellingen van een bedrijf voor investeringswinsten kunnen een ander probleem vormen: wanneer het bedrijf moeite heeft om aan de winstverwachtingen te voldoen, wordt het soms verbruikt door het stimuleren van de beleggingsopbrengst om aan voorspellingen te voldoen. Dit kan betekenen dat de kernactiviteiten van het bedrijf achterblijven. De moraal van het verhaal is om niet teveel vertrouwen te stellen in investeringswinsten. Hoewel ze mogelijk het vermogen van het bedrijf weerspiegelen om inkomstenstromen te diversifiëren, let dan op omdat deze investeringen sterk kunnen fluctueren. Deze winsten floreren wanneer de toekomst er rooskleurig uitziet, maar krimpen wanneer de financiële markten naar het zuiden gaan.

De bottom line Bekijk de volgende keer dat u de financiële overzichten van een onderneming analyseert, eens naar de eenmalige kosten en beleggingswinsten. Als u deze twee boekhoudtrucs opmerkt, kunt u het hele verhaal achter een bedrijf vertellen - laat u niet misleiden door te denken dat het beeld helderder is dan het in werkelijkheid is. (Zie voor meer informatie Creatieve boekhouding: wanneer het te goed is om waar te zijn .)