Voor handelaren die actief zijn in de energiesector, hebben aardolie en aardgas de meeste belangstelling. Een doorlopend debat volgt over hoe olie- en aardgasprijzen met elkaar verbonden zijn, en in welke mate. Dit artikel onderzoekt de relatie tussen de prijzen van ruwe olie en aardgas. (Gerelateerd: Aardgasindustrie: een beleggingsgids)

Laten we beginnen met de historische prijswaarnemingen voor beide activa om de context te bepalen. Hieronder staan ​​twee grafieken die de prijzen van Brent-ruwe olie (een type olie die een referentie vormt voor de wereldolieprijzen) en aardgas voor de laatste drie jaar weergeven. (Grafieken met dank aan stockcharts. Com)

Uit bovenstaande grafieken blijkt dat de prijzen van ruwe olie en aardgas van Brent van november 2014 tot maart 2015 beide dramatisch daalden. Dit lijkt een hoge mate van afhankelijkheid en vergelijkbare prijsbewegingen voor de twee grondstoffen aan te geven.

Het uitbreiden van de onderzoeksperiode verandert het beeld echter volledig. Tussen januari 2013 en juli 2014 zijn de ruwe-olieprijzen van Brent stabiel gebleven in het bereik van $ 100- $ 115 (of ongeveer 15 procent volatiliteit). Aardgasprijzen varieerden veel meer van de laagste prijzen van $ 3. 10 tot gemiddeld hoog van $ 6. 25 (of effectief 100 procent volatiliteit) en dan terug naar $ 3. 75 aan het einde van juli 2014.

Evenzo is er een duidelijke opwaartse trend zichtbaar in de aardgasprijzen van maart 2012 tot december 2012 (ongeveer een stijging van 60 procent), terwijl de prijzen van ruwe olie in de beginperiode zijn gedaald en vervolgens stabiel zijn gebleven ( herwonnen dezelfde niveaus). Er was feitelijk geen duidelijke correlatie met de aardgas- en olieprijzen.

Op basis van bovenstaande observaties lijkt er weinig correlatie te bestaan ​​tussen de prijzen van ruwe olie en aardgas, maar een blik op andere gegevensbronnen kan een ander beeld geven. De Amerikaanse Energy Information Administration (EIA) biedt historische gegevens voor een correlatieonderzoek tussen ruwe olie en andere energieproducten. De volgende grafiek is opgebouwd op basis van de kwartaalgegevens en toont de correlatie tussen aardgasprijs en Brent-prijswijzigingen voor ruwe olie.

Correlatie - Inzicht in de cijfers

In de eenvoudigste bewoordingen is de correlatie tussen twee activaprijzen de mate waarin de prijsbeweging in één activum gelijkenis vertoont met die van prijsbeweging in het andere activum. Een correlatiecoëfficiënt tussen ruwe olie en aardgas van 0,25 geeft aan dat een verandering in de olieprijs verantwoordelijk kan zijn voor 25 procent van de verandering in de aardgasprijs (gemiddeld genomen gedurende de onderzoeksperiode). Correlatie is geen oorzaak-en-gevolgindicator, maar geeft eenvoudigweg aan hoeveel gelijkenis (stijging en daling samen) bestaat tussen de prijspatronen van de twee activa. We kunnen de volgende informatie uit bovenstaande grafiek observeren:

• Gedurende het laatste decennium (van Q1 van 2003 tot Q3 van 2014) was de gemiddelde correlatie tussen olie- en gasprijzen 26.53 procent.
• Hoewel de correlatie tussen 2003 en 2014 overwegend positief blijft, wordt deze in het derde kwartaal van 2010 negatief, toen de prijs van ruwe olie en aardgas met grote omvang in verschillende richtingen verschoof.
• Bovendien zijn de positieve correlatiecorrecties ten opzichte van andere tijdsperioden ook van kleinere omvang, maar toch hoge variaties. Met andere woorden, gedurende kwartalen waarin de correlatie positief was, was deze van geringe waarde. Het geeft aan dat de gas- en olieprijzen geen duidelijke relatie kunnen hebben, zelfs als een positieve correlatie van kleine waarde zichtbaar is.

Dergelijke variërende correlatiewaarden wijzen erop dat de bewegingen van de gasprijsbewegingen slechts in beperkte mate in olieprijsbewegingen kunnen worden weerspiegeld. Een opvallende afwijking is echter zichtbaar als een uitbijter van de bovenstaande niet-conclusieve waarneming. Tijdens de periodes van hoge olieprijzen (in 2005 en 2008), springt de correlatiecoëfficiënt van 26. 53 procent naar tussen 60 en 70 procent.

Een mogelijke verklaring voor dit patroon is dat olie en aardgas voor elkaar in de buurt zijn. Dankzij technologische vooruitgang kunnen eindgebruikers nu schakelen tussen brandstoffen (een bedrijf kan bijvoorbeeld een elektriciteitscentrale gebruiken die kan schakelen tussen olie en aardgas of een consument die een auto met dubbele aandrijving gebruikt). Als de prijs van één energiebron aanzienlijk stijgt, gaan consumenten over op een andere energiebron. Dit verhoogt de vraag naar de tweede energiebron en de prijzen stijgen dan ook. Dit zou kunnen verklaren waarom een ​​follow-up patroon of een oorzaak-en-gevolg patroon tussen hoge olie- en aardgasprijzen alleen naar voren is gekomen in gevallen van zeer hoge olieprijzen.

Waarnemingen suggereren dat olie de dominerende factor is geweest in elke waargenomen relatie tussen de prijs van ruwe olie en aardgas (met andere woorden, de olieprijzen hebben een hogere neiging om de aardgasprijzen te beïnvloeden dan omgekeerd). De belangrijkste reden hiervoor is dat de olie een wereldwijde grondstof is waarvan de markten goed zijn ingeburgerd en de handel in grote hoeveelheden overal ter wereld plaatsvindt. Aardgas blijft daarentegen beperkt tot regionale zakken.

De Verenigde Staten zijn een van de weinige landen die een gebalanceerde infrastructuur en gevestigde markt voor zowel olie als aardgas lijken te hebben. Omdat de rest van de wereldmarkten echter een neiging naar olie hebben, blijft de ware relatie tussen olie en gas onduidelijk, met aanwijzingen dat olie de drijvende factor is.

De bottom line

Op basis van de prijspatronen van het afgelopen decennium is het moeilijk om definitieve conclusies te trekken over de correlatie tussen de prijzen van ruwe olie en aardgas. Tijdens cert ain-marktomstandigheden, zoals piekolieprijzen, zijn ook de aardgasprijzen gestegen. De verwachting is dat de aardgasmarkt, in de vorm van vloeibaar aardgas, de komende jaren dramatisch zal groeien, wat er misschien toe zal leiden dat gas een mondiale energiebasis wordt. Vanaf vandaag zijn de twee brandstoffen elkaar in sterke mate substitueerbaar in regio's waar beide worden ondersteund door technologie, infrastructuur en markten.Op mondiaal niveau blijft olie de koning met observaties die erop wijzen dat aardgasprijzen soms met een vertraging volgen.